Επικήδειους για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη εκφωνούν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο πρόεδρος της Ν.Δ. και γιος του, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Παυλόπουλος: Υπέρμαχος και στήριγμα της Δημοκρατίας
«Υπήρξε πάντα υπέρμαχος και στήριγμα της δημοκρατίας», είπε για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο Προκόπης Παυλόπουλος.
«Η στήριξη της δημοκρατίας είναι στάση ζωής, είπε ακόμα. Η υπεράσπιση της δημοκρατίας είναι χρεος και αυτή είναι η πρώτη παρακαταθήκη. Η δεύτερη παρακαταθήκη είναι η υπεράσπιση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ηξερε τι σημαίνει κοινοβούλιο και είχε χάσει το κοινοβούλιο σε δύσκολα και σκοτεινά χρόνια για τον τόπο. Ηταν και δεινός ρήτορας. Ηταν υπόδειγμα κοινοβουλευτικού άνδρα.
Τρίτη παρακαταθήκη η υπεράσπιση της ευρωπαϊκής ιδέας. Ο Κων/νος Μητσοτάκης ήταν απο εκείνους που κινητοποιήθηκαν έτσι ώστε η πορεία μας στην ευρώπη να είναι νομοτελειακή.
Υπηρξε προωτοπόρος όχι μόνο για να ανήκει η Ελλάδα στην Ευρώπη αλλά να έχει και λόγο στην Ευρώπη.
Τέταρτη και πιο σημαντική παρακαταθήκη ήταν οι αγώνες του για ομοψυχία και ενότητα. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έδειξε ότι πραγματικός ηγέτης είναι αυτός που χτίζει γέφυρες και δεν υψώνει τείχη», κατέληξε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Αναστασιάδης: Σεβαστέ μου φίλε Ψηλορείτη
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναγνωρίζεται ως ο πολιτικός που είχε τόλμη να υλοποιεί πολιτικές αγνοώντας το κόστος. Οι πολιτικές που υλοποίησε ήταν ικανές να αποτρέψουν πολλά δεινά που τελικά η Ελλάδα βίωσε.
Ηξερε ότι η πατρίδα υπηρετείται με τόλμη και έπαιρνε αποφάσεις με κριτήριο να είσαι ωφέλιμος στην πατρίδα, παρά αρεστός. Τα υπόλοιπα ας τα αφήσουμε στην αρμοδιότητα της ιστορίας.
Σεβαστέ μου φίλε, δεν θα αποδεχτώ ποτέ ότι η μοίρα της Κύπρου είναι η μοίρα της κατοχής. Εκ μέρους όλων των Κυπρίων αλλά και ως Έλληνας εκφράζω τον σεβασμό μου προς το πρόσωπό σου. Σεβαστέ μου Ψηλορείτη, όπως συνήθιζα να σε λέω».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον πατέρα του: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι καπετάνιος της μοίρας του
'Οποιος θα ήθελε να σε γνωρίσει θα έπρεπε να δει που είναι ο τάφος σου. Χρειαζόσουν μόνο τη Μαρίκα σου και τα Λευκά Ορη που περπατούσες με την κατσούνα σου. Ησουν ο τελευταίος μιας γενιάς που πέρασε μέσα από συμπληγάδες. Μιας γενιάς που τίποτα δεν ένιωθε αδύνατο ή ακατόρθωτο. Σήμερα που η Ελλάδα περνά από τους Λαιστρυγόνες και του Κύκλωπες, τα λόγια σου δεν είναι να μας θυμίζουν «αν». Ο χρόνος δεν γυρίζει ποτέ πίσω, η ιστορία δεν γράφεται με αν. Η πολιτική του παρακαταθήκη είναι αειθαλής, όπως και συ. Να λέμε αλήθεια και να μην κολακεύουμε το λαό. Να επιδιώκουμε την ενότητα και όχι το διχασμό. Να μην ξεχνάμε ποτέ ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι στο κέντρο της Ευρώπης. Σε ικανοποιούσε ταυτόχρονα -αλλά δεν σου αρκούσε- που ήσουν μπροστά από την εποχή σου και δικαιώθηκες εν ζωή. Ηξερες ότι το κακό που πάλεψες μια ζωή -ο διχασμός, η μισαλλοδοξία- είναι ζωντανά. περνά στη δική μας γενιά να αντιμετωπίσουμε το φθόνο, το διχασμό. Θυμίζω τους στίχους του αγαπημένου σου ποιητή του Κωστή Παλαμά: Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες, ό,τι είστε, μην ξεχνάτε, δεν είστε από τα χέρια σας μονάχα, όχι. Χρωστάτε και σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα 'ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί
Πίσω υπήρχε ένας ζεστός άνθρωπος με μεγάλη καρδιά που άγγιξες πολλούς. Χιλιάδες θα ρίξουν ένα δάκρυ. Σε θυμάμαι μικρό παιδάκι όταν ήμασταν εξόριστοι. Καθώς μεγάλωνα δεν είχες χρόνο να διαθέσεις. Μεγάλωνα έτσι ώστε η σκιά σου να μην είναι πολύ βαριά επάνω μου. Βρήκαμε την ωραία ισορροπία. Έφτιαξες μια μεγάλη οικογένεια. Για όλους ήσουν η κολόνα του σπιτιού, ένας βράχος για τις μικρές και μεγάλες μας ανησυχίες. Μας έδειξες ότι η ζωή είναι ένα βιβλίο.
Θα ρθει η ώρα που θα φύγουν τα δάκρυα από τα μάτια μας. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι καπετάνιος της μοίρας του και αφέντης της ψυχής του.
