«Η χώρα δεν μπορεί να πηγαίνει από το ένα λάθος στο άλλο και από το ένα άκρο του εκκρεμούς στο άλλο. Πρέπει να ισορροπήσει και να στηριχθεί στο προοδευτικό ριζοσπαστικό κέντρο.
Σε ένα Κίνημα που θα έχει ως μόνη προτεραιότητα τη δικαιοσύνη, την εργασία, την παιδεία και όχι την συντήρηση του κομματικού κράτους και την αποκατάσταση των στελεχών του». Αυτή ήταν η τοποθέτηση του Σταύρου Θεοδωράκη στην Παναττική συνδιάσκεψη την οποία παρακολουθήσαν 400 στελέχη του Κινήματος.
Στη συνέχεια ο επικεφαλής του Ποταμιού σχολίασε τις συζητήσεις περί συνεργασιών λέγοντας: «Σε αντίθεση με άλλες δυνάμεις του κεντρώου χώρου προτάσσουμε τη συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις και όχι τη συμφωνία για τις διαδικασίες και τα αξιώματα. Συζητάμε με συμμαχικές δυνάμεις και προσωπικότητες για τη δημιουργία ενός μεγάλου μεταρρυθμιστικού κύματος».
Αναφερόμενος στον κ. Τσίπρα είπε ότι: «Τράβηξε τη διαπραγμάτευση στα άκρα σαν τον χαρτοπαίκτη που ρισκάρει όλο και περισσότερα, ελπίζοντας να ρεφάρει. Μόνο που ο Τσίπρας και η παρέα του ρίσκαραν τις δουλειές- τις περιουσίες και τις ζωές όλων μας».
Μιλώντας για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σε ολόκληρη τη χώρα με τις κινητοποιήσεις εξαιτίας του ασφαλιστικού είπε χαρακτηριστικά: «Οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους, απειλούν, κυνηγούν πολιτικούς και κυρίως Συριζαίους και Ανελίτες. Μια λύση έχει ο κύριος Τσίπρας, να ζητήσει συγνώμη από τους εξαπατημένους και να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Η εξαπάτηση φέρνει οργή και η αντίδραση θα συνεχίσει να φουσκώνει. Αυτό που κρατά τους πολίτες ενωμένους στους δρόμους είναι ότι απέναντί τους έχουν πολιτικούς απατεώνες».
Ο επικεφαλής του Ποταμιού έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην πρόταση του Κινήματος για τη μελέτη της θέσπισης του βασικού εισοδήματος, λέγοντας: «Προτείνουμε ένα βασικό εισόδημα για όλους τους πολίτες, με στόχο τη στήριξη κυρίως των νέων και όσων ζουν στα όρια της φτώχειας. Το Ποτάμι μελετά τη συγκεκριμένη πρόταση και θα την παρουσιάσει στο Συνέδριό του, ενώ θα προτείνουμε παράλληλα να δοκιμασθεί σε μια φτωχή περιοχή της χώρας. Το βασικό εισόδημα, δημιουργεί ασφάλεια στους φτωχούς, δυνατότητα κοινωνικής ένταξης, βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα και βγάζει τους ασθενέστερους από το χάος της γραφειοκρατίας του συστήματος κοινωνικών παροχών».
