Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σήμερα τον τουρκικό αναθεωρητισμό σε ένα διεθνές σκηνικό που δεν υπήρχε προ διετίας, όταν οι φαντασιόπληκτοι εθνικιστές του Ερντογάν έστελναν το όραμα της «γαλάζιας πατρίδας» να κόβει βόλτες στα νερά της Μεσογείου.
Η πομπώδης προβολή της στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας από τους επηρμένους ισλαμιστές του «Σουλτάνου» και οι εκτροπές της Άγκυρας από το πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας ανέτρεψαν τελικώς τα πράγματα σε βάρος του τουρκικού εθνικισμού. Σήμερα οι πολιτικοί τυχοδιωκτισμοί του Ερντογάν στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο έχουν απέναντί τους μια στρατιωτικά ισχυρή Ελλάδα και μια συσπείρωση των δυνάμεων της Δύσης, που ύστερα από μακρά αδράνεια απορρίπτουν ευθέως τον τουρκικό αναθεωρητισμό και την αμφισβήτηση κυρίαρχων ελληνικών εδαφών από την Τουρκία στο Ανατολικό Αιγαίο.
Οποιο κι αν θα ήταν, λοιπόν, το «επόμενο βήμα» της Τουρκίας στις εν λόγω περιοχές, η Ελλάδα θα κινηθεί ως δύναμη που εκπροσωπεί τη Δύση στην απόφασή της να μην επιτρέψει στην ισλαμική και ρωσόφιλη Τουρκία να επεκτείνει προς Δυσμάς τον αναθεωρητισμό των νεο-Οθωμανών εθνικιστών της. Στην παρούσα φάση, λοιπόν, συνεργάζονται στρατιωτικά στην περιοχή μας Ελλάδα, Γαλλία, ΗΠΑ, Κύπρος και Ισραήλ σε μια «γραμμή» που στέκει απέναντι στην Τουρκία ως ισχυρό «φρένο» των παράνομων επιδιώξεών της.
Ο Ερντογάν δυσκολεύεται πολύ τώρα να παίξει πολεμικό παιχνίδι με τη «γαλάζια πατρίδα» του. Εχοντας χάσει πολύτιμους διπλωματικούς «πόντους» και από την απόφαση του Βερολίνου να αποδοκιμάσει κατηγορηματικά τον αναθεωρητισμό της στο Ανατολικό Αιγαίο, η Αγκυρα κινείται τώρα σπασμωδικά σε μία άλλη «γραμμή». Μια και η τουρκική αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας νησιωτικών εδαφών στο Αιγαίο ηττήθηκε πολιτικά από τη Δύση, ο Ερντογάν προσπαθεί τώρα να κινηθεί απελπισμένα σε μια άλλη βάση «επιχειρημάτων»:
Οι στρατιωτικές δυνάμεις της Ελλάδας στα νησιά του Ανατ. Αιγαίου «απειλούν» την Τουρκία, που επικαλείται «δικαίωμα αυτοάμυνας» έναντι της ελληνικής απειλής! (Η Αγκυρα επιχειρεί να «εξαφανίσει» από τη διεθνή σκηνή το γεγονός ότι μετά την τουρκική στρατιωτική εισβολή στην Κύπρο η Τουρκία δημιούργησε το 1975, εκτός του πλαισίου δυνάμεων ΝΑΤΟ, την «4η Στρατιά του Αιγαίου» με αποβατικές μονάδες απέναντι στα ελληνικά νησιά, που τώρα ο Ερντογάν τα θέλει… αφοπλισμένα. Να «εξαφανίσει», επίσης, η τουρκική ηγεσία το μείζον γεγονός της «απειλής πολέμου», που η εθνοσυνέλευση της Τουρκίας εκτόξευσε το 1995 κατά της Ελλάδας και διατηρεί έως σήμερα, για την περίπτωση της επέκτασης ελληνικών χωρικών υδάτων κατά τα διεθνώς προβλεπόμενα).
Στο γενικό σκηνικό, λοιπόν, η Τουρκία διατηρεί μεν το ισχυρό επιθετικό πνεύμα της, αλλά η εξωτερική πολιτική της έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα στη γραμμή των ανατολικών ευρω-τουρκικών συνόρων, όπου η Ελλάδα ως δύναμη της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ στέκει αδιαμφισβήτητος «φρουρός» τους. Κι αυτό είναι που εξοργίζει το αντι-δυτικό καθεστώς Ερντογάν και γελοιοποιεί τη ρητορική των πολιτικά άξεστων κ. Τσαβούσογλου και Ακάρ. Παρ’ όλα αυτά, θα κάνει λάθος η Αθήνα αν η πολιτική ηγεσία θωρήσει ότι αυτή η νέα κατάσταση δίνει αυτομάτως υπεροχή και «εγγυήσεις» στην ελληνική εθνική ασφάλεια προς Ανατολή, Βορρά και Νότο.
Η Ελλάδα δεν θα κινείται σε ασφαλές πεδίο όσο οι ΗΠΑ δεν θα ξεκαθαρίζουν τη θέση τους απέναντι στην αναθεωρητική Τουρκία και όσο το ΝΑΤΟ θα ανέχεται τον αλλόκοτο «πολύτιμο σύμμαχό» της, που κινείται εκτός Συμμαχίας, αναπτύσσοντας, μάλιστα, σχέσεις με τους αντιπάλους της. Στο παρόν διεθνές σκηνικό, η μόνη ελληνική «σταθερά» είναι η προβολή της ξεκάθαρης απόφασης της χώρας μας να «απαντήσει» με τις Ένοπλες Δυνάμεις της σε κάθε απόπειρα του πολιτικού τυχοδιώκτη Ερντογάν να προσβάλλει εδάφη και θάλασσα ελληνικής κυριαρχίας.
