Πολύ συζήτηση επικριτική είχε γίνει προ ημερών, σε χιουμοριστικές κυρίως εκπομπές και στο Διαδίκτυο για μία δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη που αφορούσε την έννοια του φτωχού.
Είχε πει λοιπόν ότι σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ σε ορισμένες χώρες δηλώνουν όντως φτωχοί ενώ στην Ελλάδα παρατηρείται ότι έναντι άλλων χωρών έχουμε πολύ υψηλό ποσοστό αυτών που ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ φτωχοί. Η δήλωση άνευ σχετικής διευκρίνισης είναι φυσικό να μπορεί να παρερμηνευθεί. Λχ. ένας που διαθέτει ένας διαμέρισμα δύο δωματίων είναι φυσικό να αισθάνεται φτωχός, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν φτωχοί στην χώρα μας. Εν τούτοις υπό τον παραπάνω συλλογισμό η δήλωση Γεωργιάδη έχει λογική για το πως μπορεί να αισθάνεται κανείς.
Δεν είναι βεβαίως ο Γεωργιάδης το μόνο παράδειγμα για δηλώσεις πολιτικών που έχουν προκαλέσει ειρωνικές συζητήσεις. Διαχρονική παραμένει η δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου ότι «λεφτά υπάρχουν». Η δήλωση συνοδευόταν και από ορισμένες συγκεκριμένες προϋποθέσεις τις οποίες τις έφαγε το μαύρο σκοτάδι. ¨Όπως λ.χ. η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η σπατάλη στο δημόσιο, αν και το κόμμα του κ. Παπανδρέου ήταν αυτό που με τα χρόνια το διόγκωσε καθώς και άλλες προϋποθέσεις που πράγματι, αν συντρέχουν, μπορεί να εξοικονομηθούν χρήματα.
Η άλλη επίσης διαχρονική δήλωση ανήκει στον Πάγκαλο. Ο οποίος είχε πει οτι μαζί τα φάγαμε. Πολλοί εξανέστησαν και δικαίως διότι δεν είχαν πάρει λεφτά από το δημόσιο. Μπορεί όμως αυτοί να του είχαν στερήσει χρήματα ως φοροφυγάδες. Ενώ πέραν αυτών ο μακαρίτης εννοούσε και όσους τα κόμματα –και κυρίως το δικό του- στοίβαζαν στο δημόσιο προς εξασφάλιση ψήφων, όπως και άλλα πολιτικά ρουσφέτια που επιβάρυναν τον δημόσιο κορβανά. Και ο Πάγκαλος βρέθηκε παρεξηγημένος αν και ο άνθρωπος είχε ομολογήσει ουσιαστικά τις αμαρτίες και του κόμματός του και τις δικές του καθώς συμμετείχε στο κόμμα που έκανε το σχετικό πάρτυ. Θυμάμαι μάλιστα συνάδελφο που δεν ζει πλέον να ταξιδεύει με τον Πάγκαλο παραμονές εκλογών του 1989 που τα πράγματ ήταν περίεργα να του λέει ο τότε υπουργός, θα δώσουμε ό, τι έχουμε και δεν έχουμε για να κερδίσουμε τις εκλογές!
‘Έτσι κάπως παρεξηγούνται οι πολιτικοί. Ας μην τους πετροβολούμε γιατί κάνουν μία δουλειά που κανείς δεν είναι πρόθυμος να κάνει.
