Φωτιά βάζει ξανά στο πολιτικό σκηνικό ο Γιάνης Βαρουφάκης, με εξομολογήσεις όπως, λόγου χάριν, ότι η σύζυγός του, Δανάη Στράτου, βιντεοσκοπούσε τις τηλεφωνικές του συνδιαλέξεις κατά την καυτή εκείνη περίοδο που ο ίδιος ήταν υπουργός, ήτοι το πρώτο εξάμηνο του 2015, όταν και εξελίχθηκε η δραματική -και αποτυχημένη, όπως παραδέχεται στο βιβλίο του ο Γιάνης Βαρουφάκης- διαπραγμάτευση της πρώτης κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα με τους δανειστές.
Συγεκριμένα, στο κεφάλαιο «Περί πηγών και αναφορών» ο κ. Βαρουφάκης αποκαλύπτει ότι είχε βοηθό στις ηχογραφήσεις και στις βιντεοσκοπήσεις που έκανε την κρίσιμη εκείνη πρώτη περίοδο του 2015 που η τύχη της χώρας κρεμόταν από μια κλωστή.
Κατέφυγα σε διαλόγους ηχογραφημένους με το κινητό μου (από τα Eurogroup και κάποιες επίσημες συναντήσεις εκτός Ελλάδας με τους δανειστές)
«Σε ένα βιβλίο όπου τόσο πολλά εξαρτώνται από το 'τι είπε ποιος σε ποιον και πότε' κατέβαλα κάθε προσπάθεια να διασφαλίσω την ακρίβεια των αναφορών στα λεγόμενα των πρωταγωνιστών. Για τον σκοπό αυτό κατέφυγα σε διαλόγους ηχογραφημένους με το κινητό μου (από τα Eurogroup και κάποιες επίσημες συναντήσεις εκτός Ελλάδας με τους δανειστές), σε τηλεφωνικούς διαλόγους μου τους οποίους βιντεοσκοπούσε η Δανάη Στράτου τις μεταμεσονύκτιες ώρες στο σπίτι μας και σε χειρόγραφες σημειώσεις που κρατούσα τον καιρό εκείνο μετά από συνομιλίες, συσκέψεις κτλ», γράφει χαρακτηριστικά ο Γιάνης Βαρουφάκης.
Οσον αφορά τις ηχογραφήσεις, ο πρώην ΥΠΟΙΚ προσθέτει ακόμη: «Επειδή έχουν γραφτεί πολλά κυήματα της φαντασίας των ελληνικών μέσων μαζικής αποβλάκωσης, τα οποία δυστυχώς έχουν καταφέρει να διαβρώσουν τον δημόσιο διάλογο ως 'αλήθειες', να ξεκαθαρίσω ότι οι φημισμένες μου ηχογραφήσεις αφορούν μόνον επίσημες συνομιλίες με εκπροσώπους των δανειστών εκτός Ελλάδας – ποτέ συνομιλίες με συντρόφους, συναδέλφους ή άλλους Έλληνες συνδιαμορφωτές των γεγονότων».
Το μέγα ερώτημα ήταν, και παραμένει, το εξής: Τι θα ήταν καλύτερο τον Ιούλιο του 2015; Η απάντηση απλή: Το Grexit!
Επίσης, ένα από τα πολλά άλλα σημεία στο οποίο διαφοροποιείται η ελληνική έκδοση του βιβλίου του Γιάννη Βαρουφάκη είναι τα όσα λέει περί Grexit: «Το μέγα λοιπόν ερώτημα ήταν, και παραμένει, το εξής: Τι θα ήταν καλύτερο τον Ιούλιο του 2015; Ένα Grexit, το οποίο δεν θέλαμε; Ή το 3ο μνημόνιο, εναντίον του οποίου εξεγερθήκαμε; Η απάντηση απλή: Το Grexit! Ναι, το κόστος θα ήταν μεγάλο. Το 2012 είχα μάλιστα χρησιμοποιήσει ακραίες εκφράσεις, λέγοντας ότι ένα Grexit θα μας πήγαινε πίσω στη νεολιθική εποχή. Όμως και τότε επέμενα: Αν δεν ήμασταν διατεθειμένοι να πούμε 'όχι' σε νέα μνημονιακά δάνεια, ακόμα και υπό την απειλή του Grexit, η τρόικα θα συνέτριβε τη χώρα αφήνοντάς την εκτεθειμένη σε ένα μελλοντικό Grexit το οποίο θα ερχόταν όταν θα συνέφερε τους δανειστές, και με τη χώρα σμπαραλιασμένη. Όπερ και εγένετο!».
Και προσθέτει ο κ. Βαρουφάκης: «Από την πρώτη μέρα που συνάντησα τον Αλέξη Τσίπρα, το μήνυμά μου ήταν ότι, για να αξίζει τον κόπο να πάρει τα κλειδιά του Μαξίμου, έπρεπε να φοβάται τη μονιμοποίηση της χρεοδουλοπαροικίας μας (δηλαδή το 3ο μνημόνιο) περισσότερο απ’ ό,τι φοβόταν το Grexit: Μόνο έτσι υπήρχαν πιθανότητες για την πολυπόθητη βιώσιμη συμφωνία χωρίς Grexit! Μόνο έτσι δεν θα μπλόφαρε λέγοντας στους δανειστές ότι τα μνημόνια τελείωσαν. Γιατί; Επειδή αν πραγματικά προτιμάς το Grexit από το 3ο μνημόνιο, δεν είναι μπλόφα να λες ότι, βρέξει χιονίσει, δεν υπογράφεις 3ο μνημόνιο! Κι οι δανειστές; Θα ενέδιδαν ποτέ στην απαίτηση για σοβαρή και έγκαιρη αναδιάρθρωση του χρέους (προαπαιτούμενο για βιώσιμη συμφωνία); Ναι, εφόσον ταυτόχρονα: (α) γνώριζαν ότι, αντιμέτωποι με το δίλημμα Grexit ή συνθηκολόγηση (και αποδοχή της χρεοδουλοπαροικίας), εμείς προτιμούσαμε το Grexit· (β) έκριναν ότι ένα Grexit θα τους κόστιζε τελικά (σε οικονομικούς και πολιτικούς όρους) πιο πολύ από το να ενδώσουν στη σοβαρή και έγκαιρη αναδιάρθρωση του χρέους την οποία απαιτούσε η επιθυμητή βιώσιμη συμφωνία».
