του Μάνου Καμπανέλλη
Η χθεσινή συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ανέδειξε την απόσταση που υπάρχει ανάμεσα στις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών.
Ο Αλέξης Τσίπρας, προσπάθησε να στηρίξει τις ελληνικές θέσεις χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Οι συνομιλίες θα συνεχιστούν σε πολιτικό επίπεδο και τις επόμενες ημέρες αλλά δύσκολα θα υπάρξει μία καλή συμφωνία για την Ελλάδα.
Είναι αλήθεια ότι οι ελληνικές προτάσεις περιέχουν ρεαλιστικά στοιχεία, αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση οδηγείται σε πολιτικό Βατερλώ, λόγω της διαχείρισης της διαπραγμάτευσης από την πρώτη μέρα που ήρθε στην εξουσία.
Διαβάζοντας κάποιος σήμερα το email Χαρδούβελη, θα διαπιστώσει ότι οι όροι που ζητούσαν οι δανειστές και οι προτάσεις της τότε ελληνικής κυβέρνησης, ήταν σαφέστατα καλύτερες. Η ρήξη με το ευρωπαϊκό κατεστημένο που επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργεί καταστροφικά και για τον ίδιο αλλά και για την ελληνική κοινωνία.
Μετά από 4 μήνες διαπραγματεύσεων οι δανειστές προτείνουν μέτρα όπως:
- Περίπου 400 εκατ. ευρώ το χρόνο επιπλέον υπολογίζονται οι επιβαρύνσεις που ζητούν οι δανειστές με αύξηση κατά 10 μονάδες, από 13% σε 23%, του ΦΠΑ στους λογαριασμούς ρεύματος. Πέραν του ότι πρόκειται για μεγάλο έσοδο, θεωρείται και 100% εισπράξιμο, καθόσον τουλάχιστον η ΔΕΗ δεν ... φοροδιαφεύγει όπως άλλοι κλάδοι της αγοράς!
- Κατάργηση του υπερμειωμένου συντελεστή του ΦΠΑ 6,5% για έσοδα 528 εκατ. ευρώ
- Κατάργηση του μειωμένου κατά 30% ΦΠΑ στα νησιά για επιπλέον έσοδα 347 εκατ. ευρώ
- Διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και εφαρμογή του στις αντικειμενικές αξίες που ίσχυαν την 1.1.2015 (πριν τις όποιες μειώσεις δηλαδή) για να μη χαθούν άλλα 600 εκατ. ευρώ.
- Κατάργηση των νέων προσλήψεων που έκανε η κυβέρνηση (ασχέτως κόστους)
- Διατήρηση της έκτακτης εισφοράς και αύξησή της (έως και τριπλασιασμό της για εισοδήματα από 30.000 ευρώ και άνω) που φαίνεται ήδη πως αποδέχεται η κυβέρνηση.
Από την αρχή που ανέλαβε την εξουσία, η ελληνική κυβέρνηση, αναλώθηκε στο να "παίζει" με τις λέξεις, μνημόνιο, τρόικα, brusells group, θεσμοί, αντί να καταθέσει ρεαλιστικές προτάσεις στους δανειστές. Η προκλητική προεκλογική περίοδος αλλά ακόμα περισσότερο οι δηλώσεις των υπουργών τους τελευταίους μήνες, έχουν επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θα μπορούσε να επιτύχει η νεοεκλεγμένη πολιτική ηγεσία.
Το επικοινωνιακό “παιχνίδι” του Μαξίμου ήταν μαθηματικά δεδομένο ότι δεν θα μπορούσε να κρατήσει για πολύ. Η οικονομία της χώρας έχει παγώσει κυριολεκτικά.
Ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι δεν διαπραγματεύεται μη αναπτυξιακούς όρους και ότι θα εφαρμόσει το πρόγραμμα για το οποίο ψηφίστηκε. Στην πραγματικότητα ο Έλληνας πρωθυπουργός προσπαθεί να πείσει το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και όχι την ελληνική κοινωνία. Η συγκεκριμένη πολιτική διαχείριση έχει ως αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να χάνει καθημερινά ψηφοφόρους τους οποίους, στην περίπτωση συμφωνίας με τους εταίρους μέσα στον πρώτο μήνα διακυβέρνησης, δεν θα είχε απωλέσει, και βέβαια δεν ζημιώνει μόνο το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την Ελλάδα, η οποία πηγαίνει στην διαπραγμάτευση επιστρέφοντας σε σκληρούς όρους και νέο μνημόνιο, όπως το 2012.
Οι όροι της τελικής συμφωνίας δεν θα είναι σίγουρα αυτοί, διότι “ζητάς πολλά για να πάρεις αυτά που θέλεις” και οι δανειστές μας γνωρίζουν καλά τη διαδικασία μίας διαπραγμάτευσης.
Δυστυχώς άλλοι παίζουν τα νταούλια και άλλοι χορεύουν...
