Αιχμηρές επισημάνσεις για την σημερινή κατάσταση της ΝΔ αλλά και για τα καταστροφικά λάθη της πολιτικής που ακολούθησε ως κυβέρνηση περιέλαβε η ομιλία του Ευριπίδη Στυλιανίδη στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος. Κατηγορώντας ουσιαστικά την ηγεσία για παράλειψη αυτοκριτικής και τακτική που κρατά εγκλωβισμένο το κόμμα σε περίεργη ακινησία, ο κ. Στυλιανίδης ζήτησε και αυτός τη σύγκληση Έκτακτου Συνέδριου, προκειμένου, μέσω αυτού να λυθεί και το θέμα της ηγεσίας του κόμματος. Ο κ. Στυλιανίδης κατηγόρησε, επίσης τον κ. Σαμαρά ότι με τη συνεργασία του με το ΠΑΣΟΚ συνέβαλε στην αποκάθαρση του κόμματος αυτού από τις αμαρτίες της πολυετούε διακυβέρνησής του, κάτι που ενστερνίζονται και οι οπαδοί της ΝΔ. Ειδικότερα στην ομιλκία του ο βουλευτής της ΝΔ ανέφερε τα εξής:
Η συνεδρίαση της Κ.Ο. μπορεί να αποτελέσει την απαρχή μιας γόνιμης διαδικασίας ειλικρινούς διαλόγου , αυτοκριτικής και διαβούλευσης με τη βάση της παράταξης, δηλαδή με τους πολίτες, έχοντας κύριο στόχο την ανασυγκρότηση και την επανεκκίνησή της. Ένας διάλογος όμως για να είναι ειλικρινής και γόνιμος πρέπει να είναι θεσμικός, δηλαδή:
α) να διεξάγεται στα όργανα του κόμματος με ξεκάθαρούς κανόνες Εσωκομματικής Δημοκρατίας και
β) να είναι πολιτικός, δηλαδή όχι παραπολιτικός ή μικροπολιτικός.
Ελπίζω λοιπόν και εύχομαι αυτή τη φορά στα πολιτικά ζητήματα που θα θέσω, να πάρω πολιτικές απαντήσεις και όχι ανώνυμα υβριστικά και συκοφαντικά κείμενα από συγκεκριμένα antiblogs του διαδικτύου, όπου συχνά γράφουν επώνυμοι, προστατεύοντας όμως την ανωνυμία τους.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Η Ελλάδα για να ξαναβρεί το βηματισμό της προς το μέλλον χρειάζεται δύο ισχυρά πόδια. Μια σταθερή και αποτελεσματική κυβέρνηση που να έχει ξεκάθαρο προσανατολισμό και μια πειστική και ισχυρή αντιπολίτευση, που θα διαθέτει τη μεγαλοψυχία να στηρίζει τις σωστές εθνικές αποφάσεις της κυβέρνησης, θα έχει την αξιοπιστία να ασκεί αυστηρή κριτική στις λάθος αποφάσεις και θα εκπέμπει προφανώς στα μάτια του λαού τη φρεσκάδα, την ετοιμότητα και την ισχύ της πειστικής σε ιδέες και πρόσωπα εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης.
Παρ' ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μόλις απέσπασε ισχυρή λαϊκή εντολή σε μια πολύ δύσκολη εθνική συγκυρία, δε μας πείθει στο ελάχιστο για την ορθότητα του προσανατολισμού της.
Αυτό καθιστά περισσότερο αναγκαία την ύπαρξη γρήγορα μιας ισχυρής, πειστικής και λαϊκά αναβαπτισμένης αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τίθεται λοιπόν ευθέως το ερώτημα:
Η Ν.Δ. όπως είναι σήμερα, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου, έχοντας χάσει με 8,5 μονάδες διαφορά από ένα κόμμα της «ακραίας αριστεράς», όπως έλεγαν κάποιοι, διαθέτοντας τη μικρότερη κοινοβουλευτική ομάδα από το 1974, εγκλωβισμένη σε μια περίεργη ακινησία εδώ και ένα μήνα, χωρίς να έχει διατυπώσει ίχνος αυτοκριτικής, χωρίς να έχει δρομολογήσει την παραμικρή αλλαγή σε πρόσωπα, πολιτικές και νοοτροπίες, χωρίς να έχει συνομιλήσει με τη βάση της, μπορεί να πείσει κανέναν;
Τι εισπράττετε εσείς κύριοι συνάδελφοι στις εκλογικές σας περιφέρειες; Αν γίνονταν αύριο εκλογές, θα είχαμε την παραμικρή ελπίδα; Τι λένε οι μετεκλογικές δημοσκοπήσεις; Η παράταξη είναι σε αρμονία ή σε δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα που εισπράττουμε επικοινωνώντας αυτές τις μέρες με τους ψηφοφόρους μας και τις τοπικές κοινωνίες;
Νομίζω ότι η απάντηση είναι προφανής.
Αν τα πράγματα λοιπόν θεωρείτε ότι βαίνουν καλώς, τότε βεβαίως η ανατάραξή τους συνιστά «εσωστρέφεια».
Αν όμως συμμερίζεστε ότι κάτι πρέπει να γίνει για να βγούμε απ' την πολιτική ακινησία, να ξανασυναντηθούμε με την κοινωνία και να μπορέσουμε να ξαναεκφράσουμε κυρίαρχα πολιτικά και ιδεολογικά τις δημιουργικές και υγιείς δυνάμεις της πατρίδας μας, τότε η λύση είναι μία: πλήρης λειτουργία της Εσωκομματικής Δημοκρατίας.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Πρέπει να μιλήσουμε με ειλικρίνεια, χωρίς φόβο, αλλά και χωρίς ιδιοτέλεια. Χωρίς φθηνές δελφινολογίες αλλά και χωρίς αλαζονικούς μονολόγους. Όσο συζητούμε εδώ μέσα μεταξύ μας και έξω με τη βάση μας, δε χρειάζονται ούτε δείπνα, ούτε συνάξεις. Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να συζητούμε ανοιχτά και να αποφασίζουμε δημοκρατικά και κυρίως πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να σεβόμαστε τους πολίτες που μας εμπιστεύτηκαν αλλά και αυτούς που μας εγκατέλειψαν. Πρέπει να προβληματιστούμε, τι δεν κάναμε καλά; Μόνο η καλοπροαίρετη κριτική και η τολμηρή αυτοκριτική, η επισήμανση λαθών και η ανάληψη ευθυνών απ' όλους μας θα μας οδηγήσουν στο δρόμο της ταχείας ανασυγκρότησης και της επιτυχούς επανεκκίνησης.
Κύριε Πρόεδρε,
Προσωπικά δε θέλω να σας αδικήσω γιατί γνωρίζω ότι το 2012, παρά την κλονισμένη υγεία σας, σηκώσατε μεγάλο βάρος και παλέψατε με επιμονή και πείσμα για την αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας και την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Έχετε όμως ποτέ σκεφθεί πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα για τη χώρα, αλλά και για την παράταξη αν ήμαστε πιο μετριοπαθείς και εγκρατείς πριν το 2012 στον αντιμνημονιακό μας λόγο και πιο διεκδικητικοί και ρεαλιστές μετά το 2012 στη σχέση μας με τους δανειστές και εταίρους; Έχετε σκεφθεί πόσο μας στοίχισε σε κοινοβουλευτική δύναμη, σε πολιτική απήχηση και σε διεθνή αξιοπιστία εκείνη η μετατόπιση;
Βρεθήκαμε στο ιστορικό χαμηλό του 18% και αναγκασθήκαμε να συγκυβερνήσουμε με ένα ΠΑΣΟΚ που μας οδήγησε στο Μνημόνιο, αποκαθάροντάς το απ' όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος του και αφήνοντάς το να κυριαρχεί μέσα στη διοίκηση.
Σε μια δύσκολη εθνική και οικονομική συγκυρία, παραδώσαμε τη διαχείριση της σχέσης μας με την Ευρώπη και τον Κόσμο στον κ. Βενιζέλο και στον κ. Στουρνάρα.
Κληθήκαμε να εφαρμόσουμε σκληρές, ανάλγητες και συχνά άδικες κοινωνικά πολιτικές που κλόνισαν ακόμα και τον αξιακό κώδικα της παράταξης, απομακρύνοντάς μας από το Ριζοσπαστικό Φιλελευθερισμό.
Είναι αντιπροσωπευτικά τα παραδείγματα:
• Των μικροομολογιούχων, που κλόνισε την αρχή της τραπεζικής πίστης.
• Του ΕΝΦΙΑ, που έθιξε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ιδιοκτησίας στο σκληρό του πυρήνα.
• Των οριζόντιων περικοπών και των διακηρυγμένων απολύσεων που κλόνισαν τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και του κοινωνικού κράτους.
• Των αυξημένων φόρων και της περιορισμένης ρευστότητας, παρά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το κράτος και την Ε.Ε., που εξαφάνισαν τη δυνατότητα του επιχειρείν.
Ο φανατικός τρόπος που κάποιοι νεοφώτιστοι υπερασπίστηκαν αυτά τα έκτακτα μέτρα δημιούργησε την πεποίθηση της μονιμότητας και μας εγκλώβισε στη συνείδηση των πολιτών σε μια νεοφιλελεύθερη αντίληψη και νοοτροπία που μας αποξένωσε απ' την κοινωνία.
Πήραμε διαζύγιο απ' τη μεσαία τάξη και καταστρέψαμε παραδοσιακές αλλά και νέες δυναμικές μας συμμαχίες. Τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους ένστολους, τους συνταξιούχους, τους επιστήμονες και τους νέους...
Απομακρυνθήκαμε στη δημόσια εικόνα μας απ' τον αξιακό κώδικα που εδραίωσε στη Ν.Δ. ο Εθνάρχης, Κωνσταντίνος Καραμανλής, απ' το ευαγγέλιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, δηλαδή την Κοινωνική Οικονομία της Αγοράς, απ' τη λογική του μέτρου και της μετριοπάθειας, απ' την πολιτική του διαλόγου και της εθνικής συμφιλίωσης.
Μιλήσαμε για τη «θεωρία των δύο Άκρων», κόβοντας κάθε γέφυρα επικοινωνίας προς τα αριστερά μας. Διακηρύξαμε πριν να δράσει η δικαιοσύνη, την ποινική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, «ηρωοποιώντας» ή καλύτερα «θυματοποιώντας» ένα χώρο που θα μπορούσαμε να τον έχουμε συνθλίψει ιδεολογικά και πολιτικά και έτσι συμβάλαμε στη δημιουργία ακροδεξιάς στην Ελλάδα (μάλιστα κάποια κορυφαία στελέχη μας στην αρχή, έσπευσαν δημόσια και ενοχικά να διαχωρίσουν του νεοναζί από την άκρα δεξιά).
Εγκαταλείψαμε την πολιτική του «Μεσαίου Χώρου» και της «Ήπιας Προσαρμογής» του Κώστα Καραμανλή.
Προσχωρήσαμε στο «Δόγμα του ΣΟΚ» που επεδίωκε μεταρρυθμίσεις βάζοντας την κοινωνία και το χώρο της εργασίας απέναντι, όταν στο παρελθόν το πολιτικό, κοινωνικό και ιδεολογικό μας πλεονέκτημα ήταν να κάνουμε μεταρρυθμίσεις μαζί με την κοινωνία.
Τέλος, βιαστήκαμε να πανηγυρίσουμε την έξοδό μας από το Μνημόνιο και το ΔΝΤ, χωρίς προηγουμένως να έχουμε συμφωνήσει το χρόνο και τον τρόπο με τους εταίρους μας, κι έτσι οδηγηθήκαμε σε πρόωρο εκλογικό αδιέξοδο που έφερε στην κυβέρνηση μια λαϊκίστικη, ανέτοιμη και υψηλού ρίσκου Συνισταμένη Παράταξη της Αριστεράς.
Έτσι, ότι κι αν χτίσαμε με πολύ κόπο μέχρι σήμερα, ό,τι θυσίες έκανε με υπομονή ο ελληνικός λαός, όση εμπιστοσύνη κι αν μας έδειξαν με εγκαρτέρηση οι πολίτες, ό,τι ευκαιρίες κι αν μας έδωσαν οι Ευρωπαίοι Εταίροι, κινδυνεύουν τώρα να χαθούν, ξαναβάζοντας τη χώρα σε μια επικίνδυνη περιπέτεια.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Δεν έχουμε το δικαίωμα πλέον να μένουμε ακίνητοι και να σιωπούμε βολεμένοι, ούτε για την παράταξη, ούτε για την πατρίδα. Οφείλουμε από σήμερα να αποφασίσουμε την έναρξη μιας δημοκρατικής διαδικασίας ενδοσκόπησης, αυτοκριτικής, ανάληψης ευθυνών, ανασυγκρότησης και ανανέωσης. Μια διαδικασία που θα ξεκινήσει απ' τη βάση –τις Νομαρχιακές Συνελεύσεις- και θα καταλήξει σ' ένα Έκτακτο Συνέδριο, αφήνοντας τον κόσμο μας να εκφραστεί ελεύθερα και να συναποφασίσει.
Όχι σε μια επικοινωνιακού τύπου Εθνική Συνδιάσκεψη που δε μπορεί να λάβει αποφάσεις, αλλά σε ένα Έκτακτο Συνέδριο ανοιχτό για όλα τα θέματα.
Σε ένα Έκτακτο Συνέδριο, που θα δικαιούται βάσει των κανόνων Εσωκομματικής Δημοκρατίας να αποφασίσει για πρόσωπα και πολιτικές, αποκαθιστώντας τον ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό της παράταξης.
Θα καλεί πίσω όσους έφυγαν ή όσους διώξαμε και θα ζητά απ' τους πολίτες να πάψουν να είναι οπαδοί και να αναλάβουν ενεργό ρόλο.
Ένα ρόλο που μπορεί να καταστήσει την παράταξή μας εκφραστή ενός Νέου Εθνικού Οράματος, μέσα στο οποίο θα ξαναχωρέσουν τα ατομικά και οικογενειακά όνειρα όλων των Ελλήνων για μια ισχυρή πατρίδα.
