Πάντα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, στην Ελλάδα, και όχι μόνο παραμονές προσφυγής στις κάλπες, ο χώρος τον οποίο σπεύδουν να διεκδικήσουν τα κόμματα εξουσίας είναι αυτός του Κέντρου.
Είναι ο χώρος που πιστεύουν ότι συνωθείται το τμήμα εκείνο του λαού που αναδεικνύει συνήθως Κυβερνήσεις. Υπό την έννοια βεβαίως αυτή, μοιραίως προσδιορίζεται και το μικρότερο μέγεθός του, σε σχέση με τον χώρο που πιστεύουν ότι ιδεολογικώς καλύπτουν σήμερα τόσο η ΝΔ, μετά τις διευρύνσεις της μέσω προσώπων από άλλους κομματικούς χώρους, όσο και το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής.
Μία απλή θεώρηση της «ιδεολογίας» του Κέντρου, θα μπορούσε κανείς να πει ότι εκφράζει τη μέση πολιτική οδό, μολονότι μία τέτοια παραδοχή a priori απορρίπτει ότι ένα κόμμα που βρίσκεται ιδεολογικώς είτε στο χώρο της δεξιάς είτε στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού μπορεί να πολιτεύεται με τις αρχές της «μεσότητος», την οποία υποτίθεται ότι εκπροσωπεί το Κέντρο!
Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος απορρίπτοντας τη δογματική πεποίθηση όσων υποστηρίζουν ότι το πολιτικό καλό μπορεί να αναζητηθεί μόνο στη μεσότητα του Κέντρου, έλεγε «καλή είναι η μέση λύση… Αλλά που θα χαραχθεί η τομή της μέσης λύσης; Ιδού το πρόβλημα των εφικτών συστημάτων».
Το Κέντρο στην Ελλάδα ως κόμμα, δεν υπήρξε άμοιρο ελλειμμάτων και αστοχιών. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο σε μία χώρα όπως η δική μας, όπου οι ετικέττες είναι κενές περιεχομένου, αν αναλογισθεί κανείς ότι, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, σοσιαλιστική πολιτική εφήρμοσε η Νέα Δημοκρατία και δεξιά πολιτική το ΠΑΣΟΚ.
Τα στοιχεία της υποτιθέμενης χρυσής τομής που θέλει να μονοπωλεί το Κέντρο τα διαθέτει κάθε κόμμα που πιστεύει στις αρχές της πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας και δικαιοσύνης. Σημασία, από ιδεολογικής πλευράς, έχει σε τι έκταση τα εφαρμόζει όταν μάλιστα υπάρχει το στενό πλαίσιο του προσδιορισμού της πολιτικής ως της τέχνης του εφικτού. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι υπό την ιδεολογική έννοια του κεντρώου φροντίζουν να καλύπτονται όσοι δεν έχουν το θάρρος να εκτεθούν λέγοντας ευθαρσώς τι ακριβώς πιστεύουν και τι θέλουν. Διότι, αυτομάτως αυτά τα «πιστεύω» σε κατατάσσουν κάπου.
Από την άλλη πλευρά επίσης τυχαίο δεν είναι ότι, το Κέντρο εξέλιπε ως κόμμα στην Ελλάδα, και το μόνο που έμεινε είναι, τα κόμματα είτε να διεκδικούν την κάλυψή του είτε τους ανύπαρκτους πλέον ψηφοφόρους του, οι οποίοι είναι φυσικό να έχουν ήδη κάπου ενταχθεί.
