Τείνει να γίνει καθεστώς η χρησιμοποίηση από τα κόμματα αναγνωρίσιμων προσώπων, από την τηλεόραση, τον αθλητισμό και το lifestyle, στα ψηφοδέλτιά τους, προκειμένου να καταφέρουν να φέρουν ψήφους στα κόμματά αυτά. Μία τέτοια τακτική μπορεί να ερμηνευθεί και αρνητικά αφού συνιστά μία τεχνητή ενίσχυση επειδή τα ίδια τα κόμματα δεν μπορούν να πείσουν, με τις θέσεις τους, τα προγράμματά τους καθώς και για τις προθέσεις τους. Αυτό όμως έχει τέσσερις πολύ σημαντικές επιπτώσεις:
Πρώτον σταδιακά υποβαθμίζεται το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού
Δεύτερον «προπονείται» η κοινή γνώμη στο να αδιαφορεί για τις προσωπικότητες που αξίζει να την εκπροσωπούν σε θεσμούς όπως το Ευρωκοινοβούλιο, η Βουλή ή η Αυτοδιοίκηση αρκούμενη στο πρόσωπο που μπορεί να αναγνωρίσει ή να θυμηθεί το... επίθετό του.
Τρίτον αποκαρδιώνονται οι σημαντικές προσωπικότητες που θα μπορούσαν να προσφέρουν με την γνώση τους ή την επιστημονική τους επάρκεια και δημιουργείται άλλος ένας λόγος ώστε σταδιακά να παρακμάζει το πολιτικό σύστημα.
Τέταρτον, επειδή αυτή η επιλογή συμβαίνει συνήθως στα αστικά κόμματα και πολύ λιγότερα στα επονομαζόμενα αριστερά, υποβαθμίζεται η πολιτική τους αξιοπιστία και το κύρος τους
Συμπέρασμα:
Η εκλογική διαδικασία μεταβάλλεται σε πασαρέλα.
Οι πολίτες εθίζονται στην απολιτικοποίηση
Το πολιτικό σύστημα αποδυναμώνεται με αποτέλεσμα να είναι ακόμη πιο δύσκολη η διαχείριση από αυτό των κοινών τυχών των πολιτών, αφού τη διαχείριση αυτή καλούνται να την κάνουν οι μέτριοι στην καλύτερη περίπτωση και οι χειρότεροι.... στην χειρότερη
