Η ΕΡΤ Α.Ε. και η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, αναγνωρίζοντας με σεβασμό τις σχέσεις εργασίας που εξασφαλίζουν αίσθημα ασφάλειας για τους εργαζόμενους και υψηλά αισθητικά αποτελέσματα, κινήθηκαν στη διασφάλιση των εργασιακών και πνευματικών δικαιωμάτων των σκηνοθετών ώστε να μπορούν με επαγγελματική άνεση και ανθρώπινη αξιοπρέπεια να παράγουν το έργο τους.

Η σημερινή διοίκηση της ΕΡΤ Α.Ε. ,με την υπευθυνότητά της απέναντι στους δημιουργούς των οπτικοακουστικών έργων, αποδέχτηκε τη νέα σύμβαση εργασίας που πρότεινε η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, για να προστατεύονται οι Έλληνες σκηνοθέτες από την σημερινή αναρχία των εργασιακών σχέσεων και να εμπεδωθεί η μακρόχρονη συνεργασία όλων μας προς όφελος του Δημόσιου Ραδιοτηλεοπτικού φορέα και των πολιτών.

Στην νέα σύμβαση οι αμοιβές των σκηνοθετών αυξήθηκαν σημαντικά έναντι των προηγούμενων αμοιβών. Τα νέα ποσά αμοιβών αποτελούν διασφάλιση μιας μίνιμουμ αποζημίωσης για έναν δημιουργό που εργάζεται κυρίως περιστασιακά, προκειμένου να εξασφαλίσει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, όσο εργάζεται για τη δημιουργία ενός έργου.

Η σύμβαση αυτή που πετύχαμε, δεσμεύει τον τηλεοπτικό παραγωγό ως προς τις αμοιβές του σκηνοθέτη στον προϋπολογισμό έργου που θα καταθέτει, προς έγκριση, στην Δημόσια Τηλεόραση, αναβαθμίζοντας και το ρόλο του ίδιου του παραγωγού αφού θα μπορεί έτσι να επιλέγει αξιοκρατικά τους καταλληλότερους σκηνοθέτες για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα της πρότασής του.

Μετά από πολύωρες και πολύμηνες διαβουλεύσεις της Ε.Ε.Σ. με τη Διοίκηση της ΕΡΤ, η νέα σύμβαση εγκρίθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο της Δημόσιας Τηλεόρασης και υπεγράφη από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο κ. Βασίλη Κωστόπουλο και τον Πρόεδρο της Ε.Ε.Σ κ. Χάρη Παπαδόπουλο.

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το τελικό κείμενο της απόφασης του Δ.Σ. της ΕΡΤ για την υπογραφή της σύμβασης:
«……..Το Διοικητικό Συμβούλιο, αφού έλαβε υπόψη την εισήγηση του Διευθύνοντος Συμβούλου με αρ. πρωτ.: 930/22.06.2018, την προφορική εισήγηση της κας Σουλτανιά, που χειρίστηκε το σχέδιο της σύμβασης για το νομικό μέρος, αποφασίζει και εγκρίνει τη κατάρτιση σύμβασης με την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών και την επέκτασή της σε σκηνοθέτες που δεν αποτελούν μέλη της, σύμφωνα με όσα αναγράφονται στην εν λόγω εισήγηση….»

Η Ε.Ε.Σ. ευχαριστεί τη Διοίκηση της ΕΡΤ για τη παραγωγική αυτή συνεργασία και προσδοκά στη συνεχή βελτίωση του ελληνικού τηλεοπτικού προγράμματος.

Τι ήταν η Επιχείρηση Paperclip; Είναι η επιχείρηση στρατολόγησης, με το δέλεαρ παχυλών αμοιβών και υποσχέσεις πολυτελούς διαβίωσης, εκατοντάδων Γερμανών και Αυστριακών επιστημόνων στις τελευταίες ημέρες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που μεταφέρονται στις χώρες των νικητών, οι οποίοι θα εκμεταλλευθούν τους εγκέφαλους αυτούς –πολλοί από τους οποίους έχουν και ένοχο παρελθόν- για να ενισχύσουν τα δικά τους κέντρα ερευνών, τα επιστημονικά ινστιτούτα, τα πανεπιστήμια και, βεβαίως, τον κλάδο της αμυντικής βιομηχανίας.

Την στρατολόγηση αυτή των επιστημόνων του Γ’ Ράϊχ, που άρχιοε το 1945 και τέλειωσε το 1947,περιγράφει σε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο με τίτλο «Επιχείρηση PaperClip: Η Μάχη των Μυστικών του Γ’ Ράϊχ» ο σύμβουλος σε χρηματιστηριακά ζητήματα και υπηρεσίες κεφαλαιαγοράς Γιώργος Ηλιόπουλος ο οποίος θεωρεί ότι «η στυγνή αποφασιστικότητα κυρίως των Αμερικανών αλλά και των Ρώσσων, να αξιοποιήσουν με κάθε μέσον τα ευρήματα της γερμανικής τεχνογνωσίας αιχμής, προκαλεί στην μεταπολεμική περίοδο καταλυτικές εξελίξεις, με συνέπειες ευδιάκριτες ακόμη και στην εποχή μας...».

Με πλούσια βιβλιογραφία αλλά και έναν πολύ ενδιαφέροντα πίνακα Γερμανών και Αυστριακών επιστημόνων με πηγή τους σχετικούς φακέλλους των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών το βιβλίο του Γιώργου Ηλιόπουλου βρίθει ιστορικών λεπτομερειών όπως λ.χ. του επιστήμονα Χέλμουτ Βάλτερ, υπεύθυνου μιας καταπληκτικής εφεύρεσης, του μοναδικού υποβρυχίου στον κόσμο που εκινείτο με υψηλές ταχύτητητες, χρησιμοποιώντας για καύσιμο υπεροξείδιο του υδρογόνου, χωρίς μάλιστα να εντοπίζεται. Ο Βάλτερ την ομάδα του οποίου οι Βρεταννοί μετέφεραν από το Κίελο στα ναυπηγεία Βίκερς στην Μ. Βρεταννία- είχε χαρακτηριστεί ως το ναυτικό ισοδύναμο του Βέρνερ Φον Μπράουν!

Πολυγραφότατος συγγραφέας ο Γιώργος Ηλιόπουλος έχει συγγράψει 18 ακόμη βιβλία μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται τα «Καταπέλτες- εφαρμοσμένη βλητική και μηχανική στον Ελληνικό και Ελληνορωμαϊκό κόσμο», «Συνωμότες: Μία αναδρομή στον κόσμο των σκοτεινών επιχειρήσεων», «Νομισματικός Πόλεμος», «Τεχνολογίες του Μέλλοντος» κ.α.

Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο «Εμφύλιες μάχες ιδεών – Ο ιδεολογικός εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα 1946 – 1960» (Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ), του δημοσιογράφου Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου. Με το βιβλίο του έρχεται να θίξει ένα θέμα ταμπού έως τις ημέρες μας. Έως σήμερα κυριαρχεί εσωστρέφεια και μονομέρεια στην περιγραφή της δεκαετίας του 1950 στην Ελλάδα. Οι περιγραφές, στο μεγάλο ποσοστό τους, αφορούν στο πώς συμπεριφέρθηκε η κρατική εξουσία στους ηττημένους κομμουνιστές. Τα υπόλοιπα γεγονότα της δεκαετίας, στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη αγνοούνται.

Στο βιβλίο του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου γίνεται ένας παραλληλισμός και μια σύγκριση των όσων συνέβαιναν στο επίπεδο των ιδεών και των εκφραστών τους στη χώρα μας σε σχέση με αυτά που συνέβαιναν στο εσωτερικό των ΚΚΕ και ΕΔΑ, καθώς και στις κομμουνιστικές χώρες της Ευρώπης. Με άλλα λόγια αναφέρεται το πώς αντιμετωπιζόταν η ελευθερία της έκφρασης στα γράμματα και στις τέχνες στο ελληνικό κράτος, στο εσωτερικό των υπό κομμουνιστικό έλεγχο ελληνικών Κομμάτων, στην ΕΣΣΔ και στα κράτη δορυφόρους της.

Ο αναγνώστης του βιβλίου μπορεί να γνωρίσει τους κύριους εκφραστές στην εμφύλια μάχη των ιδεών και να διαπιστώσει την ιδεολογική αδιαφορία ή έλλειψη ικανότητας των περισσότερων φιλελεύθερων και συντηρητικών διανοουμένων να προβάλουν τις απόψεις τους και να πείσουν την κοινή γνώμη για την ορθότητά τους. Αντίθετα όσοι εξέφραζαν την κομμουνιστική ιδεολογία πέτυχαν να επιβάλλουν την άποψή, ότι, νομοτελειακά, το μέλλον της ανθρωπότητας ανήκει στην Αριστερά και ότι είναι παράλογο και υποτιμητικό ένας διανοούμενος, ή καλλιτέχνης να μην την ακολουθεί για « έναν πιο δίκαιο κόσμο»...

Στο βιβλίο θίγεται επίσης το γεγονός ότι στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1950 οι κομμουνιστές διαμαρτύρονταν με κάθε τρόπο και προκαλούσαν ακόμη και διεθνή σάλο όταν ένας λογοτέχνης δικαζόταν με τους κατασταλτικούς Νόμους και ακόμη περισσότερο αν καταδικαζόταν. Παράλληλα ποτέ δεν σήκωσαν φωνή διαμαρτυρίας για τους λογοτέχνες και καλλιτέχνες που διώκονταν στην ΕΣΣΔ και στις άλλες κομμουνιστικές χώρες. Αντίθετα, υποστήριζαν τα καθεστώτα που δίωκαν τους διαφωνούντες συγγραφείς, ποιητές, μουσικούς και ζωγράφους...Αυτά περιγράφονται με πλούσια τεκμηρίωση.

Στη εμφύλια και μετεμφυλιακή μάχη των ιδεών, μεταξύ άλλων, αναφέρεται και ο ρόλος της χριστιανικής αδελφότητας Η ΖΩΗ, η στάση των Ελλήνων λογίων στις υποθέσεις Πάστερνακ και Σινιάφσκι - Ντάνιελ, η αντιμετώπιση του βιωματικού μυθιστορήματος «Ελένη» του Νίκου Γκατζογιάννη, ο τρόπος που εκπαιδεύονταν τα ελληνόπουλα στην Ελλάδα και στις κομμουνιστικές χώρες...

Ο συγγραφέας και ακαδημαϊκός Θανάσης Βαλτινός στην επιστολή του προς τον συγγραφέα, με την οποία τον παρότρυνε να εκδώσει το βιβλίο, αφού το διάβασε εκτυπωμένο σε απλό χαρτί, γράφει μεταξύ άλλων: «Πρόκειται για ένα ορυχείο στοιχείων. Μέσα από αυτά παρατηρώντας κανείς τα γεγονότα από τη σημερινή απόσταση διαπιστώνει, με μελαγχολία, πόσος πνευματικός ιδρώτας κύλησε για ένα αδειανό πουκάμισο, εν τέλει». Αυτό το «άδειο πουκάμισο» κάποιους ακόμη γοητεύει.-

Ενώ οι φετινές παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου ετοιμάζονται να ξεκινήσουν, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου δεν σταματά να προετοιμάζει τις επόμενες συνεργασίες. Συγκεκριμένα, το καλοκαίρι του 2019 θα συνεργαστεί για πρώτη φορά με την Comédie Française.

Οι δύο ιστορικοί οργανισμοί καλούν τον σπουδαίο Βέλγο σκηνοθέτη Ίβο βαν Χόβε να σκηνοθετήσει τις τραγωδίες «Ηλέκτρα» και «Ορέστης» του Ευριπίδη, με ηθοποιούς του γαλλικού θιάσου, σε μία ενιαία παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου τον Ιούλιο.

O Ίβο βαν Χόβε ενθουσίασε το κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών πριν από λίγες ημέρες, με την παράσταση «Μετά την πρόβα - Περσόνα», που καταχειροκροτήθηκε και τις τρεις ημέρες που παρουσιάστηκε. Με την Comédie Française έχει ξανασυνεργαστεί για τους «Καταραμένους» του Λουκίνο Βισκόντι το 2016-17. Το καλοκαίρι του 2019, θα είναι ένα ιστορικό γεγονός για τον γαλλικό θίασο, που θα βρεθεί για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Πώς βλέπει όμως ο ίδιος ο Ίβο βαν Χόβε τις τραγωδίες αυτές; Όπως δηλώνει, γι' αυτόν η «Ηλέκτρα» και ο «Ορέστης» είναι δύο παιδιά που δεν γνώρισαν τον πατέρα τους, αφού αυτός έλειπε στον πόλεμο της Τροίας, και γι αυτό έχει γίνει ήρωας στα μάτια τους. Με την παράσταση επανέρχεται στο θέμα των οικογενειακών σχέσεων, που τον απασχολεί στο έργο του, παρουσιάζοντας έναν κόσμο φοβερά σκληρό επί σκηνής. «Η οικογένεια είναι ο "δεσμός" της κοινωνίας και υπό αυτή την έννοια γίνεται πηγή πολλών προβλημάτων. Η οικογένεια των Ατρειδών έχει επηρεαστεί από τον πόλεμο της Τροίας που διήρκησε πάνω από 10 χρόνια. Παρατηρούμε έναν αντεστραμμένο καθρέφτη, που μας επιστρέφει το αρνητικό είδωλο των πραγματικών μας παρορμήσεων».

Ο Ρίτσαρντ Γκιρ θα υποδυθεί έναν βαρόνο των ΜΜΕ στη δραματική σειρά του BBC «MotherFatherSon». Είναι ο πρώτος τηλεοπτικός ρόλος του ηθοποιού μετά από περίπου τρεις δεκαετίες. Ο χαρακτήρας του στη σειρά του BBC, o Μαξ, είναι ένας χαρισματικός αυτοδημιούργητος Αμερικανός επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης ΜΜΕ σε παγκόσμιο επίπεδο.

«Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από τότε που εργάστηκα στην τηλεόραση» δήλωσε ο πρωταγωνιστής της ταινίας «Pretty Woman».

Ο Γκιρ θα συμπρωταγωνιστήσει με την Έλεν ΜακΚρόρι και τον Μπίλι Χάουλ. Η ΜακΚρόρι θα υποδυθεί την Κάθριν την αποξενωμένη σύζυγο του Μαξ, και ο Χάουλ τον γιο του ζευγαριού, Κέιντεν, σύμφωνα με το Variety.

Η σειρά κάνει σαφείς αναφορές στη σχέση Τζέιμς και Ρούπερτ Μέρντοχ. Ο Κέιντεν διαχειρίζεται τις βρετανικές εφημερίδες του πατέρα του, ενός από τους ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο και είναι έτοιμος να ακολουθήσει τα βήματά του.

Το σενάριο υπογράφει ο Τομ Ρομπ Σμιθ (American Crime Story: Η δολοφονία του Τζιάνι Βερσάτσε).

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 85 ετών άφησε ο διάσημος αμερικανός συγγραφέας Φίλιπ Ροθ. Ο ίδιος ξεκίνησε τη μεγάλη συγγραφική του καριέρα το 1959 με το βιβλίο «Αντίο Κολόμπους» και έγραφε μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του. Κέρδισε πολλά λογοτεχνικά βραβεία και μεγάλη αναγνώριση από κοινό και κριτικούς.

Ο Ροθ, που είχε γράψει πάνω από τριάντα λογοτεχνικά έργα -ανάμεσά τους το αυτοβιογραφικό βιβλίο Patrimony (1991 στα ελληνικά Πατρική κληρονομιά, μτφ. Τάκη Κιρκή, εκδόσεις Χατζηνικολή, 1995)- πέθανε στις 22:30 (τοπική ώρα) από καρδιακή ανεπάρκειa.

Ο Ροθ ήταν ένας από τους συγγραφείς που αναφερόταν συχνά στις συζητήσεις για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, όμως δεν του απονεμήθηκε ποτέ. Είχε λάβει πάντως το λογοτεχνικό Πούλιτζερ, για το βιβλίο του American Pastoral (1998, στα ελληνικά Αμερικανικό ειδύλλιο, μτφ. Τρισεύγενης Παπαϊωάννου, εκδόσεις Πόλις, 2010).

Τα τελευταία χρόνια ο Ροθ στράφηκε στην εξέταση των υπαρξιακών και σεξουαλικών κρίσεων της μέσης ηλικίας, χωρίς όμως να πάψει ποτέ να εξερευνά τη ντροπή και τα ένοχα μυστικά της ανθρώπινης ύπαρξης, πάντα με μια γερή δόση χιούμορ.

Γεννημένος στο Νιούαρκ στις 19 Μαρτίου 1933, γιος πωλητή ασφαλειών, σπούδασε αγγλική φιλολογία στο πανεπιστήμιο Μπακλ και στο πανεπιστήμιο του Σικάγου. Δίδασκε για χρόνια συγκριτική λογοτεχνία, κυρίως στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνιας.

Έπειτα από 50 και πλέον χρόνια συγγραφής, ο Ροθ αποφάσισε ότι το Nemesis (2010 στα ελληνικά Νέμεσις, μτφ. Κατερίνας Σχινά, εκδόσεις Πόλις, 2011), στο οποίο φαντάζεται μια επιδημία στο Νιούαρκ, όπου μεγάλωσε, θα ήταν το τελευταίο του μυθιστόρημα.

Κατόπιν αποφάσισε να ξαναδιαβάσει όλα του τα κείμενα με σκοπό «να δω αν απλά έχανα τον χρόνο μου», είχε πει το 2014, σε μια συνέντευξή του στο New York Times Book Review. Για το συμπέρασμά του, επανέλαβε μια ατάκα του Τζο Λούις, του πυγμάχου βαρέων βαρών τη δεκαετία του 1930 και του 1940: «Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα με ό,τι είχα».

Ο Ροθ, δηλωμένος άθεος, απέρριπτε την ταμπέλα του εβραιοαμερικανού συγγραφέα και τις επικρίσεις σε βάρος του κατά τις οποίες ήταν ένας «εβραίος που μισεί τον εαυτό του»: Όλο αυτό «δεν είναι κάτι που να μου προξενεί το ενδιαφέρον. Ξέρω ακριβώς τι σημαίνει το να είσαι Εβραίος και στ' αλήθεια δεν έχει ενδιαφέρον. Είμαι Αμερικανός», είχε πει στην εφημερίδα The Guardian το 1995.

Για αρκετούς, το βιβλίο του Ροθ The Plot Against America (2004 στα ελληνικά Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής, μτφ. Ηλία Μαγκλίνη, εκδ. Πόλις, 2007), που διαπερνά συνεχώς τα όρια της πραγματικότητας και της μυθοπλασίας, είναι εξαιρετικά επίκαιρο, καθώς είδαν σε αυτό πολλές αντιστοιχίες με την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην αμερικανική προεδρία. Ο ίδιος ο συγγραφέας πάντως έσπευσε να απορρίψει δημόσια αυτή την συσχέτιση.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Χάρρυ Κλυν ή αλλιώς Βασίλης Τριανταφυλλίδης, ο αγαπημένος καλλιτέχνης Χάρρυ Κλυνν, άφησε την τελευταία του πνοή στα 78 του χρόνια.

Ο ηθοποιός τα τελευταία χρόνια ζούσε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι και με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη.

Ο Χάρρυ Κλυνν για το θάνατο του γιου του

Τα συγκλονιστικά λόγια του Χάρρυ Κλυνν για τον ξαφνικό χαμό του γιου του, Νίκου Τριανταφυλλίδη, είχαν συγκινήσει τους πάντες και μαρτυρούσαν τον πόνο που αισθανόταν ο γονιός όταν το παιδί του «φεύγει» από τη ζωή, πριν από τον ίδιο.

«Μας λείπει το παιδί μας. Μας λείπει όσο τίποτα σε αυτόν τον κόσμο. Προσπαθούμε να σταθούμε στα πόδια μας. Όχι απλά μας λείπει ο Νίκος, αλλά με τη σκέψη του κοιμόμαστε και ξυπνάμε. Νομίζουμε απλώς πως είναι ψέμα. Παραμύθι. Αισθάνομαι πως θα ανοίξει η πόρτα και θα μπει εκείνος. Ότι και να σας πω είναι λίγο. Ούτε κατά διάνοια το σκεφτόμασταν. Εντελώς αναπάντεχο και ξαφνικό γεγονός. Μέσα σε 6 μήνες τον “έφαγε”. Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα. Δεν πήραμε χαμπάρι ότι θα έφευγε έτσι ξαφνικά».

Τόσο ο ίδιος όσο και η γυναίκα του, Χαρίκλεια, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι ο Νίκος τους, νικήθηκε από τον καρκίνο και “έφυγε” για πάντα μόλις στα 49 του χρόνια.

Από τότε ο ηθοποιός ζούσε βαθιά θλιμένος και με σοβαρά προβλήματα υγείας να τον ταλαιπωρούν.

Ποιος ήταν ο Χάρρυ Κλυν
Γεννήθηκε στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης στις 7 Μαΐου του 1940 από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων, τον Νίκο και την Κυριακή Τρανταφυλλίδη.

Εξαιτίας δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ωθήθηκε στην εργασία από την ηλικία των 5 χρόνων. Παράλληλα φοιτούσε στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο Kαλαμαριάς και αργότερα στο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Η συμμετοχή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη αλλάζει τη ζωή του, καθώς, εκτός από το πρώτο βραβείο, "κερδίζει" την πρόταση του Οικονομίδη να τον ακολουθήσει στην Αθήνα.

Για τρία χρόνια ο Οικονομίδης υπήρξε δάσκαλος και οδηγός του. Παράλληλα με τις δραματικές του σπουδές στη σχολή του Π. Kατσέλη, εμφανίζεται περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα, όπως το «Kάστρο», ο «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Άλσος», και το «Γκρην Παρκ». Στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει σε διάφορες ταβέρνες, αναψυκτήρια και καμπαρέ, που ανθούσαν εκείνη την εποχή, για μια τριετία ως πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος.

Μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες («Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια») στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου, άρχισε να γίνεται πιο γνωστός.

Το 1964 ταξιδεύει για μερικές εμφανίσεις στο Μόντρεαλ. Αυτή η περίοδος της ζωής του κράτησε 10 χρόνια όπου δούλεψε στις HΠA και στον Kαναδά, σε κέντρα τις ελληνικής διασποράς, σε καφεθέατρα ως stand up comedian (νέο τότε είδος, που μετέπειτα το εισήγαγε στην Ελλάδα), ως ηθοποιός σε underground παραστάσεις και παράλληλα ως συγγραφέας σατιρικών κειμένων. Συνεργάζεται επίσης για πολλά χρόνια με το περιοδικό «Playboy», την εφημερίδα «Daily Worker», το «Village» και το «On the double».

Στο Σικάγο παντρεύεται τη γυναίκα του, Χαρίκλεια και εκεί αποκτά το πρώτο από τα 3 του παιδιά, τον Νίκο. Την περίοδο αυτή του προτάθηκε να παίξει και στη γνωστή ταινία «Καμπαρέ», την οποία προσφορά τελικά δεν δέχτηκε.

Αργότερα στο Μόντρεαλ απέκτησε τον δεύτερο του γιο Αποστόλη, ενώ η κόρη του Κορίνα γεννήθηκε στην Αθήνα.

Γυρίζει στην Ελλάδα το χειμώνα του 1974 και πρωτοεμφανίζεται στις μπουάτ της Πλάκας, στον «Aιγόκερω» και μετά στο «Zυγό» και τη «Διαγώνιο». Ύστερα δούλεψε στα νυχτερινά κέντρα «Διογένης», «Δειλινά» και «Στορκ». Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «Για δέσιμο», που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Columbia το φθινόπωρο του 1978. Αυτός και οι υπόλοιποι δίσκοι του κρατάνε για χρόνια τις πρώτες θέσεις στα δισκογραφικά charts και οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων.

Οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χαρίζουν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας σύμφωνα με την AGB[εκκρεμεί παραπομπή]και οι παραστάσεις του στα θέατρα Ορφέας, Άλσος, Δελφινάριο και Μινώα κ.ά. καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ.

Το 1998 παρουσιάζεται η πρώτη του ζωγραφική έκθεση στον «Εικαστικό Κύκλο». Από το 2006 μένει μόνιμα στη γενέτειρά του Καλαμαριά, γράφει βιβλία (κυκλοφορούν 12 βιβλία του), παίζει θέατρο, ζωγραφίζει (8 ατομικές εκθέσεις) και ηγείται της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Καλαμαριάς.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού προχώρησε στην οριστική ανάκληση της άδειας λειτουργίας της «ΑΕΠΙ – Ελληνικής Εταιρείας προς Προστασίαν της Πνευματικής Ιδιοκτησίας Α.Ε.», ύστερα από σχετική εισήγηση του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας, λόγω παραβίασης των υποχρεώσεών της για το χρονικό διάστημα της δραστηριοποίησής της πριν και κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4481/2017, οι οποίες τεκμηριώνουν έλλειψη βιωσιμότητας και αδυναμία αποτελεσματικής διαχείρισης των δικαιωμάτων των δικαιούχων.

Η εταιρεία ΑΕΠΙ, η οποία επί ογδόντα χρόνια, σχεδόν μονοπωλιακά, διαχειρίστηκε τα πνευματικά δικαιώματα συνθετών και στιχουργών στην Ελλάδα, είχε οδηγηθεί, εξαιτίας της μη χρηστής διοίκησης και διαχείρισης των μετόχων της και μελών του Διοικητικού της Συμβουλίου σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο, με πολλά εισπραγμένα και μη αποδοθέντα δικαιώματα στους δικαιούχους - τα μέλη της, με οφειλές προς τους δικαιούχους – μέλη από προηγούμενες διανομές, προς τρίτους, προς τους εργαζομένους υπαλλήλους της και προς το Ελληνικό Δημόσιο, στους δε μετόχους και μέλη του Διοικητικού της Συμβουλίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για επτά (7) κακουργήματα.

Παράλληλα με την ανάκληση της άδειας λειτουργίας της ΑΕΠΙ, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, προχωράει στη συγκρότηση της Ειδικής Υπηρεσίας Έκτακτης Διαχείρισης Δικαιωμάτων εντός του ΟΠΙ, που ως στόχο έχει τη ρύθμιση της αγοράς και τη διαχείριση των πνευματικών δικαιωμάτων συνθετών και στιχουργών, με τρόπο αποτελεσματικό, διαφανή, δίκαιο, αντικειμενικό και σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.

Όλη η υποδομή και η τεχνογνωσία της Ειδικής Υπηρεσίας Έκτακτης Διαχείρισης θα μεταβιβασθεί στον Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης, που θα συγκεντρώνει τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για να λειτουργήσει και που τα ίδια τα μέλη, μέσω της Γενικής τους Συνέλευσης, θα επιλέξουν σύμφωνα με τα όσα ορίζει το άρθρο 51Α του νόμου 4481/2017.

Μετά από πολλές διαβουλεύσεις είναι πλέον επίσημο.

Η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε ότι δεν θα απονείμει βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2018.
Αυτό μετέδωσε το σουηδικό πρακτορείο ειδήσεων TT.

Η απόφαση ανακοινώθηκε μετά το σκάνδαλο που ξέσπασε για σεξουαλικές παρενοχλήσεις στους κόλπους της Ακαδημίας.

Η απονομή των βραβείων Νόμπελ σπανίως αναβάλλεται ή ματαιώνεται. Η τελευταία φορά που το Νόμπελ Λογοτεχνίας δεν απονεμήθηκε ήταν το 1943 στο απόγειο του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.

«Τα ενεργά μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας γνωρίζουν ότι η σημερινή κρίση εμπιστοσύνης δημιουργεί την υποχρέωση μακράς και ενεργητικής εργασίας μεταρρύθμισης», σχολίασε ο Αντερς Ολσον, ασκών χρέη ισόβιου γραμματέα, στην ανακοίνωση που εκδόθηκε σήμερα.

«Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να μας δοθεί χρόνος για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης πριν από τον ορισμό του επόμενου βραβευόμενου. Και αυτό από σεβασμό για τους προηγούμενους και μελλοντικούς βραβευόμενους».

18 μαρτυρίες γυναικών για σεξουαλική παρενόχληση

Η Σουηδική Ακαδημία είναι μια από τις Βασιλικές Ακαδημίες της Σουηδίας.
Ιδρύθηκε το 1786 από τον βασιλιά Γουσταύο Γ'. Στόχος της είναι η προαγωγή της σουηδικής γλώσσας. Από το 1901, τα ισόβια μέλη της λαμβάνουν κάθε χρόνο την απόφαση για το ποιος θα είναι ο νικητής του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, προς τιμήν του δωρητή Άλφρεντ Νόμπελ.

Σήμερα η Σουηδική Ακαδημία βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα έπειτα από τις μαρτυρίες 18 γυναικών, σύμφωνα με τις οποίες είχαν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση ή βίαιες επιθέσεις από τον φωτογράφο Ζαν-Κλοντ Αρνό, σύζυγο της ακαδημαϊκού, ποιήτριας και δραματουργού Καταρίνα Φρόστενσον, η οποία έκτοτε αποχώρησε από την Ακαδημία.
Επιπλέον, η κρίση αφορά και τη διαρροή των ονομάτων ορισμένων από τους νικητές ενόψει των επίσημων ανακοινώσεων. Ο Αρνό αρνείται τις κατηγορίες τόσο περί σεξουαλικής παρενόχλησης όσο και περί διαρροής των ονομάτων.

Κι ενώ πιστεύαμε ότι «Οι Γυναίκες του Αλγερίου» του Πικάσο και ο «Salvador Mundi» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι είχαν «χτυπήσει» τις υψηλότερες εκτιμήσεις τιμής εκκίνησης σε δημοπρασία, ο Μοντιλιάνι με ένα από τα διασημότερα γυμνά του έρχεται να κάνει τη -μεγάλη- διαφορά.

Το «Nu couché («Ξαπλωμένο Γυμνό» προς τα αριστερά) έχει τιμή εκκίνησης τα 150 εκατομμύρια δολάρια, κατά 10 εκατ. περισσότερα από την εκτίμηση για τον Πικάσο και 50 εκατ. από τον «Σωτήρα» του Λεοάρντο, που πωλήθηκε τελικά έναντι 450 εκατ. δολαρίων.

Το «γυμνό στα αριστερά» του Ιταλού ζωγράφου θεωρείται το σπουδαιότερο από μία εμβληματική σειρά έργων, στην οποία επανέφερε το γυμνό στη μοντέρνα εποχή. Ο πίνακας ήταν μέρος μίας έκθεσης του Μοντιλιάνι το 1917 στο Παρίσι , η οποία προκάλεσε αντιδράσει και τελικά η αστυνομία έκλεισε την έκθεση, προτού μπορέσει να πουληθεί το έργο.

Άλλα δύο, ωστόσο, της ίδιας έκθεσης, πουλήθηκαν για 30 γαλλικά φράγκα, δηλαδή περίπου 55 δολάρια σε σημερινή τιμή.

Το «Nu couché» με μήκος 1,5 μέτρο είναι το μεγαλύτερο έργο του Μοντιλιάνι και η μοναδική οριζόντια γυμνή φιγούρα που περιέχει καλύπτει ολόκληρο τον καμβά.

Ο νυν ιδιοκτήτης του τον είχε αγοράσει από δημοπρασία το 2003 έναντι 26,9 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο πίνακας θα δημοπρατηθεί από τον οίκο Sotheby's στη ΝέαΥόρκη στις 14 Μαΐου.

Το «Ξαπλωμένο Γυμνό» είχε έρθει στο προσκήνιο της ελληνικής επικαιρότητας πριν από λίγες ημέρες, καθώς αντίγραφό του απετέλεσε το background ομιλίας του υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Οραματιστής, πληθωρικός και ένας από τους ανθρώπους που συνέβαλλε καθοριστικά στην προβολή και εξέλιξη της τέχνης στη χώρα μας, πέθανε σήμερα στα 81 του χρόνια.

Η ανακοίνωση του Μουσείου Μπενάκη γράφει ως εξής:

Η Διοικητική Επιτροπή του Μουσείου Μπενάκη και το προσωπικό του Ιδρύματος εκφράζουν τη βαθύτατή τους θλίψη για την απώλεια του Ακαδημαϊκού και Καθηγητή Άγγελου Δεληβορριά, ο οποίος επί 45 χρόνια ηγήθηκε του Ιδρύματος από τις θέσεις του Διευθυντή και του μέλους της Διοικητικής του Επιτροπής.

Η ευρύτητα του πνεύματος, η εμπιστοσύνη στον άνθρωπο, η ακατάπαυστη εργατικότητα και η αστείρευτη δημιουργικότητα αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν, είτε προσωπικά είτε μέσα από το τόσο σημαντικό έργο του.

Η απώλεια είναι δυσβάστακτη.

Ο Άγγελος Δεληβορριάς γεννήθηκε το 1937. Ήταν ένας κορυφαίος κλασσικός αρχαιολόγος που αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έλαβε τον μεταπτυχιακό του τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ στη Γερμανία το 1956 και το 1965 διορίσθηκε στην Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία οπού υπηρέτησε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Το 1973 ανακηρύχθηκε πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, στη σχολή Ecole Pratique des Hautes Etudes.

Ο ρόλος στον οποίο όμως έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ήταν όταν ανέλαβε το 1973 τη διεύθυνση του Μουσείου Μπενάκη, το οποίο μεταμόρφωσε ριζικά. Παρέμεινε στη θέση για πάνω από 40 χρόνια και κατάφερε να διπλασιάσει την επιφάνεια και το όνομα του μουσείου.

Χάρη σε αυτόν διπλασιάστηκαν οι ωφέλιμες επιφάνειες του κτηρίου της Κουμπάρη, δημιούργησε το κτήριο στην Πειραιώς, άνοιξε την Πινακοθήκη Γκίκα και αυτονόμησε τη συλλογή Ισλαμικής τέχνης μεταξύ άλλων.

Το 1992 αναγορεύτηκε καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2000 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με Αργυρό Μετάλλιο, ενώ στο Μουσείο Μπενάκη απονεμήθηκε το «Χρυσό Μετάλλιο». Στις 31 Οκτωβρίου 2014, σε εκδήλωση που έλαβε χώρα στο κεντρικό κτίριο του Μουσείου, ανακοινώθηκε η αποχώρησή του από τη θέση του διευθυντή, καταλαμβάνοντας πλέον μια θέση στη Διοικητική Επιτροπή του ιδρύματος.

Τον Ιούνιο του 2016 εξελέγη από την ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών τακτικό μέλος στην προκηρυχθείσα έδρα Αρχαιολογία-Μουσειολογία.

Ο εκλιπών είχε εισαχθεί στο ιδιωτικό νοσοκομείο από τη Μ. Πέμπτη (5 Απριλίου) με πνευμονολογικά προβλήματα, ενώ υποβλήθηκε και σε επέμβαση στην καρδιά. Παρέμεινε για πολλές μέρες στην Μονάδα Εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου.

Εντρύφησε, επίσης, στην τέχνη του Σκόπα, με την εξέταση των γλυπτών της Τεγέας και τη δημοσίευση, μεταξύ άλλων, της μελέτης στα γαλλικά, «Σκοπαδικά ΙΙ, Το άγαλμα της Υγείας στον ναό της Αλέας στην Τεγέα», όπου κορμό γυναικείου αγάλματος άγνωστης ακριβούς προέλευσης ταυτίζει με το σώμα της φημισμένης κεφαλής της Υγείας και το έργο σε γνήσιο του μεγάλου Σκόπα. Βασικό για τη μελέτη των τύπων της Αφροδίτης είναι και το 150 σελίδων κείμενό του, «Aphrodite» στο Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae, το οποίο αποτελεί τη βάση κάθε μελέτης και σπουδής για τα έργα που εικονίζουν τη θεά, ενώ εξέχουσα θέση στα έργα του που αφορούν τη μεγάλη αρχαία γλυπτική, έχει το εξαιρετικά μεθοδικό και διαφωτιστικό βιβλίο «Η ζωφόρος του Παρθενώνος».

Ο κ. Δεληβορριάς είχε γράψει, εκτός πολλών άλλων, δύο ογκώδη βιβλία περιγραφικά του Μουσείου Μπενάκη, όπου εκθέτει διεξοδικά και με σαφήνεια τις αρχές και τις αντιλήψεις του περί μουσειολογίας.

Σε ηλικία 88 ετών απεβίωσε στη Ρώμη, ο μεγάλος σκηνοθέτης Βιτόριο Ταβιάνι, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του, Πάολο υπέγραψαν μερικά αριστουργήματα του ιταλικού κινηματογράφου όπως τα «Πατέρας Αφέντη» (Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες το ΄77), «Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει» (Χρυσή Άρκτος στο Βερολίνο) , «Η Νύχτα του Σαν Λορέντσο», «Το Χάος», Αλονζαφάν κ.ά.

Τον θάνατο του Βιτοριο Ταβιάνι ανακοίνωσε η κόρη του, Τζιοβάννα, μετέδωσε το πρακτορείο Ansa. Με απόφαση της οικογένειας του η σορός του μεγάλου σκηνοθέτη θα αποτεφρωθεί σε μια αυστηρά ιδιωτική τελετή.

Ο Βιτόριο Ταβιάνι γεννήθηκε στο Σαν Μινιάτο, στην επαρχία της Πίζας, στις 20 Σεπτεμβρίου 1929. Με τον αδελφό του Πάολο, δύο χρόνια νεότερος του, είχε γράψει μερικές από τις σημαντικότερες σελίδες του ιταλικού κινηματογράφου. Δύο δάσκαλοι του σινεμά που από τη δεκαετία του ΄60 κατέγραψαν με την τέχνη τους, την πραγματικότητα, την ιστορία, τις αντιφάσεις, τις πτυχές της χώρας τους. Το έργο τους συχνά έχει την αφετηρία του στη λογοτεχνία, αφού περιλαμβάνει πλήθος διασκευών έργων κλασικών συγγραφέων όπως οι Τολστόι, Γκαίτε, Πιραντέλο, Αλέξανδρος Δουμάς κ.ά.

Οι αδελφοί Ταβιάνι αναγορεύτηκαν πριν από τρία χρόνια επίτιμοι διδάκτορες του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).

Κατά την αναγόρευσή τους, εκφώνησαν τον δικό τους απόλυτα κινηματογραφικό λόγο, με τίτλο «Εκ του σύνεγγυς στην ελληνική γη», ο οποίος ήταν μια μαρτυρία απευθείας μέσα από το εργαστήρι τους, με ό,τι πιο προσωπικό μπορούσαν να προσφέρουν.

«Κοιτάζοντας μέσα στο πηγάδι του παρελθόντος, αισθανόμασταν ανέκαθεν εγγύτερα στον ελληνικό πολιτισμό παρά στο ρωμαϊκό», ανέφεραν τότε οι δυο Ιταλοί δημιουργοί, και ταξίδεψαν σε σκηνές και τοπία και λόγους απ΄ το σύνολο των ταινιών τους που έχουν ιδεολογικές αλλά και ιστορικές αναφορές στην ελληνική γραμματεία, τα ελληνικά τοπία, τους μύθους και τις έννοιες που «πλήττουν» και «τρέφουν» την ανθρώπινη περιπέτεια.

Το «πράσινο φως» έδωσε σήμερα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο στην πραγματοποίηση κινηματογραφικών λήψεων στον αρχαιολογικό χώρο του Σουνίου στις 12 Απριλίου 2018 (με προετοιμασία στις 11/4) για τη «Μικρή Τυμπανίστρια» του Τζον Λε Καρέ, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Πρόκειται για το δεύτερο αίτημα της εταιρείας «FALIRO HOUSE PRODUCTIONS - Παραγωγές Κινηματογράφου - Τηλεόρασης ΑΕ», με το οποίο ζητούσε τον χώρο για την πραγματοποίηση γυρισμάτων στο πλαίσιο τηλεοπτικής σειράς του BBC, βασισμένης στο έργο του Τζον Λε Καρέ, σε σκηνοθεσία του διάσημου Παρκ Τσαν Γουκ από τις 7:00 το πρωί ως τη 1:00 το μεσημέρι -και όχι ως τις 7:00 το απόγευμα, όπως ήταν το αρχικό αίτημα, το οποίο προκάλεσε το «όχι» του ΚΑΣ, αλλά και την έντονη κριτική εναντίον του Συμβουλίου.

Τα μέλη του ΚΑΣ έδωσαν τη θετική γνωμοδότησή τους κατά πλειοψηφία, με τα δύο μέλη που μειοψήφησαν να τάσσονται υπέρ της πρότασης αλλά τα γυρίσματα να γίνουν εκτός ωραρίου λειτουργίας του χώρου.

Η ιστορία του "Φαουστουπή", κατά κόσμον «Ρουμπελστίλτσκιν» χάνεται στα 1808, όταν τυχαία την ανακάλυψαν και την προσθέσανε στη συλλογή τους οι θρυλικοί παραμυθάδες αδελφοί Γκριμ.

Είναι μικροσκοπικός, αναιδέστατος, αινιγματικός και σπιρτόζος. 

Πραγματοποιεί κάθε σου ευχή αλλά μπορεί να σου πάρει ότι αγαπάς και πιο πολύ.

Είναι ένα αίνιγμα, μια τρέλα και μια ζαβολιά.
Είναι ένα ψέμα που την αλήθεια κυνηγά.
Το όνομα του ποιος θα το βρει;
Κανείς δεν ξέρει πως τον λεν Φαουστουπή!!!

Η ιστορία του "Φαουστουπή", κατά κόσμον «Ρουμπελστίλτσκιν» χάνεται στα 1808, όταν τυχαία την ανακάλυψαν και την προσθέσανε στη συλλογή τους οι θρυλικοί παραμυθάδες αδελφοί Γκριμ.

Η προσπάθεια της κόρης του μυλωνά που πρέπει να κάνει το άχυρο χρυσάφι (!), δουλεύτηκε εντατικά από τους αδελφούς Γκριμ και εκδόθηκε τελικά το 1812.
Από τότε το παραμύθι κυκλοφορεί σε διάφορες παραλλαγές.

Ο Ρουμπελστίλτσκιν ταξιδεύει παντού, αλλάζοντας όνομα, γλώσσα, πατρίδα και συχνά όψη!

Το παραμύθι μας μιλά και για τον κίνδυνο των υπερβολικών επιθυμιών, της φιλοδοξίας και της καύχησης.
Όποιος δεν μπορεί να ελέγξει την επιθυμία και την αλαζονεία του κάποια στιγμή θα συναντήσει στην ζωή του τον Φαουστουπή!

Η ιστορία…
Ένας γέρος μυλωνάς καμαρώνει για τις χάρες της κόρης του, λέγοντας ότι «άχυρο πιάνει και χρυσάφι γίνεται»,
σύμφωνα με τη λαϊκή παροιμία.
Το ακούει ο νεαρός βασιλιάς και παρερμηνεύοντας τα λόγια του μυλωνά, την κλείνει στο παλάτι του για να του φτιάξει χρυσάφι.
Η μικρή κόρη απελπίζεται, μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται μπροστά της ένα μικρό παράξενο ανθρωπάκι, ο "Φαουστουπής".
Αυτός της υπόσχεται ότι θα της φτιάξει χρυσάφι, αρκεί …

Συντελεστές της παράστασης
Κουκλοθεατρική ομάδα: Μιρέλα Κατσά, Μαιρηβή Γεωργιάδου, Θοδωρής Κορόζης
Κείμενο: Ισμήνη Καμπανέλλη, Μαιρηβή Γεωργιάδου
Σκηνοθεσία – σκηνογραφία: Μαιρηβή Γεωργιάδου
Τεχνική επιμέλεια: Ρικάρντο Ντι Λάουρο
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Μουσική επεξεργασία – ενορχήστρωση: Γιώργος Παυλάκος

Προσοχή: Σάββατο 24 Μαρτίου 2018, στις 5μ.μ.

Καθημερινές για σχολεία μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς!!!
Περισσότερα:
http://www.mairivi.gr/apps/gr/gcn/parastaseis/spag/1069-69.html

Δύο κορυφαίοι συνθέτες, ο Νicola Piovani και ο Στέφανος Κορκολής συναντιούνται, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, για τους σκοπούς του Ιδρύματος Coeurs pour Tous Hellas - Καρδιές για Όλους - την Τρίτη 13 Μαρτίου.

Ο Nicola Piovani, από τους σημαντικότερους συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής – και όχι μόνο-, βραβευμένος με Όσκαρ, έρχεται στην Ελλάδα για να συμμετέχει με τον διεθνούς φήμης πιανίστα και συνθέτη Στέφανο Κορκολή, σε μια μοναδική συναυλία που θα μαγέψει το κοινό!

Ο Ιταλός μαέστρος και συνθέτης θα βρεθεί με τον Έλληνα καλλιτέχνη στη σκηνή του Μεγάρου σε μια διαφορετική Ελληνοϊταλική “συμμαχία” για την υποστήριξη του Ιδρύματος, που έχει στόχο να ξαναδώσει το χαμόγελο ζωής σε άπορα παιδιά με συγγενή καρδιοπάθεια.

Οι μουσικές του Nicola Piovani από τον κινηματογράφο και οι συνθέσεις του Στέφανου Κορκολή θα ακουστούν με τη σύμπραξη της ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΡΤ, ένα σύνολο 80 μουσικών υπό τη διεύθυνση του κυρίου Αναστάσιου Συμεωνίδη και, θα δημιουργήσουν μια πραγματικά ξεχωριστή βραδιά με καλλιτεχνική και ανθρωπιστική διάσταση.

Το Coeurs pour Tous Hellas (Καρδιές για Όλους) έχει ανθρωπιστικό, μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα και κύριος σκοπός της λειτουργίας του είναι να χειρουργούνται παιδιά με συγγενείς ή επίκτητες καρδιοπάθειες σε αναπτυσσόμενες χώρες και σε ασθενείς οικονομικά ομάδες.

Τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν για τους σκοπούς του Ιδρύματος και το μήνυμα της βραδιάς είναι ότι «Η Ζωή Είναι Ωραία», όπως μας το υπενθυμίζει ο Maestro Nicola Piovani, υπογράφοντας ένα από τα καλύτερα soundtrack όλων των εποχών, στην ομότιτλη ταινία (“La Vita è bella”-1997) με τον Roberto Benigni.

Μια ιδιαιτέρως σημαντική “συνάντηση” δύο φημισμένων σύγχρονων συνθετών, που ενώνουν τις δυνάμεις τους για πρώτη φορά για το πολύτιμο έργο του Coeurs pour Tous Hellas (Καρδιές Για Όλους) και του καθηγητή καρδιοχειρουργού Αυξέντιου Καλαγκού, δημιουργού αυτού του διεθνούς ιδρύματος στη Γενεύη το 1998.

https://www.youtube.com/watch?v=sUtfdmsFI7E

NICOLA PIOVANI – ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΡΚΟΛΗΣ
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
Αίθουσα ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ
ΤΡΙΤΗ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 20:30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
25€, 40€, 50€, 70€
Φοιτητικά (Γ’ζώνη):15€
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (και διάλειμμα 20’)
Πληροφορίες – Προπώληση 210 72.82.333 www.megaron.gr
Παραγωγή: GIONIK

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΙΚΟΛΑ ΠΙΟΒΑΝΙ

O Νικόλα Πιοβάνι (ιταλικά: Nicola Piovani, 26 Μαΐου 1946) είναι Ιταλός μουσικοσυνθέτης, πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας. Είναι ευρύτερα γνωστός από τη μουσική του για πολλές κινηματογραφικές ταινίες καθώς και θεατρικά έργα. Το 1998 του απονεμήθηκε το βραβείο Όσκαρ καλύτερης μουσικής για την ταινία "La Vita è bella" του Ρομπέρτο Μπενίνι, που προβλήθηκε στην Ελλάδα με τον τίτλο "Η Ζωή Είναι Ωραία".

Ο Πιοβάνι σπούδασε μουσική στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης και το 1967 έλαβε δίπλωμα πιάνου από το Ωδείο Βέρντι στο Μιλάνο. Τα επόμενα χρόνια μελέτησε ενορχήστρωση και συνεργάστηκε εκτενώς με τον Μάνο Χατζιδάκι.

Από τις δημοφιλέστερες συνεργασίες του αποτέλεσε αυτή με τον Ιταλό σκηνοθέτη Φεντερίκο Φελλίνι, για τις ταινίες L' Intervista, Ginger e Fred και La voce della luna ("Η φωνή του φεγγαριού"). Αργότερα τίμησε το μεγάλο σκηνοθέτη γράφοντας ένα μπαλέτο με τίτλο "Balletto Fellini".

Το 2000 η μουσική του για την ταινία "Η ζωή είναι ωραία" προτάθηκε για βραβείο Γκράμυ, το οποίο και τελικά κέρδισε ο συνθέτης Ράντυ Νιούμαν. Στις 21 Μαϊου 2008, στα πλαίσια του Φεστιβάλ των Καννών, τιμήθηκε για τη συνεργασία του με σημαντικούς Γάλλους σκηνοθέτες, λαμβάνοντας από τον γαλλικό υπουργείο πολιτισμού τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων (Cavalier de l' Ordre des Arts et des Lettres).

Εκτός από μουσική για ταινίες και το θέατρο, ο Πιοβάνι έχει γράψει συναυλιακή και συμφωνική μουσική. Μερικοί τίτλοι περιλαμβάνουν τους εξής: "La cantata del Fiore" (1988), "La cantata del Buffo" (1990), "Il signor Novecento" (1992), "Canti di scena" (1993), "Romanzo musicale" (1998), "lo stabat mater La Pietà" (1999), "La cantata dei cent’anni" (2006) (όλα σε στίχους του Vincenzo Cerami). Έχει ακόμη μελοποιήσει Όμηρο, Σείκιλο, Λόρδο Βύρωνα, Σεφέρη καθώς και Αϊνστάιν.

Μέχρι στιγμής ο Πιοβάνι έχει γράψει μουσική για πάνω από 130 ταινίες, συμπεριλαμβανομένης και της ταινίας του Περικλή Χούρσογλου «Ο κύριος με τα γκρι». Ο ίδιος λέει πως «η κάθε ταινία έχει τη δική της προσωπικότητα. Πρέπει να παραμερίζεις τις φιλοδοξίες σου όταν συνθέτεις ένα σάουντρακ και να ταυτίζεσαι με την ταινία».

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΟΡΚΟΛΗ

Ο Στέφανος Κορκολής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σε ηλικία 5 ετών χαρακτηρίστηκε «παιδί θαύμα» και με το ίδιο μουσικό ταλέντο, αφού τέλειωσε τις σπουδές του, στο Ωδείο Αθηνών, ταξίδεψε  στο  Παρίσι, υπό την καθοδήγηση των Yvonne Lefébure, Vladimir Horowitz, Pierre Bulez και άλλων μεγάλων, για  να  συνεχίσει  τις  σπουδές  του, με  υποτροφία  του  Γαλλικού κράτους, όπου παρακολούθησε ταυτόχρονα μαθήματα  σύνθεσης, ενορχήστρωσης, διεύθυνσης  ορχήστρας  και  μουσικής  κινηματογράφου. Αμέσως διακρίθηκε στη Γαλλία  αλλά και  σε πολλά μέρη του κόσμου, τόσο για τις δικές του κλασσικές συνθέσεις,  όσο και για τις  ερμηνείες του αλλά και τις  συνεργασίες του με τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής και δισκογραφίας.

Ο Στέφανος έχει συνεργαστεί με μερικούς από τους πιο σπουδαίους ερμηνευτές στον κόσμο, οι οποίοι ερμήνευσαν δικά του κομμάτια και έχει συμπράξει με τις μεγαλύτερες ορχήστρες και μαέστρους παγκοσμίως. Σε παγκόσμιο επίπεδο οι συνεργασίες του περιλαμβάνουν ονόματα όπως ο Alfredo Kraus, ο Jose Carreras, η Teresa Berganza, η Dulce Pontes, o Lucio Dala, ο Luca Carboni, o Vittorio Grigolo, ο Ennio Morricone, ο Horatio Ferrer (ποιητή του Astor Piazzolla). Σημαντικές  είναι, επίσης, οι συνεργασίες του με τη Βίκυ Λέανδρος, τη Νάνα Μούσχουρη αλλά και με την ελίτ των Ελλήνων ερμηνευτών.

Έχει δώσει πάνω από 5.000 συναυλίες, σε όλο τον κόσμο και έχει πουλήσει πάνω από 2.000.000 δίσκους παγκοσμίως, ενώ είναι επίσημα πρεσβευτής της μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μάλιστα, με την ιδιότητά του αυτή, πρόσφατα, κατόπιν επιθυμίας του Μίκη Θεοδωράκη, παρουσίασε συμφωνικά έργα του τελευταίου, στην Κολωνία, παρουσία του ίδιου του συνθέτη, ενώ πριν από λίγες μέρες, εμφανίστηκε, για ακόμη μία φορά, στο θέατρο Ηρώδου Αττικού, στα πλαίσια φιλανθρωπικής συναυλίας για την ενίσχυση του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ», δίπλα στη Μαρία Φαραντούρη και τη Σοφία Μανουσάκη, διασκευάζοντας και ερμηνεύοντας έργα του Μίκη Θεοδωράκη, παρουσία του τελευταίου, γνωρίζοντας την αποθέωση στο κατάμεστο με 5.000 θεατές Ηρώδειο.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη, στα πλαίσια των “Καβαφείων 2017”, ο Στέφανος παρουσίασε την τελευταία του δουλειά, σε μελοποίηση ποιημάτων του Κ.Π. Καβάφη, στην Όπερα του Καΐρου και στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές από ένα κοινό βαθιά μυημένο στην ποίηση του τεράστιου Αλεξανδρινού ποιητή. Καταλυτική υπήρξε η φράση, που σύσσωμο το κοινό αναφώνησε, στο τέλος της εκδήλωσης: «Επιτέλους ο Καβάφης τραγουδιέται».

Τέλος, ο Στέφανος συνεχίζει τις συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει και ένα διπλό cd με μελοποιημένη ποίηση και ορχηστρικά έργα εμπνευσμένα από ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη.

Το υδάτινο παραμύθι «The Shape of Water» (Η μορφή του νερού) του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, απέσπασε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, στην τελετή απονομής των επετειακών 90ών βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που έλαβε χώρα στο «Dolby Theatre» του Λος Άντζελες, το βράδυ της Κυριακής (ξημερώματα Δευτέρας ώρα Ελλάδας), με παρουσιαστή -για δεύτερη συνεχή χρονιά- τον Αμερικανό Τζίμι Κίμελ, μια εβδομάδα αργότερα από τη συνηθισμένη ημερομηνία, ώστε να μη συμπέσει η τελετή με τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

https://www.youtube.com/watch?v=2hnYE_URTpc

Το αισθηματικό δράμα φαντασίας του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο είναι μια απόκοσμη ιστορία αγάπης μεταξύ μιας ονειροπόλας κωφάλαλης και ενός περίεργου αμφίβιου πλάσματος και, σύμφωνα με τον δημιουργό του, ένα αντίδοτο εναντίον του «φόβου και του κυνισμού», που εξερευνά τις φαντασιώσεις που δημιουργούμε, τα μυστήρια που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και τα τερατουργήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Μια απόκοσμη ιστορία αγάπης

Οι Σάλι Χόκινς, Μάικλ Σάνον, Οκτάβια Σπένσερ, Μάικλ Στούλμπαργκ, Νταγκ Τζόουνς και Ρίτσαρντ Τζένκινς μάς μεταφέρουν στην Αμερική του Ψυχρού Πολέμου, όπου μια γυναίκα, μοναχική και εγκλωβισμένη σε μια μονότονη ζωή, εργάζεται ως καθαρίστρια σε ένα μυστικό κυβερνητικό εργαστήριο υψίστης ασφαλείας. Η ζωή της αλλάζει δραματικά, όταν βρίσκει φυλακισμένο ένα αλλόκοτο αμφίβιο πλάσμα, που αποτελεί αντικείμενο απόρρητου πειράματος. Νιώθοντας έναν ισχυρό δεσμό μαζί του, κάνει τα πάντα για να το σώσει.

«Πραγματικά, η “Μορφή του νερού” είναι μία ταινία τόσο μη κυνική, όσο μπορεί να γίνει στο σινεμά ένα θέμα για τη σημασία της αγάπης. Η στιγμή που ερωτεύεσαι κάποιον δεν είναι η στιγμή που τον κοιτάς και του αρέσεις, αλλά η στιγμή που σε κοιτά και αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχεις» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο.

Τα βραβεία αναλυτικά

Καλύτερη Ταινία
«The Shape of Water»

Σκηνοθεσία
Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο - «The Shape of Water»

Α’ Ανδρικός Ρόλος
Γκάρι Όλντμαν - «H Πιο Σκοτεινή Ώρα»

Α’ Γυναικείος Ρόλος
Φράνσις ΜακΝτόρμαντ - «Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι»

Β’ Ανδρικός Ρόλος
Σαμ Ρόκγουελ - «Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι»

Β’ Γυναικείος Ρόλος
Άλισον Τζάνεϊ - «Εγώ, η Τόνια»

Καλύτερη ταινία Κινουμένων Σχεδίων
«Coco»

Μικρού μήκους ταινία Κινουμένων σχεδίων
«Dear Basketball»

Διασκευασμένο Σενάριο
Τζέιμς Αϊβορι - «Να Με Φωνάζεις Με το Όνομά Σου»

Πρωτότυπο Σενάριο
Τζόρνταν Πιλ - «Τρέξε!»

Διεύθυνση Φωτογραφίας
Ρότζερ Ντίκινς - «Blade Runner 2049»

Καλύτερο Ντοκιμαντέρ
«Icarus»

Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους
«Heaven Is a Traffic Jam on the 405»

Μικρού μήκους ταινία
«The Silent Child»»

Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία
«Μια Φανταστική Γυναίκα» του Σεμπάστιαν Λέλιο (Χιλή)

Μοντάζ
«Δουνκέρκη»

Ηχητικό Μοντάζ
«Δουνκέρκη»

Μίξη Ήχου
«Δουνκέρκη»

Καλλιτεχνική Διεύθυνση
«The Shape of Water»

Μουσική
«The Shape of Water» - Αλεξάντρ Ντεσπλά

Τραγούδι
«Remember Me» από το «Coco»

Μακιγιάζ και κομμώσεις
«H Πιο Σκοτεινή Ώρα»

Κοστούμια
«Αόρατη Κλωστή»

Ειδικά Εφέ
«Blade Runner 2049»

Σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη ήρθε στο φως κατά τη διάρκεια των εργασιών για την κατασκευή του μετρό στη Θεσσαλονίκη.

Πρόκειται για ένα ακέφαλο άγαλμα της θεάς Αφροδίτης, το οποίο εντοπίστηκε στο εργοτάξιο της Αγίας Σοφίας, πολύ κοντά στο Κρηναίο οικοδόμημα.

Την ανακάλυψη γνωστοποίησε με ανάρτησή του στο Facebook ο πρόεδρος της εταιρείας «Αττικό Μετρό ΑΕ», Γιάννης Μυλόπουλος. Ο ίδιος αποκαλεί το άγαλμα ως «η Αφροδίτη του μετρό Θεσσαλονίκης».

«Το πιο πρόσφατο ανάμεσα στα 300.000 και ίσως ένα από τα πιο... καλλίγραμμα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών του Μετρό Θεσσαλονίκης, είναι αυτή η ακέφαλη Αφροδίτη. Βρέθηκε στο εργοτάξιο της Αγίας Σοφίας, πολύ κοντά στο εντυπωσιακό Κρηναίο οικοδόμημα» γράφει στην ανάρτησή του ο κ. Μυλόπουλος.

Ερευνητές από τις ΗΠΑ και τον Καναδά, μεταξύ των οποίων κι ένας Έλληνας ηλεκτρολόγος μηχανικός, ανακάλυψαν κάτω από έναν διάσημο πίνακα του Πικάσο το κρυφό έργο ενός άγνωστου ζωγράφου.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια βελτιωμένη, μη επεμβατική τεχνική απεικονιστικής σάρωσης των έργων τέχνης και μ’ αυτόν τον τρόπο ανακάλυψαν κάτω από τον πίνακα του 1902 με τη σκυφτή δυστυχισμένη γυναίκα («La Misereuse Accroupie»), που ανήκει στη λεγόμενη πρώιμη «μπλε ή γαλάζια περίοδο» (1901-1904) του Πικάσο και σήμερα εκτίθεται στην Πινακοθήκη του Οντάριο στον Καναδά, ένα τοπίο της Βαρκελώνης που ο Πικάσο φαίνεται πως είχε χρησιμοποιήσει ως βάση για το δικό του έργο.

Αυτό το τοπίο της Βαρκελώνης κρυβόταν κάτω από τον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο (Φωτογραφία: Art Gallery of Ontario)

Το νέο σύστημα φθορισιμετρίας ακτίνων-Χ είναι φθηνότερο και πιο εύχρηστο από τα υπάρχοντα συστήματα ανάλυσης των έργων τέχνης, καθώς είναι φορητό, πράγμα που το καθιστά διαθέσιμο σε όποια γκαλερί ή μουσείο θέλει κάτι τέτοιο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Επιστήμης των Υλικών Μαρκ Ουόλτον της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern του Σικάγο, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο στο Όστιν του Τέξας, δήλωσαν ότι είναι αξιοπρόσεκτος ο τρόπος που το κρυμμένο έργο -μάλλον δημιούργημα κάποιου ντόπιου καταλανού ζωγράφου- έχει αξιοποιηθεί από τον Πικάσο, καθώς π.χ. το περίγραμμα των λόφων στο υπόστρωμα έχει μετατραπεί στην καμπουριασμένη πλάτη της γυναίκας.

To έργο του Πικάσο "La Misereuse Accroupie"

Δεν είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται ένα κρυμμένο έργο κάτω από πίνακα του Πικάσο, καθώς έχει συμβεί σε άλλα δύο έργα του, όπου από κάτω τους βρέθηκε το πορτρέτο ενός άνδρα, μάλλον του ίδιου του ζωγράφου.

Οι ίδιοι ερευνητές εξέτασαν επίσης με την ίδια τεχνική φθορισιμετρίας ακτίνων-Χ 50 γλυπτά του Πικάσο. Κατάφεραν έτσι να ιχνηλατήσουν την προέλευση των μετάλλων που είχε χρησιμοποιήσει ο καλλιτέχνης από συγκεκριμένα χυτήρια της εποχής του (όπως του γάλλου Εμίλ Ρομπεκί), αλλά και το πώς η έλλειψη ορισμένων μετάλλων στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 1940 λόγω του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είχε αναγκάσει τον Πικάσο να χρησιμοποιήσει εναλλακτικά υλικά.

Στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών για την ανάλυση των έργων του Πικάσο έχει συμβάλει και ένας Έλληνας, ο καθηγητής 'Αγγελος Κατσάγγελος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern, απόφοιτος του αντίστοιχου Τμήματος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Ο Κατσάγγελος χρησιμοποιεί υπολογιστικές μεθόδους για να ανακατασκευάσει τα χαμένα εικονοστοιχεία (πίξελ) του σήματος της φθορισιμετρίας ακτίνων-Χ, έτσι ώστε να βελτιωθεί η απεικόνιση του έργου τέχνης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Μέριλ Στριπ είναι μία από τις ηθοποιούς που έχουν κερδίσει τόσες πολλές υποψηφιότητες όλα αυτά τα χρόνια που πολλοί υποθέτουν ότι ξεπερνούν όλα τα ρεκόρ. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια – αν και πολλοί ηθοποιοί όπως η Στριπ, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ και η Κέιτ Μπλάνσετ έλαβαν πολλές υποψηφιότητες, ο αριθμός αυτών που έχουν πάρει πραγματικά το χρυσό αγαλματίδιο πολλές φορές είναι εκπληκτικά μικρός.

Δείτε ποιοι ηθοποιοί, σκηνοθέτες, ταινίες και παραγωγοί έχουν κερδίσει τα περισσότερα Όσκαρ στην ιστορία των βραβείων.

Ποιος έχει τα περισσότερα Όσκαρ συνολικά;
Από όλους τους υποψήφιους στην ιστορία των Όσκαρ, η Walt Disney κατέχει τα περισσότερα βραβεία. Η Disney κέρδισε συνολικά 26 Όσκαρ κατά τη διάρκεια της καριέρας της και ήταν υποψήφια συνολικά 59 φορές. Τα περισσότερα από αυτά, που κερδήθηκαν μεταξύ 1932 και 1969, προήλθαν από την κατηγορία «Best Animated Short», συμπεριλαμβανομένων των «Τα τρία Μικρά Γουρουνάκια», «Το ασχημόπαπο» και της ταινίας Μικρού μήκους «Winnie the Pooh and the Blustery Day».

Ποιος ηθοποιός έχει κερδίσει τα περισσότερα Όσκαρ;
Η Κάθριν Χέπμπορν έχει το ρεκόρ για τα περισσότερα Όσκαρ, έχοντας κρατήσει στα χέρια της 4 φορές το χρυσό αγαλματίδιο σε συνολικά 14 υποψηφιότητες. Η Χέπμπουρν κέρδισε το βραβείο για τους ρόλους της στις ταινίες «Πρωινό Ξύπνημα» (1933), «Μάντεψε ποιος θα έρθει το βράδυ» (1967), «Το Λιοντάρι του Χειμώνα» (1968) και «Στην Χρυσή Λίμνη» (1981).

 https://www.youtube.com/watch?v=zCy5WQ9S4c0

Ποιος έχει κερδίσει τα περισσότερα Όσκαρ σκηνοθεσίας;
Ο σκηνοθέτης Τζον Φορντ, γνωστός για τα γουέστερν του, κρατά το ρεκόρ των περισσότερων Όσκαρ σκηνοθεσίας. Έχει προταθεί συνολικά 5 φορές και έχει κερδίσει τελικά 4 όσκαρ για τις ταινίες «Ο καταδότης» (1935), «Τα Σταφύλια της Οργής» (1940), «Η Κοιλάδα της Κατάρας» (1941) και «Ο Ήσυχος Άνθρωπος» (1952).

 https://www.youtube.com/watch?v=4hrbRDAOF4k

Ποια ταινία έχει τα περισσότερα Όσκαρ;
Τρεις ταινίες μοιράζονται το ρεκόρ για τα περισσότερα Όσκαρ. Ο «Τιτανικός» (1997), «Μπεν Χουρ» (1959) και ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η επιστροφή του Βασιλιά» (2003) έλαβαν η καθεμία 11 βραβεία όσκαρ τη χρονιά που ήταν προτεινόμενες, ο μεγαλύτερος αριθμός Όσκαρ για μια ταινία. Την ίδια ώρα, οι ταινίες «Όλα για την Εύα» (1950) και «La La Land» (2016) με 14 υποψηφιότητες η καθεμία, κατέχουν μαζί με τον «Τιτανικό» το ρεκόρ για τις περισσότερες υποψηφιότητες μιας ταινίας στην ιστορία της Ακαδημίας.

https://www.youtube.com/watch?v=3SP9n13ux1I

Ποιος έχει τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ;
Φυσικά, η Μέριλ Στριπ έχει τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ, ένα ρεκόρ που έθεσε η ίδια και το έσπασε και φέτος, κερδίζοντας την 21η υποψηφιότητα για το ρόλο της ως Κάθριν Γκράχαμ στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «The Post». Η Στριπ έχει κερδίσει το Όσκαρ τρεις φορές, για τους ρόλους της στις ταινίες «Κράμερ εναντίον Κράμερ» (1979), «Η Εκλογή της Σόφι» (1982) και «Η Σιδηρά Κυρία» (2011). Ο άνδρας ηθοποιός με τις περισσότερες υποψηφιότητες είναι ο Τζακ Νίκολσον με συνολικά 12 στην καριέρα του.

«Η α΄ πλευρά του δίσκου μιλάει για την έγκυο θεότητα που λάμπει και η β΄ πλευρά έχει μια πρόταση σε δυο στίχους, με μινωική παρήχηση, που αναφέρεται στη θεότητα που δύει. Η δύση της Αστάρτης/Αφροδίτης/Αφαίας. Με τη δική σας βοήθεια θα ήθελα μια μέρα στο μέλλον να μεταφράσουμε αυτούς τους στίχους για τη θεότητα του έρωτα, να ξέρουμε πιο πολλά».

Με αυτά τα λόγια, ο γλωσσολόγος δρ. Γκάρεθ Όουενς, ειδικός σε θέματα μινωικής γραφής, έκλεισε την ενδιαφέρουσα ομιλία του με τίτλο «Η Φωνή του Δίσκου της Φαιστού» που έδωσε στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ), μια διοργάνωση του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ) σε συνεργασία με το ΤΕΙ Κρήτης.

«Είναι 61 λέξεις στις δυο πλευρές και 18 στίχοι σαν σονέτο με ομοιοκαταληξία. Έξι λέξεις μιλάνε για το φως και έξι λέξεις για τη δύση του φωτός. Τρεις λέξεις μιλάνε για την έγκυο θεότητα και άλλες 10 για τη θεότητα με διάφορα επίθετα», επεσήμανε ο δρ. Όουενς, απευθυνόμενος, σε άπταιστα ελληνικά, στο πολυπληθές ακροατήριο που κατέκλυσε το αμφιθέατρο του ΕΙΕ για να ακούσει την πειραματική ερμηνεία του για τις περισσότερες από τις μισές λέξεις του δίσκου, η οποία έχει βασιστεί σε πολυετή επιστημονική έρευνα.

 «Λέξεις και μια ολόκληρη πρόταση από τον Δίσκο της Φαιστού βρέθηκαν και σε άλλες μινωικές θρησκευτικές συλλαβικές επιγραφές και στο σπήλαιο του Αρκαλοχωρίου και στο Βουνό Γιούχτα δίπλα στις Αρχάνες και την Κνωσό. Οι θρησκευτικές αυτές επιγραφές εντοπίστηκαν και με τάματα, συνεπώς οι μινωικές λέξεις που ήταν με τα μινωικά τάματα έχουν σχέση και με τη θρησκεία και με την υγεία. Άρα έχουμε ένα λογικό περιεχόμενο (context), ότι δηλαδή ο Δίσκος της Φαιστού είναι μια μινωική θρησκευτική συλλαβική επιγραφή που διαβάζεται με επιγραφική συνέχεια και έχει σχέση με σχεδόν παράλληλα κείμενα, τα οποία σχετίζονται με ιερούς τόπους και με τάματα, δηλαδή με ευχές και προσευχές και πάνω από όλα με την υγεία», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο ίδιος δεν παρέλειψε, επίσης, να πει: «χωρίς τους καλούς φίλους και συναδέλφους δεν θα είχαμε φτάσει στην ανάγνωση, που πιστεύω ότι είναι η καλύτερη δυνατή που υπάρχει τα τελευταία 110 χρόνια ή τους τελευταίους 37 αιώνες που κάποιος ή κάποια διάβασε τον Δίσκο στην Κρήτη ίσως για τελευταία φορά, 500 χρόνια πριν τον Τρωικό Πόλεμο» συμπληρώνοντας: «Φυσικά έχω κάνει λάθη. Παίρνω όλη την ευθύνη πάνω μου. Αλλά έχουμε κάνει και μια προσπάθεια. Δεν υπάρχει κάποιος που δεν έχει κάνει λάθη, απλώς υπάρχει κάποιος που δεν έχει κάνει την προσπάθεια. Απόψε θα ήθελα να μοιραστώ αυτή την προσπάθεια μαζί σας με την ελπίδα ότι θα κάνουμε βελτιώσεις και διορθώσεις μαζί. Με την ανάγνωσή μας πιστεύουμε πλέον ότι μπορούμε να διαβάζουμε το 99% από τον Δίσκο της Φαιστού με τις φωνητικές αξίες της μυκηναϊκής Γραμμικής γραφής Β΄. Έχουμε συνολικά 242 σημεία γραφής, δηλαδή συλλαβογράμματα, με 45 διαφορετικά σημεία. Ήρθε η ώρα να κάνουμε το επόμενο βήμα στην κατανόηση» πρόσθεσε.

Τέλος, ο δρ. Όουενς τόνισε: «Τώρα μπορούμε να μιλάμε για το τι μπορεί να σημαίνουν πιο πολλές από τις μισές λέξεις του Δίσκου» και πως για το 10% από τις 61 λέξεις «έχουμε ενδείξεις γλωσσολογικές ότι σημαίνουν κάτι» χωρίς να γνωρίζουμε την ακριβή σημασία τους. «Ίσως η φωνή μιας μινωικής Σαπφούς ή Υπατίας μιλάει για την Αστάρτη της μινωικής Κρήτης, τη θεότητα του έρωτα. Ο δίσκος έχει 18 στίχους με ομοιοκαταληξία, με ποιητική παρήχηση. Μήπως μιλάμε για στίχους σαν το σονέτο του Σαίξπηρ; Ή μήπως για κάτι σαν τις μαντινάδες από την Κρήτη;» αναρωτήθηκε, μυώντας το κοινό στα μυστικά του Δίσκου της Φαιστού, που ακόμα έχει πολλά να αποκαλύψει.

Το Μουσείο του Λούβρου άνοιξε μόνιμη έκθεση με 31 πίνακες που έκλεψαν οι Ναζί, με στόχο να βρει τους ιδιοκτήτες τους.

Οι πίνακες βρέθηκαν στη Γερμανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ήταν ανάμεσα στα περίπου 100.000 έργα που είχαν κλέψει οι Ναζί στη διάρκεια της κατοχής της Γαλλίας.

«Η πλειονότητα των έργων που βρήκαμε είχαν κλαπεί ως λάφυρα από εβραϊκές οικογένειες στον Β΄ Παγκόσμιο. Μπορούν να δουν τα έργα, να πουν ότι τους ανήκουν και να ζητήσουν επίσημα την επιστροφή τους» δήλωσε ο Sébastien Allard, επικεφαλής του τμήματος πινάκων του Λούβρου.

Η πρωτοβουλία του διάσημου Μουσείου εντάσσεται στην προσπάθεια να βρεθούν οι κληρονόμοι των οικογενειών που έχασαν τα έργα τέχνης. Το υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας έχει συγκροτήσει ειδική ομάδα που ψάχνει τους κληρονόμους και ταυτοποιεί τους αυθεντικούς ιδιοκτήτες.

Η λίστα των κλεμμένων έργων είναι γνωστή ως «Rose Valland», από το όνομα της ιστορικού τέχνης που ρίσκαρε τη ζωή της, σημειώνοντας τα έργα τέχνης που έκλεβαν οι Ναζί.

Εκατοντάδες χιλιάδες βιβλία μετά από τρία χρόνια εντατικής προετοιμασίας καταφτάνουν οδικώς, κάτω από ελεγχόμενες κλιματικές συνθήκες και με τη συνοδεία υπαλλήλων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος (ΕΒΕ) στις νέες της εγκαταστάσεις στο ΚΠΙΣΝ.Τοποθετούνται στον εντυπωσιακό Πύργο Βιβλίων, στα βιβλιοστάσια των ορόφων και στα θησαυροφυλάκια. Με διαδικασία τελετουργική, οργανωμένη στην κάθε της λεπτομέρεια.

Η λιακάδα των τελευταίων ημερών παρά το τσουχτερό κρύο διευκολύνει τη ροή της μετακόμισης της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος που ξεκίνησε στις 8 Ιανουαρίου και θα ολοκληρωθεί τον Απρίλιο 2018 οπότε και θα ξεκινήσει σταδιακά η λειτουργία της.

Ήδη, εκατοντάδες αναγνώστες χρησιμοποιούν τα αναγνωστήρια και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο Δανειστικό Τμήμα της Βιβλιοθήκης που λειτουργεί για πρώτη φορά στην ιστορία της αλλάζοντας το ακαδημαϊκό της ύφος .

Μέσα στο γυάλινο κτίριο του Ρέντσο Πιάνο, το φυσικό φως διαχέεται στα πολύχρωμα έπιπλα, στον Πύργο Βιβλίων και στα αναγνωστήρια ως τον σκληρό πυρήνα του κτιρίου, την Ερευνητική Εθνική Βιβλιοθήκη. 

Κι ανάμεσα στους αναγνώστες, μια κυψέλη ανθρώπων δουλεύει αθόρυβα για να ολοκληρώσει το πολύπλοκο έργο της μετεγκατάστασης που ξεκίνησε πριν τρία χρόνια και φτάνει τώρα στην φάση της μετακόμισης.

Η μεταφορά των συλλογών από τα δύο κτίρια της Βιβλιοθήκης (το ιστορικό Βαλλιάνειο και το κτίριο του Βοτανικού ) γίνεται κυρίως με τροχήλατες ξύλινες κατασκευές υποδοχής των βιβλίων, κατάλληλα επενδεδυμένες για την απορρόφηση των κραδασμών. Η μετακόμιση υλοποιείται από την ανάδοχη εταιρεία υπό την άγρυπνη επίβλεψη του προσωπικού της Εθνικής Βιβλιοθήκης που συντονίζει το έργο.

«Είναι ένα δύσκολο έργο αλλά νομίζουμε πάμε καλά και ως προς την ασφαλή μεταφορά του υλικού που είναι το κύριο μέλημα μας αλλά και με την απορρόφηση του στον νέο χώρο» λένε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ οι υπάλληλοι της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδος Χρυσάνθη Βασιλειάδου, πολιτικός μηχανικός και Χριστίνα Τσαρουχά, υπεύθυνη της υπηρεσίας συντήρησης των συλλογών της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.

Όπως εξηγεί η Χριστίνα Τσαρουχά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «είμαστε πάνω από την Εταιρεία, επεμβαίνουμε όπου χρειάζεται στον τρόπο που συσκευάζουν το κάθε τι, πώς θα το τοποθετήσουν μέσα στις τροχήλατες βιβλιοθήκες. Είμαστε όλη η ομάδα επίβλεψης στο Βαλλιάνειο κι αντίστοιχα πηγαίνουμε και στο καινούργιο κτίριο για να επιβλέπουμε πώς τοποθετούνται στα ράφια».

Πέρσι τέτοια εποχή οι συντηρητές εργάζονταν εντατικά για τη ραδιοσήμανση των βιβλίων προετοιμάζοντας τη μετακόμιση.Φέτος είναι ακόμα στα βιβλιοστάσια και αποσπούν από τη γενική συλλογή τα σπάνια βιβλία και έντυπα ιδιαίτερης παλαιότητας που διαχώρισε ο καθηγητής Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου Γιάννης Κόκκωνας στην διάρκεια της προετοιμασίας.

Τα τοποθετούν σε συγκεκριμένο χώρο ώστε να φύγουν ξεχωριστά από την γενική συλλογή επειδή θα μπουν στο θησαυροφυλάκιο. Η έκφραση της Χριστίνας Τσαρουχά φωτίζεται όταν μιλά για την εμπειρία της μετεγκατάστασης.

«Δεν είναι μόνο η μετακόμιση αλλά όλη η διαδικασία της μετάβασης της ΕΒΕ στη νέα εποχή. Βλέπεις την δουλειά τόσων χρόνων συγκεντρωμένη, έτοιμη να ενταχθεί στις νέες συνθήκες. Στην διάρκεια της προετοιμασίας αποκτήσαμε μια πολύ καλή εικόνα για την κατάσταση των συλλογών οπότε πλέον γνωρίζουμε τις ανάγκες ώστε όταν μεταφερθούν όλες οι συλλογές να αρχίσουμε σταδιακά τις εργασίες συντήρησης.

Το εργαστήριο συντήρησης είναι πλήρως εξοπλισμένο, τελευταίας τεχνολογίας. Κι είναι σημαντικό ότι σχεδιάσαμε εξ αρχής τα εργαστήρια μας, επιλέξαμε τους χώρους που θέλουμε τα μηχανήματα, τους πάγκους που θα δουλεύουμε. Είμαστε εννέα συντηρητές και σίγουρα χρειαζόμαστε κι εμείς μια περίοδο προσαρμογής στο νέο χώρο. Νομίζω όλοι οι υπάλληλοι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος έχουν ανάγκη ένα χρονικό περιθώριο για να εγκληματιστούν στη νέα κατάσταση».

Συζητώντας για την χωροθέτηση των συλλογών στα 22 χιλιάδες τμ του νέου κτιρίου, η άλλη συνομιλήτρια μας, η Χρυσάνθη Βασιλειάδου, φέρνει το παράδειγμα του Αναγνωστηρίου Περιοδικών το οποίο δημιουργήθηκε.

«Ήταν μια ανάγκη που πάντα είχε η Εθνική Βιβλιοθήκη. Στο Βαλλιάνειο κάποτε λειτουργούσε Αναγνωστήριο Περιοδικών αλλά με την πάροδο των χρόνων, την αύξηση των εκδόσεων και το πεπερασμένο του χώρου του, μειώθηκαν κάποιες υπηρεσίες και σχεδόν εξαφανίστηκε. Ενώ εδώ, δίνεται η δυνατότητα στο δεύτερο επίπεδο να έχεις ένα αναγνωστήριο μόνο για Περιοδικό Τύπο ποικίλης θεματολογίας , που παρά την ψηφιακή εποχή είναι πάρα πολύ σημαντικό για τους ερευνητές και τους αναγνώστες.

Μπήκαμε σε νέα φιλοσοφία ακολουθώντας και τις κτιριακές ανάγκες που προέκυψαν στο νέο σπίτι της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Πολλοί άνθρωποι», συνεχίζει την αφήγηση της «ασχοληθήκαμε με την χωροθέτηση και χάρη στη συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα μπορέσαμε να κρατήσουμε συνεχή τη ροή της μετακόμισης.

Παρόλο που η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος δεν έχει ακόμα ανοίξει για το κοινό, εμείς είμαστε στο νέο κτίριο γιατί πρέπει να στηρίξουμε την προετοιμασία της λειτουργίας. Τώρα, κρατάμε τα αιτήματα των πολιτών κι ερευνητών, κρατάμε τα αιτήματα δωρεών, παρακαλούμε τους ερευνητές που θέλουν βιβλία να κάνουν υπομονή μέχρι ν' ανοίξουμε, σε τρεις μήνες. Τα πάντα αξιολογούνται και εντάσσονται στην αποστολή και τον σκοπό της ΕΒΕ.Στήνονται σιγά σιγά παρά το γεγονός ότι είμαστε λίγοι υπάλληλοι».

Η μετακόμιση της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος σε αριθμούς

-Μεταφέρονται 750.000 τεκμήρια της γενικής συλλογής και 40.000 τεκμήρια της συλλογής του Δανειστικού Τμήματος (εκ των οποίων 10.000 είναι τα εκπαιδευτικά παιχνίδια) και 30.000 τεύχη περιοδικών ποικίλης θεματολογίας της τελευταίας πενταετίας (2013 έως και 2017), τα οποία τοποθετήθηκαν στο Αναγνωστήριο Περιοδικών

-Η μεταφορά χρηματοδοτείται από το Ελληνικό Κράτος, με προϋπολογισμό ύψους 500.000 ευρώ.

-Οι νέες εγκαταστάσεις διαθέτουν οκτώ αναγνωστήρια και 400 θέσεις αναγνωστών. Στο Βαλλιάνειο κτίριο οι θέσεις αναγνωστών ήταν ογδόντα.

-Στην μετεγκατάσταση και τον εκσυγχρονισμό της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος εμπλέκονται περισσότεροι από εκατόν πενήντα υπάλληλοι της ΕΒΕ και τετρακόσιοι εξωτερικοί συνεργάτες, χάρη στη δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ύψους 5.000.000 ευρώ και την έκτακτη επιχορήγηση του Ελληνικού Κράτους, ύψους 5.200.000 ευρώ.

-Η προετοιμασία του έργου μεταφοράς των συλλογών και των υπηρεσιών της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος συμπεριέλαβε συνολικά 50 υποέργα, τα οποία υλοποιήθηκαν σε διάστημα τριών ετών.Αυτά αφορούσαν την επεξεργασία και ανάπτυξη των συλλογών, την ανάπτυξη ψηφιακών υπηρεσιών, τη δημιουργία δανειστικού τμήματος, την ανάπτυξη κοινού και την εκπαίδευση του προσωπικού της ΕΒΕ.

-H Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, διοργάνωσε για το προσωπικό της έξι μηνιαία βιωματικά εργαστήρια με σκοπό οι υπάλληλοι να διαχειριστούν τις αλλαγές που συντελούνται στην κουλτούρα και την δομή του οργανισμού. Το προσωπικό συμμετείχε ενεργά και δημιουργικά, εξέφρασε τις απόψεις του και συνδιαμορφώνει το όραμα για την επόμενη μέρα της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Τα εργαστήρια υλοποίησε εξειδικευμένη ομάδα εκπαιδευτών υπό το συντονισμό του Πολύδωρου Καρυοφύλλη (Poka Yio), εικαστικού, σύμβουλου στρατηγικής μετάβασης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

«Ήρθε η ώρα» λέει ο Peter Dinklage για την ολοκλήρωση της τηλεοπτικής σειράς «Game of Thrones». Ο σαγηνευτικός χαρακτήρας Tyrion Lannister, που βρίσκεται στο στούντιο του Sundance Film Festival, αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στο Variety: «Είναι η κατάλληλη στιγμή να το τελειώσεις. Καμιά φορά, τα show κρατάνε λίγο περισσότερο (απ′ ό,τι πρέπει)».

Τον Peter«Tyrion» Dinklage τον ακολουθήσαμε στην πορεία του από ένα απλό μέλος της βασιλικής οικογένειας των Λάνιστερ, στο «Χέρι του Βασιλιά» - του απεχθούς Joffrey Baratheon, στη συνέχεια στον πατροκτόνο φυγά και, τώρα, στο «Χέρι της Βασίλισσας» (Daenerys Targaryen).

Στη συνέντευξη, ο Peter υπογράμμισε ότι ποτέ δεν είναι εύκολο να πεις «αντίο» σ′ έναν τόσο αγαπημένο χαρακτήρα: «Είναι γλυκόπικρο όταν έρχεται η στιγμή να πας παρακάτω. Είναι πάντα το θλιβερό κομμάτι της δουλειάς μας, γιατί γεμίζεις με σπουδαίους ανθρώπους για σύντομα χρονικά διαστήματα και, μετά, πρέπει να πας παρακάτω και σου κάνει την καρδιά κομμάτια. Ειδικά όταν έχεις περάσει πάνω από δυο μήνες με κάποιους ανθρώπους».

Στις αρχές της χρονιάς, η HBO ανακοίνωσε - προς μεγάλη λύπη των θαυμαστών - ότι δεν πρόκειται να προβληθεί ο όγδοος και τελευταίος κύκλος του «Game of Thrones» πριν το 2019. Ο «Tyrion» διευκρίνισε ότι βρίσκονται περίπου στα μισά των γυρισμάτων για τον τελευταίο κύκλο. «Είναι ο τελευταίος κύκλος, και είναι μεγάλος σε διάρκεια, κατά συνέπεια προχωράμε με την άνεσή μας» είπε.

Ο Peter-Tyrion βρίσκεται στο Sundance για την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας «I Think We’re Alone Now», της Reed Morano. Πρωταγωνιστεί δίπλα στην Elle Fanning, ενώ στην ταινία παίζει και η Charlotte Gainsbourg.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ανακοινώθηκαν σήμερα οι υποψηφιότητες για την 90ή τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ με την ταινία «Το σχήμα του νερού» να συγκεντρώνει τις περισσότερες, συνολικά 13, υποψηφιότητες.

Η ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων έγινε από την έδρα της Ακαδημίας Τεχνών και Επιστήμης του Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες.

Οι κυριότερες υποψηφιότητες για τα Όσκαρ που θα απονεμηθούν στις 4 Μαρτίου:

Υποψήφιες για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας είναι οι εξής ταινίες:

«Call me by your name» (Να με φωνάζεις με το όνομά σου)

«Darkest hour» (Η πιο σκοτεινή ώρα)

«Dunkirk» (Δουνκέρκη)

«Get out» (Τρέξε!)

«Lady Bird»

«Phantom Thread» (Αόρατη κλωστή)

«The Post» (The Post: Απαγορευμένα μυστικά)

«The shape of water» (Το σχήμα του νερού)

«Three Billboards Outside Ebbing, Missouri» (Οι Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι)

Υποψήφιοι για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας:

Γκιγιέρμο ντελ Τόρο (Το σχήμα του νερού)

Κρίστοφερ Νόλαν (Δουνκέρκη)

Τζόρνταν Πίλι (Get out)

Γκρέτα Γκέργουικ (Lady Bird)

Πολ Τόμας Άντερσον (Phantom Thread)

Υποψήφιοι Α' Ανδρικού Ρόλου είναι οι:

Τίμοθι Σαλαμέ (Call Me by Your Name)

Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (Phantom Thread)

Γκάρι Όλντμαν (Η πιο σκοτεινή ώρα)

Ντάνιελ Καλούγια (Get Out)

Ντένζελ Ουάσινγκτον (Roman J. Israel, Esq.)

Υποψήφιες για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου είναι οι:

Σάλι Χόκινς (Το σχήμα του νερού)

Φράνσις ΜακΝτόρμαντ (Οι τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι)

Μάργκοτ Ρόμπι (Εγώ, η Τόνια)

Σίρσα Ρόναν (Lady Bird)

Μέριλ Στριπ (The Post: Απαγορευμένα Μυστικά)

Υποψήφιοι για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου είναι οι:

Γουίλεμ Νταφόε (The Florida Project)

Ρίτσαρντ Τζένκινς (Το σχήμα του νερού)

Σαμ Ρόκγουελ (Οι τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι)

Κρίστοφερ Πλάμερ (Όλα τα λεφτά του κόσμου)

Γούντι Χάρελσον (Οι τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι)

Υποψήφιες για το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου είναι οι:

Μέρι Τζ. Μπλάιτζ (Mudbound)

Άλισον Τζάνεϊ (Εγώ, η Τόνια)

Λάουρι Μέτκαλφ (Lady Bird)

Οκτάβια Σπένσερ (Το σχήμα του νερού)

Λέσλι Μάνβιλ (Phantom Thread)

Υποψήφιες για το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας είναι οι εξής:

Το τετράγωνο (Σουηδία)

Μια φανταστική γυναίκα (Χιλή)

Η ψυχή και το σώμα (Ουγγαρία)

Χωρίς αγάπη (Ρωσία)

The insult (Λίβανος)

Ο Τομ Χανκς είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς παγκοσμίως και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από το γεγονός ότι ψηφίστηκε ως ο σπουδαιότερος κινηματογραφικός ηθοποιός όλων των εποχών, σε διαδικτυακή δημοσκόπηση του «Ranker».

Ο 61χρονος ηθοποιός έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες που έχουν εκατομμύρια θαυμαστές, όπως το «Forrest Gump», « Το Πράσινο Μίλι», «Ο Ναυαγός», « Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν», ενώ στην τελευταία του ταινία, η οποία ονομάζεται «The Post» και έχει αποσπάσει εξαιρετικά σχόλια, τον συναντάμε στο πλευρό της Μέριλ Στριπ.

Ο Χανκς φιγουράρει στην πρώτη θέση της λίστας με 1.100 ψήφους, ενώ τον ακολουθούν ονόματα όπως αυτά των: Μπέτι Ντέιβις, Μάρλον Μπράντο, Τζέιμς Στιούαρτ και Κάθριν Χέπμπορν.

Αναλυτικά τα ονόματα που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους είναι:

1. Τομ Χανκς

2. Μπέτι Ντέιβις

3. Μάρλον Μπράντο

4. Τζέιμς Στιούαρτ

5. Κάθριν Χέπμπορν

6. Ρόμπερτ Ντε Νίρο

7. Τζακ Νίκολσον

8. Μόργκαν Φρίμαν

9. Άντονι Χόπκινς

10. Ντάστιν Χόφμαν

Για να στιγματίσουν τη σεξουαλική κακοποίηση στην κινηματογραφική βιομηχανία, πολλά αστέρια εμφανίστηκαν στις απονομές του δεύτερου σημαντικότερου βραβείου του Χόλιγουντ με μαύρα ρούχα.

Μερικοί συνοδεύονταν μάλιστα από γυναίκες ακτιβιστές.

Emma Watson, Jessica Chastain, Emma Stone, Χιου Τζάκμαν και Κρίστοφερ Πλάμερ ήταν μεταξύ των πολλών αστέρων που παρέστησαν στην 75η τελετή των πολυπόθητων βραβείων κινηματογράφου των Χρυσών Σφαιρών, στο Beverly Hilton Hotel στο Λος Άντζελες, την Κυριακή το απόγευμα.

Φορούσαν σχεδόν όλοι μαύρα: Σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης και του βιασμού στην αμερικανική βιομηχανία του θεάματος.

«Καλησπέρα κυρίες μου, και σε όσους άνδρες απομένουν», ήταν η πρώτη, προειδοποιητική βολή του παρουσιαστή της τελετής, του κωμικού Σεθ Μάιερς.

Είχε αρκετές ακόμη χιουμοριστικές, αλλά κυρίως καυστικές ατάκες για το Χόλιγουντ στη μετά Γουάινστιν εποχή: «Έχουμε 2018, η μαριχουάνα επιτέλους είναι νόμιμη, η σεξουαλική παρενόχληση επιτέλους δεν είναι», σημείωσε και πρόσθεσε: «για τους άνδρες υποψήφιους στην αίθουσα απόψε, αυτή πρέπει να είναι η πρώτη φορά εδώ και τρεις μήνες που δεν θα σας τρομοκρατήσει το ενδεχόμενο να ακούσετε το όνομά σας να προφέρεται δυνατά δημόσια».

Η αιτία των διαμαρτυριών ήταν το σκάνδαλο που περιβάλλει τον Αμερικανό κινηματογράφο και τον τηλεοπτικό συγγραφέα Harvey Weinstein, που λέγεται ότι έχει παρενοχλήσει σεξουαλικά ή ακόμα και βίασε περισσότερες από εκατό γυναίκες. 

Η ηθοποιός Meryl Streep , που θα μπορούσε να πάρει μια χρυσή σφαίρα για το έργο της στο δράμα των μέσων ενημέρωσης "The Post", είπε: «Οι άνθρωποι γνωρίζουν τώρα μια ανισορροπία ισχύος. Αυτό έχει οδηγήσει σε κατάχρηση στη βιομηχανία μας. (...) Είναι παντού».

Η Emma Watson συνοδεύτηκε από τη φίλη της Marai Larasi, διευθυντή της βρετανικής γυναικείας οργάνωσης Imkaan.

Πολλοί άνδρες φορούσαν ένα μαύρο πουκάμισο κάτω από το μαύρο σακάκι. "Δεν νομίζω ότι πρόκειται για σιωπηρή διαμαρτυρία. 

«Αυτό θα κάνει τους ανθρώπους να μιλούν για το θέμα», δήλωσε ο ηθοποιός David Thewlis.

Οι ακτιβιστές συνοδεύουν τα αστέρια

Η Emma Watson και η Laura Dern ήταν μεταξύ των γυναικών που συνοδεύονταν από οκτώ γυναίκες ακτιβιστές στο γκαλά. Η Meryl Streep, για παράδειγμα, ήρθε με την Ai-jen Poo, πρόεδρο της Εθνικής Ένωσης Οικιακών Εργαζομένων.

Η Tarana Burke, που ξεκίνησε το #Metoo κίνημα κατά της σεξουαλικής επίθεσης, ήταν επίσης μεταξύ των φιλοξενούμενων και είχε προηγουμένως ανακοινώσει τη συμμετοχή των ακτιβιστών.

Ως ένδειξη αλληλεγγύης για περισσότερη ισότητα των φύλων, πολλά αστέρια έφεραν ένα σήμα της πρωτοβουλίας «Time's Up» Το κίνημα, το οποίο χρηματοδοτεί επίσης ένα νομικό ταμείο, περιλαμβάνει αστέρες κινηματογράφου όπως η Meryl Streep, η Emma Stone, η Cate Blanchett και η Gwyneth Paltrow.

Παρά το σοβαρό μήνυμα, πολλά αστέρια δεν παραιτήθηκαν από φανταχτερά ή τολμηρές δημιουργίες στα ρούχα τους. 

Η νικήτρια του Oscar Catherine Zeta-Jones ήρθε σε ένα μακρύ φόρεμα με χαμηλό λαιμόκοψη και φούστα. Υπήρχαν μόνο μερικά σημεία χρώματος στο κόκκινο χαλί - εδώ μια πράσινη σκιά ματιών, εκεί ένα πορτοκαλί φύλλο.

Οι Χρυσές Σφαίρες απονέμονται από την Ένωση Ξένων Τύπων στο Χόλιγουντ.

Η διάσημη Αμερικανίδα τηλεοπτική παρουσιάστρια Όπρα Γουίνφρι, η οποία τιμήθηκε με ένα ειδικό βραβείο για το συνολικό της έργο, συνόψισε: «Όλοι μας σε τούτη την αίθουσα βραβευόμαστε για τις ιστορίες που λέμε—αλλά φέτος, γίναμε εμείς η ιστορία. Κι αυτή δεν είναι μια ιστορία που αφορά απλά τη βιομηχανία του θεάματος. Θέλω να εκφράσω ευγνωμοσύνη σε όλες τις γυναίκες που υπέμειναν χρόνια κακοποίησης και επιθέσεων, επειδή -όπως η μητέρα μου- είχαν παιδιά να μεγαλώσουν, είχαν λογαριασμούς να πληρώσουν, είχαν όνειρα να κάνουν πραγματικότητα».

Τα βραβεία ταινίας θεωρούνται ένα βαρόμετρο για τα Όσκαρ, το οποίο θα απονεμηθουν στις 4 Μαρτίου. 

Οι Χρυσές Σφαίρες, η υψηλότερη τιμή του Χόλιγουντ μετά τα Όσκαρ, απονέμονται από την Ομοσπονδία Ξένου Τύπου HFPΑ.

Η λίστα με τους νικητές

• ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΡΑΜΑ

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

• ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ/ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

Lady Bird

• ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ

Coco

• Α' ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΣΕ ΔΡΑΜΑ

Gary Oldman, Darkest Hour

• Α΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΕ ΔΡΑΜΑ

Frances McDormand, Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

• Α΄ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΣΕ ΚΩΜΩΔΙΑ/ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

James Franco, The Disaster Artist

• Α΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΕ ΚΩΜΩΔΙΑ/ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

Saoirse Ronan, Lady Bird

• Β΄ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΣΕ ΤΑΙΝΙΑ

Sam Rockwell, Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

• Β΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΕ ΤΑΙΝΙΑ

Allison Janney, I, Tonya

• ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

Guillermo del Toro, The Shape of Water

• ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

• ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΚΟΡ

The Shape of Water

• ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΤΑΙΝΙΑ

In the Fade

• ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΟΡΙΤΖΙΝΑΛ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

The Greatest Showman – ‘This Is Me’

• ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ

The Handmaid’s Tale

• ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΩΜΙΚΗ ΣΕΙΡΑ

The Marvelous Mrs. Maisel

• Α΄ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΣΕ ΚΩΜΙΚΗ ΣΕΙΡΑ/ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

Aziz Ansari – Master of None

• Α΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΕ ΚΩΜΙΚΗ ΣΕΙΡΑ/ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ

Rachel Brosnahan – The Marvelous Mrs. Maisel

• Α΄ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΣΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ

Sterling K. Brown, This is Us

• Α΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ

Elisabeth Moss, The Handmaid’s Tale

• Α΄ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΣΕ ΜΙΝΙ ΣΕΙΡΑ

Ewan McGregor – Fargo

• Α΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΕ ΜΙΝΙ ΣΕΙΡΑ

Nicole Kidman – Big Little Lies

• Β΄ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Alexander Skarsgard – Big Little Lies

• Β΄ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Laura Dern – Big Little Lies

• ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΙΝΙ ΣΕΙΡΑ Ή ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

Big Little Lies

Εικόνες: AP

Η 42χρονη ηθοποιός Κέιτ Μπλάνσετ είναι η 12η γυναίκα στην οποία ανατίθεται η προεδρία της κριτικής επιτροπής του 71ου Φεστιβάλ των Καννών, που θα διεξαχθεί από τις 8 έως τις 19 Μαΐου.

«Έρχομαι εδώ και πολλά χρόνια στις Κάννες ως ηθοποιός, ως παραγωγός, για τα gala και για το διαγωνιστικό μέρος. Δεν έχω ποτέ έρθει για τη μοναδική ευχαρίστηση να επωφεληθώ από το κέρας της Αμάλθειας των ταινιών που είναι αυτό το μεγάλο Φεστιβάλ», ανέφερε η, βραβευμένη με δυο Όσκαρ, Αυστραλή σταρ σε ανακοίνωσή της.

«Είμαστε πολύ ευτυχείς που υποδεχόμαστε μία σπάνια και μοναδική καλλιτέχνιδα, το ταλέντο και οι πεποιθήσεις της οποίας φωτίζουν τις οθόνες του σινεμά και τις σκηνές του θεάτρου. Οι συνομιλίες μας, αυτό το φθινόπωρο, υπόσχονται ότι θα είναι μία στρατευμένη πρόεδρος, μια παθιασμένη γυναίκα και μία γενναιόδωρη θεατής», ανέφεραν σε ανακοίνωσή τους οι Πιερ Λεσκύρ, πρόεδρος του Φεστιβάλ των Καννών και Τιερί Φρεμό, γενικός διευθυντής.

Η Betty Woodman, η γλύπτρια και αγγειοπλάστρια που τις τελευταίες έξι δεκαετίες δημιούργησε κεραμικά τα οποία αναδεικνύουν και συνδυάζουν πολλά και διαφορετικά στιλ τέχνης συχνά με φεμινιστική χροιά, πέθανε σε ηλικία 87 ετών. Τον θάνατό της επιβεβαίωσε η γκαλερί τέχνης «Salon 94», στη Νέα Υόρκη.

Γεννημένη το 1930 στο Κονέκτικατ, η Betty Woodman ξεκίνησε δημιουργώντας σερβίτσια και διακοσμητικά. Στη δεκαετία του '50 άρχισε να φιλοτεχνεί ανατρεπτικά κεραμικά γλυπτά, αντλώντας έμπνευση από αρχαιορωμαϊκά και ετρουσκικά βάζα.

Το 2006 έγινε η πρώτη εν ζωή γυναίκα καλλιτέχνις που τιμήθηκε για το συνολικό της έργο από το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Το ανατρεπτικό, αντισυμβατικό στιλ της την έκανε πολύ γρήγορα διάσημη.

Το 1953 παντρεύτηκε τον ζωγράφο George Woodman, μαζί απέκτησαν μία κόρη, την Francesca Woodman, ταλαντούχα φεμινίστρια φωτογράφος, η οποία αυτοκτόνησε το 1981, σε ηλικία 22 ετών.

Έφυγε από τη ζωή, τα ξημερώματα της Τετάρτης, ο ηθοποιός Χρήστος Δοξαράς στην ηλικία των 85 ετών, ο οποίος είχε αναπτύξει και ευρεία συγγραφική δραστηριότητα.

Ο Χρήστος Δοξαράς γεννήθηκε στην Πάτρα το 1935 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή Εθνικού Ωδείου και κινηματογράφο στην ΑΣΚΕ. Τη δεκαετία του 1970 απομακρύνθηκε από τη σκηνή, όταν και ξεκίνησε να γράφει. Η συγγραφική του δραστηριότητα επεκτάθηκε επί σειρά ετών σε κινηματογράφο, τηλεόραση και ραδιόφωνο.

Ηταν αυτός που μετέφερε αριστουργηματικά τo μυθιστόρημα "Λωξάντρα" της Μαρίας Ιορδανίδου στην τηλεόρασή. Η «Λωξάντρα» το 1980 στην ΕΡΤ αποτελεί ίσως την πιο πιστή διασκευή αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος.

Είχε γράψει τα σενάρια για πολλές επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές όπως "Χαμογελάστε παρακαλώ" το 1983 στην ΕΡΤ, "Οικογένεια Βλαμένου" στην ΕΡΤ το 1986 του Δ. Ψαθά σε σενάριο Χρ. Δοξαρά, "Μιά απίθανη γιαγιά" το 1991/ΕΤ2, "το λευκό σταυρόλεξο" 1986 στην ΕΡΤ, "Η παγίδα" 1987 απ το βιβλίο του Μαν. Κορρέ σε σενάριο Χρ. Δοξαρά στην ΕΤ1,"Το ημερολόγιο ενός θυρωρού" 1979 στην ΥΕΝΕΔ κ.α.

Είχε συμμετοχή σε περισσότερες από 30 ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.

https://www.youtube.com/watch?v=9MvS7cmi-hM

https://www.youtube.com/watch?v=pGu3XMrGdXw

Ο 50χρονος Αμερικανός Βιν Ντίζελ κατατάχτηκε πρώτος στη λίστα του Forbes με τους ηθοποιούς που έχουν το μεγαλύτερο εισόδημα, καθώς έφτασε τα 1,6 δισ. δολάρια από τις εισπράξεις των εισιτηρίων, με το μεγαλύτερο μέρος αυτών να προέρχεται από την κινηματογραφική σειρά «Fast & Furious».

Ντουέιν Τζόνσον
Η όγδοη συνέχεια της κινηματογραφικής σειράς κυκλοφόρησε τον περασμένο Απρίλιο και έφτασε τα 1,2 δισ. δολάρια στο διεθνές box office. Η ίδια ταινία ώθησε στη δεύτερη θέση της λίστας τον Ντουέιν Τζόνσον, ο οποίος ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος σταρ στον κόσμο για το 2016, με ακαθάριστο ποσό εισπράξεων 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το 2017, ο Τζόνσον πρωταγωνίστησε στο «Baywatch» και το «Jumanji: Welcome to the Jungle».

Γκαλ Γκαντότ
Η 32χρονη Ισραηλινή ηθοποιός Γκαλ Γκαντότ, πρωταγωνίστρια της ταινίας «Wonder Woman», κατατάχθηκε τρίτη με ακαθάριστο ποσό εσόδων 1,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η 27χρονη Αγγλίδα ηθοποιός, μοντέλο και ακτιβίστρια Έμα Γουάτσον ακολούθησε με σχεδόν 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια.

Έμα Γουάτσον
Ο υπολογισμός έγινε λαμβάνοντας υπόψη τις πωλήσεις των ταινιών μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου, ενώ δεν συμπεριλήφθηκαν οι ταινίες κινούμενων σχεδίων, στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν οι φωνές των ηθοποιών.

Σκάρλετ Γιόχανσον
Στη λίστα του 2016 πρώτη ήταν η Σκάρλετ Γιόχανσον, η οποία είχε φτάσει τα 1,2 δισ. δολάρια από την επιτυχία της ταινίας «Captain America: Civil War». Στη δεύτερη θέση ήταν οι συμπρωταγωνιστές της στο «Captain America» Κρις Έβανς και Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ με 1,5 δισεκατομμύρια έκαστος. Κανένας από τους τρεις ηθοποιούς δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα του 2017.

Οι 10 κορυφαίοι εισπρακτικά ηθοποιοί για το 2017

1. Βιν Ντίζελ (1,6 δισ. δολάρια)

2. Ντουέιν Τζόνσον (1,5 δισ. δολάρια)

3. Γκαλ Γκαντόν (1,4 δισ. δολάρια)

4. Έμα Γουάτσον (1,3 δισ. δολάρια)

5. Τζόνι Ντεπ (1,1 δισ. δολάρια)

6. Ντέιζι Ρίντλεϊ (1,08 δισ. δολάρια)

7. Τομ Χόλαντ (888 εκατ. δολάρια)

8. Κρις Πρατ (864 εκατ. δολάρια)

9. Κρις Χέμσγουορθ (845 εκατ. δολάρια)

10. Τζον Μπογιέγκα (815 εκατ. δολάρια)

Το «Game of Thrones» παραμένει η πιο δημοφιλής τηλεοπτική σειρά και στον κόσμο των «πειρατών» και κονταροχτυπιέται με το «The Walking Dead and Rick» στο «κατέβασμα» από το Ίντερνετ.

Η έβδομη σεζόν της σειράς ήταν η πιο επιτυχημένη για το τηλεοπτικό δίκτυο που την προβάλει ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο σε τηλεθέαση, αν και σημειώθηκαν διάφορες διαρροές πριν ξεκινήσει αλλά και κατά τη διάρκεια που παίζονταν.

Σύμφωνα με το TorrentFreak, τα επεισόδια της σειράς συγκέντρωσαν τους περισσότερους χρήστες ανά επεισόδιο, που τα «κατέβαζαν» από το διαδίκτυο για να τα παρακολουθήσουν, με κορύφωση στο φινάλε της, ενώ το «Walking Dead» ήρθε δεύτερο στην κατάταξη των torrents. Πάντως στη λίστα του 2018 το «Game of Thrones» δεν θα βρίσκεται καθώς η επόμενη σεζόν, που πιθανόν να είναι τελευταία, δεν πρόκειται να προβληθεί πριν από την άνοιξη του 2019. 

Οι τηλεοπτικές εκπομπές που «κατέβασαν» οι χρήστες περισσότερο το 2017, ήταν:

1. Game of Thrones

2. The Walking Dead

3. The Flash

4. The Big Bang Theory

5. Rick and Morty

6. Prison Break

7. Sherlock

8. Vikings

9. Suits

10. Arrow

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ 

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) απαντά στον σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή, ο οποίος καταφέρθηκε εναντίον κριτικών που σχολίασαν αρνητικά την ταινία του «Καζαντζάκης» και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να κινηθεί δικαστικά εναντίον τους.

Χαρακτηρίζοντας τουλάχιστον περίεργο το ότι ο κ. Σμαραγδής «“ενοχλείται” αναδρομικά και απειλεί μερίδα κριτικών ένα μήνα μετά τα σχετικά δημοσιεύματα», η Ένωση διευκρινίζει ότι «δεν προσυπογράφει καμία προσωπική άποψη για τον “Καζαντζάκη”, όμως υπερασπίζεται την ελεύθερη, δημόσια κυκλοφορία και της παραμικρής. Πρόκειται για το αυτονόητο».

«Μην προεξοφλώντας τις αληθινές του επιδιώξεις, αναμένουμε να κάνει πράξη τις απειλές και να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Ίσως έτσι μεταπηδήσει η υπόθεση από την οθόνη της φαιδρότητας σ' εκείνη της υπευθυνότητας. Τότε ίσως επανέλθουμε στην περίπτωσή του», προστίθεται στην ανακοίνωση της ΠΕΚΚ.

Μετά την ολοκλήρωση της πρόσληψης του ορισμένου χρόνου φυλακτικού προσωπικού, το ωράριο λειτουργίας του αρχαιολογικού χώρου και Μουσείου Δελφών, έως και τις 31 Μαρτίου 2018, διαμορφώνεται ως εξής: Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, καθημερινά 9.00 -16.00 (τελευταία είσοδος 15.40).

Αρχαιολογικός χώρος Δελφών, καθημερινά 8.00 - 15.00 (τελευταία είσοδος 14.40 και για το Στάδιο 14.30).

Επίσης, αποκαθίσταται η λειτουργία του αρχαιολογικού Μουσείου Άμφισσας και της Συλλογής Γαλαξιδίου, σύμφωνα με το ήδη δημοσιευμένο ΦΕΚ.

Εδώ και χρόνια είναι το παγκόσμιο μουσικό γεγονός της πρώτης ημέρας του έτους. Ολά πλέον είναι έτοιμα για την ξακουστή Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Φιλαρμονικής της Βιέννης.

Πιστή στο εορταστικό ραντεβού της, η δημόσια ραδιοτηλεόραση μεταδίδει και φέτος ανήμερα την Πρωτοχρονιά, Δευτέρα 1η Ιανουαρίου, στις 12:15, την καθιερωμένη Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία της Βιέννης, σε απευθείας σύνδεση με την αυστριακή πρωτεύουσα.

Ειδικότερα, οι τηλεθεατές της ΕΡΤ1 και της ΕΡΤ HD, καθώς και οι ακροατές του Τρίτου Προγράμματος έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν το μοναδικό αυτό εορταστικό μουσικό πρόγραμμα, που μεταδίδεται σε ολόκληρο τον κόσμο ταυτόχρονα με άλλους τουλάχιστον 90 τηλεοπτικούς και πάνω από 300 ραδιοφωνικούς σταθμούς. 

Για πέμπτη φορά -οι προηγούμενες ήταν το 1993, το 1997, το 2000 και το 2004- στη μακρόχρονη καλλιτεχνική σταδιοδρομία του, ο σπουδαίος Ιταλός μαέστρος Ρικάρντο Μούτι θα διευθύνει τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης, της οποίας είναι επίτιμο μέλος, στην παραδοσιακή Πρωτοχρονιάτικη Συναυλία.

Στη «χρυσοποίκιλτη αίθουσα» του Μεγάρου των Φίλων της Μουσικής στην αυστριακή πρωτεύουσα, η διάσημη ορχήστρα θα ερμηνεύσει έργα του Γιόχαν Στράους πατέρα, του Γιόχαν Στράους υιού, του Γιόζεφ Στράους, του Φραντς φον Σουπέ και του Αλφόνς Τσιμπούλκα. 

Ο περίφημος ανθοστολισμός της αίθουσας γίνεται με λουλούδια από τους δημοτικούς κήπους της πόλης και από τους πιο ταλαντούχους ανθοδέτες της Βιέννης. 

Οι σκηνές του μπαλέτου έχουν γυριστεί στη Βιέννη σε δύο τοποθεσίες που σηματοδοτούν τα 100 χρόνια από τον θάνατο του περίφημου Αυστριακού αρχιτέκτονα Ότο Βάγκνερ.

Τη συναυλία παρουσιάζει ο Μιχάλης Μεσσήνης.

Δηλώσεις σχετικά με τη νέα του ταινία, «The Post», έκανε ο Τομ Χανκς. Ο αγαπημένος ηθοποιός δεν έδωσε πολλά στοιχεία, αλλά, όπως έχει γίνει ήδη γνωστό, το φιλμ ασχολείται με τα απόρρητα έγραφα του Πενταγώνου και το σκάνδαλο «Pentagon Papers».

Απαντώντας σε ερώτηση του «Hollywood Reporter» αν θα απαντούσε θετικά σε αίτημα για την προβολή της ταινίας στον Λευκό Οίκο, ο Χανκς αναφέρθηκε στα γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ, την πρόσφατη συνάντηση του προέδρου με τους βετεράνους της φυλής Ναβάχο και την αντιμετώπιση από τη διοίκηση του Ντόναλντ Τραμπ των μέσων μαζικής ενημέρωσης -ο οποίος συχνά αποκαλεί τα περισσότερα δημοσιεύματα «ψεύτικες ειδήσεις».

«Δεν νομίζω ότι θα ήθελα. Επειδή νομίζω ότι ως ένα σημείο… - κοιτάξτε, δεν σκέφτηκα ότι τα πράγματα θα ήταν έτσι τον περασμένο Νοέμβριο. Δεν θα ήμουν σε θέση να φανταστώ ότι θα ζούσαμε σε μια χώρα, στην οποία οι νεοναζί κάνουν παρελάσεις με πυρσούς στο Σάρλοτσβιλ και τα αστεία για Ποκαχόντας γίνονται μπροστά σε εκπροσώπους της φυλής Ναβάχο, που χρησιμοποιούσαν μυστικό στρατιωτικό κώδικα βασισμένο στη μητρική τους γλώσσα. Και ατομικά πρέπει να αποφασίσουμε πότε θα υψώσουμε τείχη» ανέφερε ο ίδιος.

 https://www.youtube.com/watch?v=AvvLNv_iAww

«Πρέπει να αρχίσουμε να ζυγίζουμε τα πράγματα. Μπορείτε να σκεφτείτε: “Ξέρετε τι; Νομίζω ότι τώρα είναι η ώρα. Αυτή είναι η στιγμή που, κατά κάποιον τρόπο, οι προσωπικές μας επιλογές θα πρέπει να αντανακλούν τις απόψεις μας. Πρέπει να αρχίσουμε να ψηφίζουμε, πραγματικά, πριν από τις εκλογές. Επομένως, θα ψήφιζα πιθανώς να μην πάω”», πρόσθεσε.

Η ταινία «The Post», σκηνοθετημένη από τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, περιγράφει την ιστορία της απόφασης της Washington Post τη δεκαετία του 1970 να δημοσιεύσει τα μυστικά έγγραφα του Πενταγώνου, τα οποία περιείχαν λεπτομέρειες για τη συμμετοχή των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ. Η εφημερίδα, τελικά, αποφάσισε να δημοσιεύσει τα έγγραφα παρά την πίεση του τότε προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον να μην το κάνει. Ο Χανκς υποδύεται τον εκδότη της εφημερίδας, Μπεν Μπράντλι.

Ενώ οι περισσότεροι μπορεί να μην έχουν ακούσει για προβολή ταινιών στον Λευκό Οίκο, στην πραγματικότητα είναι κάτι που συμβαίνει συχνά για ταινίες που ελπίζουν να πάρουν ένα μικρό όφελος δημοσιότητας.

Ο κινηματογράφος του Λευκού Οίκου βρίσκεται στην ανατολική πτέρυγα και είναι, συνήθως, ένα μέρος για να παρακολουθούν ταινίες ο πρόεδρος και η οικογένειά του. Τα στούντιο παρέχουν συχνά στον Λευκό Οίκο προβολές κατόπιν αιτήματος. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει ζητήσει να προβληθεί το «The Post» στον Λευκό Οίκο.

Το σημερινό Doodle της μεγαλύτερης μηχανής αναζήτησης είναι αφιερωμένο στην 116η επέτειο από τη γέννηση της διάσημης Γερμανίδας ηθοποιού του θεάτρου και του κινηματογράφου Μαρλέν Ντίτριχ (Marlene Dietrich).

Η Μαρί Μαγκνταλένε Ντίτριχ γεννήθηκε, σαν σήμερα, στις 27 Δεκεμβρίου 1901 στο Βερολίνο και μεγάλωσε σύμφωνα με την αυστηρή καθοδήγηση της συντηρητικής μητέρας της. Ήθελε να γίνει μουσικός, αλλά ένας τραυματισμός στο αριστερό της χέρι ανέτρεψε τα αρχικά σχέδιά της αναγκάζοντάς τη να διακόψει τις σπουδές της στο βιολί.

Έτσι αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Αρχικά σπούδασε υποκριτική κοντά στον νεωτεριστή σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ και στη συνέχεια έγινε μέλος του θιάσου του. Το 1924 παντρεύτηκε τον βοηθό παραγωγής Ρούντολφ Ζίμπερ και ένα χρόνο μετά απέκτησαν την κόρη τους Μαρία. Ο γάμος τους διαλύθηκε και παρέμειναν φίλοι ως τον θάνατο του Ρούντι, το 1976.

Ως το 1927 ερμήνευε μικρούς ρόλους στο θέατρο και συμμετείχε σε πολλές βουβές ταινίες. Τον Αύγουστο του 1929, ο αυστριακής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ βρέθηκε στο Βερολίνο για τα γυρίσματα μιας ταινίας, γνώρισε την Ντίτριχ και έτσι γεννήθηκε μία από τις πιο πετυχημένες συνεργασίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Παρά τις αντιρρήσεις πολλών, γύρισαν μαζί, το 1930, την ταινία «Γαλάζιος Άγγελος» (Der Blaue Engel), που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Τόμας Μαν «Ο Καθηγητής Ούνρατ» (Professor Unrat). Η ταινία γνώρισε παγκόσμια επιτυχία και απογείωσε την καριέρα της. Η Ντίτριχ ερμήνευε τη Lola Lola, μία αισθησιακή, αλλά κουρασμένη από τον κόσμο καλλιτέχνιδα του καμπαρέ.

Ντίτριχ και ο Στέρνμπεργκ συνεργάστηκαν στις ταινίες: «Μαρόκο» (Morocco,1930), «Η ατιμασμένη» (Dishonored, 1931), «Σαγκάη εξπρές» (Shanghai Express, 1932), «Ξανθή Αφροδίτη» (Blond Venus, 1932), «Τραγική Τσαρίνα» (Scarlet Empress, 1934) και «Ο διάβολος είναι γυναίκα» (The Devil is a woman, 1935). Μάλιστα, στην ταινία «Μαρόκο», φορώντας φράκο και ημίψηλο καπέλο, ανέδειξε με μοναδικό τρόπο τη θηλυκότητα μέσα από το ανδρικό στυλ, που ταυτίστηκε για πάντα με το όνομά της. Δύο δεκαετίες αργότερα, ο Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Κένεθ Τάιναν έγραφε γι’ αυτή: «Ο ανδρισμός της αγγίζει τις γυναίκες και η σεξουαλικότητά της τους άνδρες».

Το 1936 η Ντίτριχ ήταν η πιο ακριβοπληρωμένη ηθοποιός του κόσμου. Το 1939, αλλάζοντας την υπηκοότητά της σε αμερικανική, αποδοκιμάστηκε από τον γερμανικό λαό ενώ ο Τύπος τής αφιέρωσε πρωτοσέλιδα με τίτλο: «Ντίτριχ: προδότρια της πατρίδας».

Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αισθάνθηκε, ως Γερμανίδα, συνυπεύθυνη για τις πράξεις του Χίτλερ και συμμετείχε στον αγώνα κατά του ναζισμού. Ο ίδιος ο Χίτλερ τη θαύμαζε απεριόριστα. Συνεργάτες του προσπάθησαν, μάλιστα, κατόπιν εντολής του να τη δελεάσουν και να τη φέρουν πίσω στη Γερμανία. Εκείνη αρνήθηκε και τιμήθηκε αργότερα για την προσφορά της με το μετάλλιο της ελευθερίας.

Το 1950 συνεργάστηκε με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ στην ταινία «Ο δολοφόνος έρχεται κάθε βράδυ» (Stage Flight). Ο «Άρχοντας του Σασπένς», ενθουσιασμένος με τον επαγγελματισμό της, της επέτρεψε να επεμβαίνει στο σετ και να δίνει οδηγίες στους συνεργάτες του, πράγμα ασυνήθιστο για εκείνον.

Το 1951 η Ντίτριχ ηχογράφησε για λογαριασμό της Columbia στη Νέα Υόρκη τον πρώτο της δίσκο, με τίτλο «Marlene Dietrich Overseas», ενώ το 1952 γύρισε την πλάτη στη μεγάλη οθόνη και η επιλογή της να εμφανιστεί ξανά στη θεατρική σκηνή στέφθηκε με τεράστια επιτυχία. Το 1960 ρίσκαρε την επιστροφή της στη Γερμανία και παρ’ όλη την κατακραυγή που της επιφυλάχθηκε –οι συμπατριώτες της δεν της συγχώρεσαν ποτέ την αλλαγή της υπηκοότητας– εκείνη επέμεινε και κέρδισε εκ νέου την αγάπη τους.

Τον Σεπτέμβριο του 1975, στην Αυστραλία που βρισκόταν για παραστάσεις, έπεσε από τη σκηνή και ένα κάταγμα στον μηρό σηματοδότησε το τέλος των εμφανίσεών της. Επέστρεψε στο Παρίσι και έζησε μόνη της, αφού οι στενοί της φίλοι, Έρνεστ Χεμινγουέι, Εντίθ Πιάφ, Ζαν Κοκτό και Νόελ Κάουαρντ, δεν ζούσαν πια.

Το 1978 η Ντίτριχ εμφανίστηκε για τελευταία φορά στην ταινία του Ντέιβιντ Χέμινγκ «Ζιγκολό» (Just a gigolo), στο πλευρό του Ντέιβιντ Μπόουι.

Το 1982 επέτρεψε στον Μαξιμίλιαν Σελ να ηχογραφήσει την τελευταία της συνέντευξη, διάρκειας 18 ωρών. Ο Σελ χρησιμοποίησε αποσπάσματα της συνέντευξης στο αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ με τίτλο «Marlene: A feature», που γνώρισε το 1984 τεράστια επιτυχία παγκοσμίως.

Η Ντίτριχ καθιέρωσε στον κινηματογράφο της εποχής τον τύπο της μοιραίας γυναίκας και υπήρξε το ίνδαλμα εκατομμυρίων γυναικών. Οι ομοφυλοφιλικές της τάσεις έγιναν γνωστές αφού εγκατέλειψε την κινηματογραφική της σταδιοδρομία σε προχωρημένη πλέον ηλικία. Στις 6 Μαΐου 1992, η Γερμανίδα ντίβα άφησε την τελευταία της πνοή στο διαμέρισμά της στο Παρίσι, σε ηλικία 90 ετών. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει ένατη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

Μια νέα ταινία που θα εστιάζει στη ζωή και την καριέρα του Μάρλον Μπράντο είναι στα «σκαριά», σύμφωνα με το «The Hollywood Reporter». Η ταινία θα βασίζεται στο βιβλίο «The Way It's Never Been Done Before» του εκλιπόντος σκηνοθέτη και παραγωγού Τζορτζ Ένγκλουντ, για τον ηθοποιό-μύθο.

Η κινηματογραφική εταιρεία του Μπράιαν Όλιβερ, New Republic Pictures επέλεξε τα απομνημονεύματα που έγραψε ο Τζορτζ Ένγκλουντ, φίλος του βραβευμένου με δύο Όσκαρ, ηθοποιού.

Ο Μπράντο - ο οποίος θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς στην ιστορία της υποκριτικής και έχει ευρέως αναγνωριστεί για τη μεταφορά του ωμού ρεαλισμού στη θεατρική σκηνή και την κινηματογραφική ερμηνεία - κέρδισε την πρώτη από τις οκτώ υποψηφιότητές του για Όσκαρ στην προσαρμογή στη μεγάλη οθόνη του θεατρικού έργου του Τενεσί Ουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος». Κέρδισε το πρώτο του Όσκαρ Α΄ Ανδρικού ρόλου το 1954 για την ταινία «Το Λιμάνι της Αγωνίας» και το δεύτερο το 1972 για την ταινία «Ο Νονός». Ο Μάρλον Μπράντο πέθανε το 2004.

Ο Ένγκλουντ συνδέθηκε φιλικά με τον ηθοποιό τη δεκαετία του 1950, διοίκησε την εταιρεία παραγωγής του Μπράντο και τον σκηνοθέτησε, το 1963, στην ταινία «O Κακός Αμερικανός». Οι δυο τους παρέμειναν στενοί φίλοι για περίπου 50 χρόνια και ο Ένγκλουντ στήριξε τον ηθοποιό στη δίκη του γιου του, Κρίστιαν Μπράντο, και όταν αυτοκτόνησε η κόρη του, Τσεγιέν Μπράντο. Ο Τζορτζ Ένγκλουντ πέθανε φέτος τον Σεπτέμβριο.

Η φιλία του Τζορτζ και του Μάρλον διήρκεσε πέντε δεκαετίες και κάλυψε όλα τα σκαμπανεβάσματα στην καριέρα και την προσωπική ζωή του ηθοποιού, όπως ανέφερε ο Όλιβερ. «Πρόκειται για ένα επικό πορτρέτο του μεγαλύτερου ηθοποιού που θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο και μία προσωπική ιστορία δύο ανδρών με σχεδόν αδελφικό δεσμό», πρόσθεσε.

Ο Όλιβερ, συνιδρυτής της Cross Creek Pictures, όπου εργάστηκε για τα φιλμ «Black Swan», «The Ides of March», «The Woman in Black», «American Made» και «Roman J. Israel, Esq.» - και ο Τζον Χίλαρι Σέπερντ θα είναι παραγωγοί της ταινίας από τη New Republic Pictures, που δημιουργήθηκε πρόσφατα.

Στα επόμενα project του Μπράιαν Όλιβερ περιλαμβάνονται η ταινία «Creed of Violence» σε σκηνοθεσία Τοντ Φιλντ με πρωταγωνιστή τον Λεονάρντο ΝτιΚάπριο και μία μελλοντική εκδοχή της μικρού μήκους ταινίας επιστημονικής φαντασίας «Rise».

Η γαλλική κυβέρνηση απαγόρευσε την πώληση, σε δημοπρασία, του χειρόγραφου «120 Ημέρες στα Σόδομα» του Μαρκήσιου ντε Σαντ, χαρακτηρίζοντάς το «εθνικό θησαυρό».

Οι αξιωματούχοι διέταξαν την απομάκρυνση του ερωτικού αριστουργηματικού έργου του 1ου αιώνα από την πώληση, μαζί με το «Μανιφέστο του σουρεαλισμού» του Αντρέ Μπρετόν, απαγορεύοντας την εξαγωγή τους από τη Γαλλία, όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο Οίκος δημοπρασιών Aguttes.

Το χειρόγραφο ήταν μέρος μιας τεράστιας πώλησης ιστορικών εγγράφων ιδιοκτησίας της γαλλικής εταιρείας επενδύσεων Aristophil, που έκλεισε έπειτα από σκάνδαλο που ξέσπασε πριν από δύο χρόνια, παίρνοντας ένα δισεκατομμύριο δολάρια από τα χρήματα των επενδυτών.

Το «120 Ημέρες στα Σόδομα» αναμενόταν να πιάσει μέχρι και έξι εκατομμύρια ευρώ, ενώ το «Σουρεαλιστικό Μανιφέστο» του Αντρέ Μπρετόν για τη σύγχρονη τέχνη, το οποίο επίσης αποσύρθηκε από τη δημοπρασία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα έφτανε τα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ.

Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ έγραψε το αμφιλεγόμενο έργο για τέσσερις πλούσιους φιλελεύθερους που αναζητούσαν την απόλυτη μορφή σεξουαλικής ικανοποίησης, σε ένα ρολό από κομμάτια περγαμηνής που είχε στην κατοχή του λαθραία, στο κελί του στη Βαστίλη.

Στις αρχές της Γαλλικής επανάστασης, στις 14 Ιουλίου 1789, ο διάσημος αριστοκράτης απελευθερώθηκε αλλά έφυγε από τη φυλακή χωρίς το χειρόγραφό του. Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ πίστευε ότι του το είχαν κλέψει και ξέσπασε σε κλάματα, αλλά το ημιτελές χειρόγραφό του εμφανίστηκε μερικές δεκαετίες αργότερα. Ωστόσο, το βιβλίο έμεινε αδημοσίευτο για περισσότερο από έναν αιώνα και είχε απαγορευτεί στη Βρετανία μέχρι τη δεκαετία του 1950.

Ο Κλοντ Αγκέτ του Οίκου δημοπρασιών, που διοργανώνει τις 300 πωλήσεις από την τεράστια συλλογή χειρογράφων του Aristophil, δήλωσε πως ο υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας υποσχέθηκε να αγοράσει τα έργα του Σαντ και του Μπρετόν «στις διεθνείς τιμές της αγοράς».

Τη συμφωνία του αιώνα στο χώρο του κινηματογράφου και του θεάματος έκλεισε η Walt Disney, η οποία εξαγοράζει την 21st Century Fox του Ρούπερτ Μέρντοχ έναντι του «αστρονομικού» ποσού των 52,4 δισ. δολαρίων!

Το μεγάλο deal έκλεισε την Πέμπτη και ανακοινώθηκε αμέσως από τους εμπλεκόμενους. Η συμφωνία καλύπτει την αγορά των studios, τις τηλεοπτικές παραγωγές, το καλωδιακό δίκτυο του Fox και το μερίδιο της εταιρείας στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky.

Εκτός των 52,4 δισ. δολαρίων που θα δοθούν για την εξαγορά της εταιρείας, η Walt Disney Company θα αναλάβει και τα χρέη της πρώτης, τα οποία ανέρχονται στο ιλιγγιώδες ποσό των 13,7 δισ. δολαρίων.

Ο επικεφαλής της Walt Disney, ο 66χρονος Μπομπ Ίγκερ, αποφάσισε να αναβάλει την απόσυρσή του για το 2021, προκειμένου να ηγηθεί αυτής της νέας μεγάλης επιχειρηματικής προσπάθειας που ξεκίνησε με τη συμφωνία για την εξαγορά της 21st Century Fox και των εταιρειών που την πλαισίωναν.

Ο Μπομπ Ίγκερ έχει αναβάλει ήδη τρεις φορές τη «συνταξιοδότησή» του, ενώ την τελευταία φορά είχε ορίσει ως ημερομηνία απόσυρσης τον Ιούλιο του 2019.

«Νομίζω ότι, σε κάποιο επίπεδο, ο Woody είναι γυναίκα» είπε η 42χρονη Βρετανίδα ηθοποιός Kate Winslet. «Απλά, νομίζω ότι είναι σε μεγάλη επικοινωνία με αυτή την πλευρά του εαυτού του. Καταλαβαίνει τους γυναικείους χαρακτήρες τους οποίους δημιουργεί με εξαιρετικό τρόπο» δήλωσε, σε πρόσφατη συνέντευξή της στην εφημερίδα Sydney Morning Herald.

«Οι γυναικείοι χαρακτήρες του είναι πάντα τόσο πλούσιοι και γενναιόδωροι και τίμιοι με αυτό που αισθάνονται, και ξέρει πώς να γράφει τους διαλόγους τους για να το μεταδώσει όλο αυτό» συνέχισε η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός, η οποία πρωταγωνιστεί στην ταινία του Woody Allen με τίτλο «Wonder Wheel».

Λίγο νωρίτερα, η εφημερίδα The Los Angeles Times είχε ρωτήσει την ηθοποιό τι σκέφτεται για τους ισχυρισμούς ότι ο 82χρονος Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, κωμικός, συγγραφέας και μουσικός άσκησε βία κατά γυναικών.

Η απάντηση της Winslet ήταν διπλωματική: «Στο τέλος της ημέρας, κοιτάς τα γεγονότα. Είναι ένας άνθρωπος που είχε για δύο χρόνια περιπέτειες με τη Δικαιοσύνη. Απ' ότι ξέρω, δεν καταδικάστηκε για τίποτα. Είμαι ηθοποιός, είναι σκηνοθέτης. Δεν γνωρίζω την οικογένειά του. Άκουσα και διάβασα ακριβώς αυτά που κι εσείς ακούσατε και διαβάσατε. Είναι το μόνο που μπορώ να πω».