H εικόνα του προϋπολογισμού βάσει των στοιχείων για το ταμείο του δημοσίου το πρώτο μισό του χρόνου έδειξε τις δυο επιλογές οι οποίες μπορούν να επιλεγούν πρώτον είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης με νέα δόση μέχρι και τον Φεβρουάριο ή διαφορετικά τη διατήρηση της εσωτερικής λιτότητας.
Σύμφωνα με το enikonomia.gr, αν όντως υπάρξουν θετικές εξελίξεις όσον αφορά τα έσοδα, το ταμειακό έλλειμμα του προϋπολογισμού πλησιάζει σε τελικές τιμές τα 2 δισ. ευρώ στο τέλος Μαρτίου, τα 2,7 δισ. ευρώ το Απρίλιο, τα 4 δισ. ευρώ τον Μάιο και περίπου 4,7 δισ. ευρώ τον Ιούνιο.
Η εξέλιξη εσόδων και δαπανών, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2016, δείχνει ότι η χρονιά θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο με ένα οριακό ταμειακό πλεόνασμα 197 εκ. ευρώ που θα μετατραπεί σε έλλειμμα 615 εκ. ευρώ τον Φεβρουάριο, το οποίο θα διπλασιαστεί σε 1,35 δισ. ευρώ για τον Μάρτιο, 2,3 δισ. ευρώ τον Απρίλιο, σε 3,5 δισ. τον Μάιο και στα 4,5 δισ. ευρώ για τον Ιούνιο.
Η εκτίμηση που κάνει ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει έσοδα από κέρδη 1,61 δισ. ευρώ για όλο το χρόνο που θα έχει η ΕΚΤ από την διακράτηση ομολόγων που δεν συμμετείχαν στο PSI τα οποία θα έπρεπε να τα αποδώσει στην Ελλάδα. Όμως τα χρήματα αυτά δεν είναι καθόλου «δεδομένα».
Η εκταμίευση τους είχε συνδεθεί με το δεύτερο μνημόνιο και δεν πρόκειται να δοθούν αν πρώτα δεν κλείσει η αξιολόγηση και δεν συμφωνηθεί αν και με ποιο τρόπο θα γίνει κάτι τέτοιο. Αν λοιπόν η διαπραγμάτευση συνεχιστεί και περά από τον Μάρτιο η κατάσταση θα αρχίσει να θυμίζει τις αρχές του 2015.
Ο κίνδυνος της συνέχισης της εσωτερικής στάσης πληρωμών δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε η δίμηνη καθυστέρηση του προγράμματος. Με βάση όσα είχαν συμφωνηθεί και αν δεν είχαμε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, η δόση που δόθηκε χθες το απόγευμα από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό σταθερότητας θα είχε δοθεί τον Οκτώβριο. Το Νοέμβριο θα ξεκινούσε η αξιολόγηση που θα ολοκληρώνονταν τον Δεκέμβριο και το πρόβλημα θα είχε λυθεί.
Εκτός από την καθυστέρηση, οι δανειστές βλέπουν ήδη αποκλίσεις κατά 0,5% του ΑΕΠ (περίπου 900 εκ. ευρώ) στα έσοδα που έχει προϋπολογίσει η κυβέρνηση, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο μεγαλύτερων αποκλίσεων και άρα μεγαλύτερου ταμειακού ελλείμματος.
Συνέχιση της λιτότητας
Πάντως, η λύση για την έλλειψη ρευστότητας είναι γνωστή και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον το πρώτο μισό του 2015 και μπορεί να περιγραφεί ως μια εσωτερική στάση πληρωμών.
Εκτός από τους μισθούς και τις συντάξεις του δημοσίου, πληρωμές γίνονται μόνο για τις απολύτως αναγκαίες δαπάνες. Το αποτέλεσμα για το 2015 είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς ιδιώτες να φτάνουν στο τέλος του 2015 τα 6 δισ. ευρώ από 3,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014.
Μια δεύτερη λύση είναι η χρήση του «μαξιλαριού» των καταθέσεων των δημοσίων οργανισμών, η οποία επίσης χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον μέσα στο χρόνο, αυξάνοντας τις συμφωνίες επαναγοράς του κεντρικού δημοσίου με τους φορείς της Κεντρικής Κυβέρνησης στα 10,5 δισ. ευρώ στο τέλος Νοεμβρίου, από 2 δισ. ευρώ που ήταν στην αρχή του χρόνου.
