Στον «εκσυγχρονισμό» της πολιτικής ζωής, διεθνώς και όχι μόνο στα δικά μας, όπου συνήθως είμαστε και κακοί μιμητές, προφανώς έχει …συμβάλει η έννοια και η εφαρμογή των λεγομένων τρολλς.
Επίσης προφανές είναι ότι θα σηκώνεται η τρίχα του γλωσσολόγου καθηγητή κ. Μπαμπινιώτη που χρησιμοποιείται αυτή η ξένη λέξη για να καταδειχθεί μία κακόβουλη πρακτική που χρησιμοποιείται στο Διαδίκτυο. Και όπως είπαμε και στην πολιτική. Τρολλς βεβαίως είναι στην νορβηγική μυθολογία κάτι τερατάκια, αντίστοιχα με τους δικούς μας καλλικάντζαρους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι μετερχόμενοι αυτή την μέθοδο της διασποράς κακοήθους φημολογίας, δήθεν βασιζόμενης σε πραγματικά περιστατικά και γεγονότα, δεν είναι σύγχρονα τερατάκια της κοινωνίας μας.
Μία εκδοχή της έννοιας του τρολλ στο διαδίκτυο είχε επιχειρήσει να δώσει το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, στην Αμερική, απ’ όπου βεβαίως μας έρχονται όλες οι καινοτομίες. Καλές και κακές. Κατά το Πανεπιστήμιο αυτό τρολλ είναι μάλλον μια προκλητική δημοσίευση που έχει σκοπό να προκαλέσει μεγάλο όγκο επιπόλαιων απαντήσεων… Οι άνθρωποι δημοσιεύουν τέτοια μηνύματα για να τραβήξουν την προσοχή, να διαταράξουν τη συζήτηση και να δημιουργήσουν προβλήματα. Η καλύτερη απάντηση σε ένα τρολλ είναι η μη απάντηση.
Προσωπικώς πιστεύω ότι θύματα των τρολλς είναι αυτοί που δεν ψάχνουν και δεν διασταυρώνουν. Δεδομένου δε ότι τουλάχιστον στην πολιτική τα κόμματα έχουν ομάδες διασταύρωσης των όσων λέγονται, η τακτική του τρολλαρίσματος δεν αποσκοπεί στο να δημιουργήσει σύγχυση στον αντίπαλο αλλά να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη και να πείσει τους αφελείς, που δεν είναι λίγοι στην κοινωνία μας.
Για όσους μετέρχονται τέτοια μέσα, ιδίως δε στις πολιτικές αντιπαραθέσεις, καλό είναι να έχουν τις επιστημονικές μελέτες για την ψυχοσύνθεση όλων όσοι εφαρμόζουν αυτή την κακόβουλη μέθοδο. Τρεις ερευνητές Καναδοί συνομίλησαν με πάνω από 1.000 τρολλς. Αυτό που προέκυψε ήταν ότι διέκριναν στενή σχέση της ψυχοσύνθεσης όσων τρολλάριζαν με …ψυχοπάθειες και σαδιστικές τάσεις!! Με άλλα λόγια έπαιρναν ευχαρίστηση προκαλώντας κακό σε άλλους και βεβαίως ορισμένοι από αυτούς διακρίνονταν για διαταραχή της προσωπικότητά τους, με ψυχρά συναισθήματα, με έντονη την τάση να εξαπατούν!
Αν λάβουμε υπόψιν όλα τα παραπάνω, θα πρέπει η κοινή γνώμη να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτική απέναντι σε όσους, στην πολιτική, χρησιμοποιούν αυτή την μέθοδο. Διότι θα πρέπει να σκεφτούν είτε ότι έχουν να κάνουν με σαδιστές είτε με ψυχικά ασταθείς και άρα επικίνδυνους. Θα μου πείτε λίγοι είναι οι επικίνδυνοι στους οποίους οι λαοί έχουν, αφελώς εναποθέσει, ανά τους αιώνες, τις τύχες τους;
