Το ότι «οι αναποφάσιστοι κρίνουν τις εκλογές», αποτελεί την επωδό των πολιτικών συμπερασμάτων μετά από κάθε δημοσκόπηση και πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Το ζητούμενο, πολλές φορές, δεν είναι αν αυτό ως διαπίστωση, αληθεύει. Αλλά, πόσο αναποφάσιστοι και επί πόσο χρονικό διάστημα παραμένουν στην κατάσταση αυτή, οι ισχυριζόμενοι ότι δεν έχουν καταλήξει στις επιλογές τους.
Μεταξύ των αναποφάσιστων κυριαρχούν οι κοψοχέρηδες. Λογικό.
Οι διενεργούμενες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν συνήθως ένα μεγάλο σχετικά ποσοστό αναποφάσιστων, οι οποίοι τώρα διευρύνονται και από την κατηγορία αυτών που υποστηρίζουν ότι θα ρίξουν λευκό. Το περίεργο είναι ότι, σύμφωνα με την εμπειρία του παρελθόντος τουλάχιστον, ακόμη και όταν οι δημοσκοπήσεις διενεργούνται εγγύς του χρόνου της αναμέτρησης και πάλι το σχετικό ποσοστό παραμένει σχετικά υψηλό. Ακόμη και υπό συνθήκες πόλωσης.
Εφ’ όσον λοιπόν όσοι ερωτώνται και απαντούν «δεν έχω αποφασίσει ακόμη», αποτελούν μία σημαντική πανελλαδική τάση, τότε πράγματι κάθε εκλογική αναμέτρηση, θεωρητικά τουλάχιστον έχει και στοιχεία «ρουλέτας». Πρώτον διότι οι αναποφάσιστοι αναδεικνύουν τις κυβερνήσεις και δεύτερον διότι, αυτός που δεν έχει καταλήξει τι θα ψηφίσει –πολλές φορές μέχρι και την τελευταία στιγμή- είναι εύκολο να παρασυρθεί από «παράγοντες της τελευταίας στιγμής» και από συναισθηματικές παρορμήσεις –επίσης της τελευταίας στιγμής.
Ίσως όμως τα πράγματα να μην είναι απολύτως έτσι. Και η «τάξη των αναποφάσιστων», όπως καταγράφεται συνήθως στις έρευνες των εκλογικών τάσεων, να μην είναι παρά μία ομάδα ανθρώπων με σύμμικτη εκλογική αντίληψη. Με άλλα λόγια, να έχουν εγκαταλείψει το κόμμα που είχαν ψηφίσει κάποτε, καλύπτοντας συγχρόνως πίσω από την ταμπέλλα του αναποφάσιστου, την πρόθεσή τους να μην αποκαλύψουν την κομματική τους μεταστροφή. Πολύ περισσότερο μάλιστα αφού η αποκάλυψη των νέων κομματικών προτιμήσεών τους, μπορεί να εκληφθεί και ως ομολογία της προηγούμενης πλάνης τους.
Ποιος θέλει να δημοσιοποιεί άλλωστε ότι «τον έπιασαν Κώτσο»;;
Αυτό ισχύει κυρίως για τους αναποφάσιστους του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι παραπάνω εκτιμήσεις για τους αναποφάσιστους, που παραμένουν και σήμερα σε υψηλά επίπεδα, ενισχύονται και από τις εξής διαπιστώσεις: Ότι οι ευθύνες των Κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την παρ’ ολίγον ανεπανόρθωτη ζημιά που θα υφίστατο η χώρα, και από οικονομικής αλλά και από πλευράς κράτους δικαίου καθιστούν ακόμη πιο επώδυνη για τους κοψοχέρηδες του ΣΥΡΙΖΑ, την ομολογία τους ότι έκανα λάθος επιλογή.
Tώρα που δεν θα πατάει στην Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ –αλλά οι βουλευτές του θα πηγαίνουν στις Επιτροπές διότι διαφορετικά θα χάνουν το μπαγιόκο- και επομένως δεν θα συμβάλει στην προώθηση νομοσχεδίων που ευνοούν την ελληνική κοινωνία, θα αντιληφθούν και οι πολίτες το μέγεθος της θρυλούμενης κοινωνικής ευαισθησίας των αριστερών, Και ανάλογα θα ψηφίσουν.
