Kάτι απολύτως σχετικό περί ΟΣΕ και την αποκαλυφθείσα διάλυσή του. Το σχετικό είναι ο συνδικαλισμός εν Ελλάδι.
Δεν αντιλέγουμε. Ο συνδικαλισμός παραμένει μία κορυφαία κατάκτηση των εργαζομένων. Όμως εξ αιτίας του ότι στη χώρα μας ο συνδικαλισμός παραμένει χειραγωγημένος από πολιτικές παρατάξεις, ανέδειξε όλα εκείνα τα μειονεκτήματα που ενσωματώνει ο ελληνικός συνδικαλισμός:
Πρώτον, οι κατευθυνόμενοι συνδικαλιστές, ειδικώς μάλιστα όταν είναι υψηλά στην ιεραρχία, δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των εργαζομένων. Εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα και τις πρόσκαιρες σκοπιμότητες των κομμάτων στα οποία ανήκουν και από τα οποία λαμβάνουν εντολές..
Δεύτερον, με τον αυθαίρετο τρόπο με τον οποίον συνήθως λειτουργούν, καταστρατηγούν στοιχειώδεις δημοκρατικούς κανόνες, όπως είναι η έννοια του σεβασμού της πλειοψηφίας και της αντίθετης άποψης. Γι αυτό θέλουν να ισχύουν οι μειοψηφικές αποφάσεις
Τρίτον, ακριβώς επειδή, όπως έδειξε η εμπειρία του παρελθόντος τα κόμματα φροντίζουν να χρησιμοποιούν τους συνδικαλιστές ως πολιτικές αιχμές, σε πολλές περιπτώσεις ζητημάτων πολιτικής αιχμής, φαλκιδεύουν, στην ουσία, τον πραγματικό τους ρόλο, που είναι η προώθηση των πραγματικών συμφερόντων των εργαζομένων. Και όχι, βεβαίως, η ευκολότερη προώθηση ή η παρεμπόδιση της εφαρμογής μιας κυβερνητικής πολιτικής, αναλόγως αν πρόκειται περί συνδικαλιστών που πρόσκεινται στην εκάστοτε κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση.
Ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα-πάλι με την εμπειρία του παρελθόντος- εκφυλίζεται συνήθως σε έναν αποκλειστικά κομματικό σύμμαχο και σε τροχοπέδη οποιασδήποτε αναπτυξιακής προσπάθειας και προοδευτικής μεταρρύθμισης.
