Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει μακράν εμπειρία στην μεταβολή των θέσεών του.
Εμπειρία που ξεκινάει από την αλησμόνητη εποχή του δημοψηφίσματος και την ερμηνεία που έδωσε στο αποτέλεσμα που δεν τον βόλευε.
Έτσι δεν εκπλήσσει η αλλαγή στάσης του με την επικρότηση της κυβερνητικής πολιτικής τόσο στην αντιμετώπιση του ιδιότυπου πολέμου που έχει εξαπολύσει στον Έβρο ο Ερντογάν, με τους παρανόμους μετανάστες που αθρόως στέλνει όσο και στα κυβερνητικά μέτρα για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Έστω και την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος, έδειξε προς τα έξω σοβαρή στάση.
Το πρόβλημα όμως είναι τι εισπράττει η κοινωνία. Διότι μπορεί να θεωρεί θετικά τα όσα, έστω και με σφιγμένα δόντια, λέει ο κ. Τσίπρας, πλην όμως στελέχη του κόμματος αλλά και βουλευτές –χωρίς να παραβλέπεται η δράση των τρόλς, που είχαν ευδοκιμήσει με fakenews στα υπόγεια του Μαξίμου επί ΣΥΡΙΖΑ- διατυπώνουν απίθανες απόψεις είτε για τα ανοικκτά σύνορα είτε γιατον τρόπο που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την πανδημία. Επομένως κανένας δεν μπορείνα πιστέψει στη σοβαρότητα του συγκεκριμένου κόμματος δεδομένου ότι μπορεί μεν να συμπεριφέρεται σοβαρά ο πρόεδρος του κόμματος, αλλά από την άλλη δεν συγκρατεί εκφραστές του κόμματός του να καταφεύγουν σε αντιπολιτευτικές ακρότητες. Ως και αν τους λέει ότι, εγώ μεν θα μιλώ σοβαρά αλλά την ακραία αντιπολίτευση που ξέρουμε να κάνουμε θα την επωμισθείτε εσείς.
Σε όλη αυτήν τη τακτική παραβλέπουν μία πραγματικότητα η οποία κάνει μεγάλη ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών –ακόμη και αυτοί που έχουν ψηφίσει τοιν ΣΥΡΙΖΑ- εγκρίνει τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Εκτός βεβαίως αν η επιστροφή στα μονοψήφια ποσοστά είναι μία βολική θέση για τον αποτυγχόντα ΣΥΡΙΖΑ διότι θα υπάρχει στην πολιτική σκηνή και θα τον λαμβάνουν υπόψιν, ενώ αδαπάνως θα μπορεί να καταφεύγει σε πολιτικές ακρότητες και να προτείνει ανεδαφικές λύσεις, απλώς ευχάριστες στα αυτιά.
