Όσοι έζησαν την εφιαλτική πραγματικότητα του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού και έχουν διαβάσει τα όσα έγραψαν οι συγγραφείς που διαφώνησαν με αυτόν βλέπουν με τρόμο εφιάλτες πως αυτός ξανάρχεται, ως νεοφιλελεύθερη εκδοχή του.
Με απορία παρακολουθεί ο διαφωνών με κάθε είδους ολοκληρωτισμό ότι το κυβερνόν Κόμμα οργάνωσε σεμινάρια για να πείσει τους βουλευτές του να συμφωνήσουν ότι 2+2=5, στο θέμα του «γάμου των ομοφυλόφιλων»!.
Διερωτάται ο φιλελεύθερος πολίτης είναι δυνατό να διδαχθούν κάτι οι βουλευτές, που από το Σύνταγμα, από την ιδιότητά τους, ακόμη και από την ετυμολογία της λέξεως (βουλεύω=σκέπτομαι και αποφασίζω) έχουν ψηφιστεί να σκέπτονται ελεύθερα και να ψηφίζουν κατά συνείδηση και χωρίς ικανοποίηση συμφερόντων, ή επιταγών άνωθεν; Είναι δυνατόν να υπάρχουν «δάσκαλοι», που να τους μάθουν τί είναι και τί δεν είναι ο γάμος, όταν αυτό είναι γνωστό σε κάθε άνθρωπο επί της γης; Οι «δάσκαλοι» δεν ντράπηκαν να δεχθούν να «διδάξουν» στους συναδέλφους τους, ότι 2+2=5;
Εφιάλτες. Όταν σε έναν φιλελεύθερο πολίτη μιλάνε για «εκπαίδευση» βουλευτών ενός Κόμματος του έρχεται στο μυαλό ο εφιάλτης του Πολ Ποτ και η «επανεκπαίδευση» των διαφωνούντων. Του έρχεται επίσης στο μυαλό εκείνο που έγραψε ο Πολωνός διαφωνών στο κομμουνιστικό καθεστώς της πατρίδας του Τσέσλαβ Μίλοτς (Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1980) στο βιβλίο του «Αιχμάλωτη Σκέψη» (Κυκλοφορήθηκε στα ελληνικά από την «Ελληνική Ευρωεκδοτική», το 1981):
«Στις λαϊκές δημοκρατίες διεξάγεται αγώνας για την κυριαρχία επί του ανθρωπίνου πνεύματος. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει, γιατί τότε θα πει το ναι. Ποιοι είναι οι εχθροί του νέου συστήματος; Οι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν. Αδυνατούν να κατανοήσουν, επειδή το μυαλό τους δουλεύει ανεπαρκώς ή λανθασμένα». (Σημ. Η υπογράμμιση του γράφοντος. Το σημειούμενο είναι στη σελίδα 235). Δηλαδή στο κομμουνιστικό ολοκληρωτικό σύστημα όποιος δεν καταλάβαινε ότι 2+2=5 είχε ελαττωματικό μυαλό και θα έπρεπε να επανεκπαιδευθεί έως ότου πεισθεί ότι η «ισότητα» αυτή ήταν σωστή…
Βλέποντας την κατάρρευση του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού ο άλλος αυστηρότατος κριτής του Άρθουρ Καίσλερ στο εξαιρετικό λογοτέχνημά του «Ο κομμισάριος και ο γιόγκι» (Έκδ. «Κάκτος») σημειώνει προβλεπτικά για τους λαούς της Ευρώπης: « Αφού η ελευθερία είναι ζήτημα βαθμού, ο μεγάλος κίνδυνος που διατρέχουν, όσοι δεν έχουν ανοσοποιηθεί από την πείρα, είναι η ομαλή μετάπτωσή τους σε διαδοχικές βαθμίδες ανελευθερίας. Τούτο αφορά ολόκληρο τον δυτικό μας πολιτισμό. Οι μεγάλες καταστροφές της ιστορίας δεν έρχονται με μια θεαματική κατάρρευση, αλλά με μια ομαλή κατολίσθηση, που μπορεί να κρατήσει αιώνες ή δεκαετίες» (Σημ. Το κειμ. εις σελ. 134. Η υπογράμμιση του γρ.).
Προσφάτως κυκλοφορήθηκε στη Γαλλία το βιβλίο του Ματιέ Μποκ – Κοτέ (Mathieu Bock – Cote) «Ο ολοκληρωτισμός χωρίς το γκουλάγκ» (“Le totalitarisme sans le goulag”, Ed. Les Presses de la Cite, 2023). Στο βιβλίο του ο Κοτέ εξηγεί πώς εξελίσσεται ο ολοκληρωτισμός στη Δύση. Σε ένα σημείο γράφει: «Η μεταβολή του μεγάλου κεφαλαίου δια μέσου της εμπειρίας της παγκοσμιοποίησης μετέτρεψε πολυάριθμες πολυεθνικές επιχειρήσεις σε μη κρατικές υπερδυνάμεις, ικανές να υποτάξουν τα κράτη στις επιθυμίες τους και στα καπρίτσια τους και στην πραγματικότητα εγκαθιστούν μιαν μεταδημοκρατική εξουσία. Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μόνο μια οικονομική διαδικασία, αλλά ένα πολιτικό καθεστώς που υποτάσσει τις εθνικές κυριαρχίες προς όφελος μιας μη ελεγχόμενης πλανητικής τεχνοδομής». (Η υπογράμμιση του γρ. Το κείμενο στη σελ. 18). Ο πρωθυπουργός πήγε στο Νταβός, όπου συγκεντρώνονται οι ισχυρότεροι οικονομικοί παράγοντες του κόσμου. Ελπίζεται να συζήτησε μόνο οικονομικά ζητήματα.
Ο κάθε Έλληνας πολίτης διερωτάται γιατί ο κ. Μητσοτάκης αμέσως μετά τη δήλωση του να μη βιάζονται οι ενδιαφερόμενοι για τον γάμο των ανθρώπων του ιδίου φύλου και πως δεν θα βάλει τον αραμπά μπρος από το άλογο, βιάστηκε και ως κεραυνός εν αιθρία αναστάτωσε όλη την κοινωνία και ειδικότερα το Κόμμα του; Τί τον κάνει να προκαλεί αγανάκτηση στο 80% των ανθρώπων που τον ψήφισαν, χωρίς εμφανή αποχρώσα αιτία; Είναι δυνατόν, για επικοινωνιακούς λόγους, να κάνει εμφανίσεις που δεν βγάζουν σε τίποτε, αλλά περισσότερο προκαλούν τους ψηφοφόρους του; Μα είναι δυνατόν να πεισθεί κάποιος ότι 2+2=5; Ας το σκεφθεί καλύτερα ο κ. Μητσοτάκης και να μην προχωρήσει στον ανύπαρκτο γάμο. Το σφάλλειν ανθρώπινο και το μετανοείν θείο.-
