Όπως έχει αποδείξει η πολιτική ιστορία όσο μία κοινωνική ανησυχία για ένα γενικότερο ζήτημα από λ.χ, μία πανδημία ή ένα εθνικό ζήτημα, μειώνεται, τότε προϊόντος του χρόνου έρχονται στο προσκήνιο τα οικονομικά ζητήματα. Όπως εκτιμάται ότι θα συμβεί και τώρα. Και αυτό συνιστά μία καλή αιτία – υποστηρίζουν ορισμένοι- για αναβάπτιση της κυβέρνησης στην λαϊκή εντολή προκειμένου να αντιμετωπίσει με νεά όπλα έναν οικονομικό κίνδυνο απροσδιορίστου ακόμη μεγέθους.
Σε σχέση με τους επόμενους μήνες εκτιμάται ότι ενώ η κυβέρνηση έχει κερδίσει την μεσαία τάξη, τα οικονομούντα μέλη της θα κατηγοριοποιούνται ως προς την στάση τους απέναντι στην κυβέρνηση, αναλόγως του μεγέθους της ζημίας που η ύφεση θα τους έχει προκαλέσει. Και αυτό είναι το επόμενο, μετά την πανδημία, στοίχημα της κυβέρνησης, ως προς την αντιμετώπισή του.
Ειδικότερα η κατηγοριοποίηση των οικονομικώς δραστηρίων πολιτών, με βάση τις ζημίες τους από την ύφεση εξ αιτίας της πανδημίας είναι η εξής:
-Οι κατοικούντες σε περιοχές που έχουν άμεση εξαρτηση από τον Τουρισμό.Ο οποίος είναι ένα τομέας που πλήττεται σφοδρά σε όλο τον κόσμο και, βεβαίως και στην χώρα μας που αποτελεί ένα διεθνή τουριστικό προορισμό.
-Κατ’επέκταση των παραπάνω οι κατοικούντες στην νησιωτική Ελλάδα. Συμπληρωματικά όσον αφορά στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, επηρεάζει πολύ και η προοπτική ταχείας ή μη απσυμφόρησής τους από τους μετανάστες.
- Οι κάτοικοι της ηπειρωτικής Ελλάδας κατά περιοχές και ειδικότερα όσον αφορά στην τόνωση της τοπικής Οικονομίας και της δημιουργίας σε αυτές ενός νέου παραγωγικού μοντέλου.
Αυτά προς το παρόν καθώς οι επόμενοι μήνες μπορεί να επιβεβαιώσουν το ευμετάβλητο της κοινής γνώμης ή να δικαιώσουν την εδώ και χρόνια –και πάντως στα χρόνια της κρίσης- την πιο δημοφιλή κυβέρνηση.
