Για την νέα της σχέση, την πολιτική αλλά και το πώς πέρασε στην καραντίνα, μίλησε η Όλγα Κεφαλογιάννη, σε μια νέα αποκαλυπτική συνέντευξη.
«Κάθε χωρισμός κρύβει και μια δυσκολία. Σηματοδοτείται ένα τέλος. Κάθε τέλος είναι και ένα μικρό πένθος. Με τον πρώην σύζυγό μου διατηρώ πολύ καλές σχέσεις. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ και σέβομαι. Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει το αντίθετο άλλωστε, όταν περάσαμε 15 χρόνια μαζί και έχουμε μοιραστεί ένα κομμάτι της ζωής μας; Οταν αντιληφθήκαμε ότι τα πράγματα έκαναν τον κύκλο τους, δεν εθελοτυφλήσαμε, αντιθέτως σκεφτήκαμε ότι είναι καλύτερο να πάμε παρακάτω. Στη ζωή δεν πρέπει να φοβόμαστε τις αλλαγές» εξηγεί η βουλευτής.
Η νέα σχέση και η γνωριμία
«Είναι αλήθεια ότι όταν πρωτογνωριστήκατε με τον Μίνω Μάτσα εκείνος δεν ήξερε ποια ήσουν;» ρωτάει η δημοσιογράφος: «Αυτό ισχύει. Μόλις είχα παρακολουθήσει μια παράσταση όπου εκείνος είχε γράψει τη μουσική. Οταν μας σύστησαν θέλησα να του δώσω συγχαρητήρια για τη δουλειά του. Θυμάμαι ότι με ρώτησε με τι ασχολούμαι. Εξεπλάγην προς στιγμήν, αλλά γρήγορα αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για έναν γνήσιο καλλιτέχνη που δεν έχει μεγάλη σχέση με τα κοινά. Αυτό πάντα κρύβει τη δική του γοητεία. Η ανθρώπινη επαφή που είναι πέρα και πάνω από επαγγελματικές ιδιότητες και ταμπέλες αποδεικνύεται ενδιαφέρουσα». Εκτοτε η Ολγα Κεφαλογιάννη παρακολουθεί στενά τη δουλειά του: «Εχει γράψει πολύ ωραία μουσική τόσο για το θέατρο όσο και για τον κινηματογράφο, αλλά και πολλά τραγούδια που τραγουδάμε όλοι μας, αλλά πολύς κόσμος ίσως αγνοεί ότι είναι δικά του. Οπως τη μουσική για το “Καράβια βγήκαν στη στεριά”». Πολιτική και τέχνη δεν είναι όμως δυο αντίθετοι κόσμοι; «Είναι ωραίο να συναντιόνται τα φαινομενικά αντίθετα και να εμπλουτίζονται. Είναι ένας πολύ εποικοδομητικός τρόπος εξέλιξης των πραγμάτων», υποστηρίζει.
Για την περίοδο της καραντίνας
«Αναμφισβήτητα το lockdown είχε και τα θετικά του. Εδωσε σε όλους εμάς τη δυνατότητα να κατεβάσουμε ρυθμούς χωρίς το άγχος ότι χάνουμε κάτι από αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε», εξομολογείται σχετικά με το πώς βίωσε την πρωτοφανή κατάσταση που επέφερε η παγκόσμια πανδημία. «Πολλές φορές, ακόμη και όταν πηγαίνεις διακοπές, έχεις το άγχος ότι πρέπει να γυρίσεις, μια και έχεις αφήσει πίσω σου εκκρεμότητες. Τώρα κατεβάσαμε όλοι τα μολύβια υποχρεωτικά. Η όλη κατάσταση ήταν και για μένα, όπως φαντάζομαι και για πολύ κόσμο, πρωτόγνωρη. Ούτε ως φοιτήτρια δεν είχα ζήσει το να κυλάει ο χρόνος χωρίς την έγνοια της καθημερινότητας. Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, ότι δεν υπήρχε το άγχος του πού πάει όλο αυτό σε διεθνές επίπεδο».
Ποια «πολυτέλεια», όμως, της προσέφερε ο ελεύθερος χρόνος;
«Επιτέλους μου δόθηκε η δυνατότητα να διαβάσω κάποια βιβλία που υπό άλλες συνθήκες θα έμεναν για πολύ καιρό πάνω στο κομοδίνο μου. Είδα πολλές ταινίες του παλιού κινηματογράφου, από Χίτσκοκ και Τριφό μέχρι Λουί Μαλ, ταινίες που σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή και αισθητική. Επιπλέον ήταν μια καλή περίοδος ενδοσκόπησης. Επί της ουσίας έγινε ένα καλό ξεσκαρτάρισμα για τον καθένα μας. Η συγκεκριμένη συγκυρία μάς έδωσε την ευκαιρία να σκεφτούμε τι είναι σημαντικό, τι είναι αυτό που μας κάνει πραγματικά χαρούμενους, ποιοι άνθρωποι μας ξεκουράζουν και μας κάνουν καλό... Για να κάνω το όλο θέμα πιο προσωπικό, θα πω ότι όλο αυτό που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες με έκανε να αποκτήσω πιο καλή επαφή με εμένα και τα συναισθήματά μου. Με παρότρυνε να μην αφήνω την καθημερινότητα να με πηγαίνει όπου θέλει εκείνη, αντιθέτως να την καθοδηγώ εγώ. Να βάζω πλέον προτεραιότητες».
Σε ερώτηση αν της λείπει ο υπουργικός θώκος, η Όλγα Κεφαλλογιάνη απαντά
«Εχω πει πολύ ξεκάθαρα ότι δεν είμαι εδώ για τις καρέκλες. Οταν βρίσκεσαι στην πολιτική μπορείς να είσαι χρήσιμος από όποια θέση κι αν επιλέξεις. Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, ακόμη και ως απλή βουλευτής κάνω τις παρεμβάσεις μου, είμαι κοντά στην κοινωνία και μεταφέρω τους προβληματισμούς μου αλλά και προτάσεις για το πώς τα πράγματα μπορούν να πάνε καλύτερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όταν έχεις την ευθύνη σε επίπεδο διοίκησης, δεν μπορείς να είσαι πιο αποτελεσματικός».
