Συνέντευξη στο Ysterografo News παραχώρησε ο Πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης.
Ενάμιση χρόνο μετά τη διακυβέρνηση της χώρας από μία κυβέρνηση της «για πρώτη φορά Αριστερά» και παρά τα επώδυνα μέτρα, όσο κανένα άλλο Μνημόνιο δεν προέβλεπε, δημιουργείται η αίσθηση μετά την αξιολόγηση ότι ο Αλέξης Τσίπρας κερδίζει χρόνο και ότι το χρονικό αυτό κέρδος μεταφράζεται και σε μία τελευταία ανοχή της κοινωνίας προς το πρόσωπό του. Συμμερίζεσθε την αίσθηση αυτή;
H υπάρχουσα πολιτική συγκυρία στην Ευρώπη (Brexit, εκλογές Ισπανίας, και οι αναμενόμενες το 17 εκλογές στην Γερμανία) δημιούργησε ευνοϊκή προϋπόθεση, και δεδομένου ότι και η κυβέρνηση, με την πλάτη στο τοίχο, τα έδωσε όλα για να τελειώσει τουλάχιστο το πρώτο μέρος της αξιολόγησης, έδωσαν μια μικρή χρονική ανάσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.
Η κοινωνία όμως δεν έχει δώσει καμία ανοχή στον κ. Τσίπρα, όλες οι δημοσκοπήσεις τον θέλουν στο 17% περίπου, και μέχρι τον Σεπτέμβριο που θα έχουν φθάσει οι επαχθείς λογαριασμοί της φορολογίας, η κοινωνία θα επαναστατήσει. Με την εισαγωγή δε στη Βουλή του τελευταίου μέρους του μνημονίου με τις νέες εργασιακές ρυθμίσεις κλπ η κοινωνία θα εκραγεί.
Η απλή ανάγνωση των οικονομικών δεδομένων σε συνδυασμό με την βαθειά ύφεση στην πραγματική οικονομία δείχνει ότι η κατάσταση, παρά τις αυτονόητα αισιόδοξες κυβερνητικές εκτιμήσεις, δεν είναι αναστρέψιμη στο άμεσο μέλλον. Τι θα μπορούσε να αλλάξει την πραγματικότητα αυτή;
Δυστυχώς η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να αναστρέψει το κλίμα, διότι αντίθετα πέτυχε, με το επαχθές ασφαλιστικό – φορολογικό που πρόσφατα ψήφισε, να δυναμιτίσει ανεπανόρθωτα κάθε δυνατότητα αναστροφής, και ο αναπτυξιακός νόμος της δεν θα αποδώσει. Αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει και να αναστρέψει το κακό κλίμα είναι μια Κυβέρνηση Ευρέος Πέλματος από όλα τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα που δουλέψει πάνω σε ένα Εθνικό Σχέδιο Σωτηρίας της χώρας, που θα κληθούν να εφαρμόσουν Τεχνοκράτες υπουργοί και όχι κομματικοί.
Αναφέρεστε συχνά, υπό τύπον μάλιστα πολιτικής επίκλησης, στην ανάγκη σχηματισμού μιας Οικουμενικής κυβέρνησης. Μία τέτοια κυβέρνηση τι θα μπορούσε να αλλάξει, όταν τα δεδομένα που προαναφέρθηκαν είναι συγκεκριμένα; Όταν μάλιστα έχουμε παραδείγματα Οικουμενικής στο παρελθόν, που ήταν και βραχύβια και υπονομευμένη; Ερωτάσθε διότι αν η πρόταση για Οικουμενική κυβέρνηση δεν προϋποθέτει και συγκεκριμένη αποτελεσματικότητα, επί τη βάσει πραγματικών στοιχείων, μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι η σχετική σας πρόταση αποβλέπει στο να δοθεί και στην Ένωση Κεντρώων η ευκαιρία να συμμετάσχει σε ένα κυβερνητικό σχήμα...
Κατ’ αρχάς η πρόταση της ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ για Κυβέρνηση Ευρέος Πέλματος, μεταξύ όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων και οπωσδήποτε με την συμμετοχή ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεν έχει ταπεινά ελατήρια και πρωτίστως δηλώνουμε ότι δεν αξιώνουμε συμμετοχή σε αυτήν, αλλά θα την στηρίξουμε στη Βουλή.
Σκοπός μας είναι να συμβάλλουμε για να καταρτιστεί ένα Νέο Ισορροπημένο Σχέδιο Εθνικής Σωτηρίας, που θα έχει στόχο για πλεόνασμα 3,5% το 2018, αλλά θα ακολουθεί έναν άλλο ρεαλιστικό δρόμο επίτευξης του, με βασική προτεραιότητα στις μεταρρυθμίσεις που ποτέ δεν έγιναν, με περιστολή των δημοσίων δαπανών, με δικαιότερη κατανομή των βαρών αλλά και με σαφές αναπτυξιακό πρόσημο, που θα δίνει συγκεκριμένα κίνητρα στο Λαό μας να βάλλει πλάτη και να συλλειτουργήσει στην πραγματοποίησή του.
Ένα Νέο Σχέδιο που θα τύχει και της εγκρίσεως των εταίρων γιατί στην ουσία δεν αλλάζουμε τους στόχους που έχουν θέσει οι εταίροι μας, αλλά και γιατί θα στηρίζεται στη βουλή από την βούληση 250 βουλευτών, πράγμα που θα αυξήσει την αξιοπιστία της χώρας στο Εξωτερικό, και θα πείσει τους ξένους ότι η χώρα θα προχωρήσει με όλες της τις δυνάμεις στις τομές που χρειάζονται για να φτάσουμε στην πρόοδο και την ανάπτυξη.
Είδαμε ότι στην Ευρώπη αντίστοιχες ενωτικές προσπάθειες απέδωσαν και χώρες που ήταν σε μνημόνια γρήγορα βρήκαν το δρόμο της κανονικότητας.
Σήμερα μετά από 7 σχεδόν χρόνια μνημονίων, έχει καταστεί συνείδηση στο Λαό ότι καμία μονοκομματική κυβέρνηση δεν μπορεί μόνη της να σώσει τη χώρα.
Όλα τα λεγόμενα σήμερα φιλοευρωπαϊκά μεγάλα και μικρά κόμματα, αφού δοκιμάστηκαν για λίγα ή περισσότερα χρόνια με τις αντιμνημονιακές - αντιευρωπαϊκές περιπλανήσεις τους, με τις αυταπάτες τους και τις ιδεοληψίες τους μπέρδεψαν, είπαν ψέματα και ταλαιπώρησαν το Λαό, ωρίμασαν πλέον άλλα γρηγορότερα και άλλα αργότερα, και κατέληξαν να ψηφίζουν κατά σειρά επαχθέστερα μνημόνια για το Λαό. Γιατί αυτό το χάσιμο χρόνου μας κόστισε πολύ και σε χρόνο αλλά προ παντός σε χρήμα. Αποδείχθηκε ¨η έσχατη πλάνη χείρον της πρώτης¨.
Αποδείχθηκε στην πράξη ότι το υπάρχον πολιτικό προσωπικό που είναι προϊόν του πελατειακού πολιτικού συστήματος, είναι κατώτερο των περιστάσεων, μακράν της πραγματικότητας, επηρεασμένο από τις ιδεοληψίες του, και βαθειά νυχτωμένο και εθισμένο στην μακάρια πλασματική ευημερία των δανεικών, της διολίσθησης, της άκρατης και πελατειακής παροχολογίας, της μίζας, της διαπλοκής των παθογενειών κλπ.
Το προσωπικό αυτό ακόμη και πρόσφατα, το 2008, δεν είχε αντιληφθεί την τεράστια οικονομική κρίση που με ταχύτητα ερχόταν, και ποτέ δεν έλαβε τα μέτρα που έπρεπε, αλλά έκρυβε την αλήθεια από το Λαό και συνεχώς του έταζε.
Μόνο η Ε.Κ. προειδοποιούσε από το 1992 για την καταστροφή που ερχόταν, ενώ το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό μας λοιδορούσε και απολάμβανε με τους ημετέρους του πελατειακού κράτους τα άδικα προνόμια του βολέματος.
Σήμερα τα ψέματα τελείωσαν. Αυτά που χωρίζουν τα κόμματα κατέστη φανερό ότι είναι πολύ λιγότερα από αυτά που τα ενώνουν. Αν παραμεριστούν οι ακραίες φωνές στα δύο μεγαλύτερα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., αυτές που επιμένουν άφρονα να αναβιώσουν το παλιό και φθαρμένο πελατειακό κράτος, που ευθύνεται απόλυτα για την οικονομική κατάρρευση της χώρας, τότε η χώρα θα βρεί εύκολα τον αναγκαίο δρόμο για την ενότητα των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων πάνω σε ένα Σχέδιο Εθνικής Σωτηρίας και μια Νέα Συμφωνία με την Ε.Ε.
Το Εθνικό αυτό Σχέδιο Σωτηρίας θα συνταχθεί στις βασικές του λεπτομέρειες από τα συμμετέχοντα κόμματα και θα εφαρμοστεί από Τεχνοκράτες Υπουργούς που είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί από τους κομματικούς, γιατί δεν έχουν κομματικές επιρροές. Οι τεχνοκράτες θα έχουν κώλυμα να πολιτευτούν στις 2 επόμενες εκλογές για να αποφύγουμε τον πειρασμό της ρουσφετολογίας που ενδημεί στους σημερινούς πολιτικούς, που το μόνο που σκέπτονται είναι η επανεκλογή τους.
Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να εξαντλήσει την τρέχουσα τετραετία.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν πέτυχε το στόχο της, γιατί είχε πολύ περιορισμένο χρόνο και ταυτόχρονα υπομονεύθηκε από τον κ. Σαμαρά που βιαζόταν να γίνει πρωθυπουργός, και τους πολυάριθμους πολιτικούς παλαιάς κοπής που συμμετείχαν σε αυτήν με αλλότριους στόχους ο καθένας.
Αν υποθέσουμε ότι η φθορά της κυβέρνησης είναι ραγδαία, και εξ αιτίας της πολιτικής της αλλά, κυρίως, του γεγονότος ότι η πολιτική της αυτή είναι στο άλλο άκρο των όσων επαγγέλθηκε για να πάρει τις εκλογές, παρατηρούμε ότι τη φθορά αυτή εμφανώς δεν την «εισπράττει» κανείς εμφανώς, πλην της Χρυσής Αυγής, όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται από τη διασπορά ψήφων σε πολλά κόμματα αλλά και από το μεγάλο ποσοστό των αναποφάσιστων και της αδιευκρίνιστης ψήφου, γενικώς. Αυτό δεν σας προβληματίζει όσον αφορά την Ε.Κ.;
Η Ε.Κ., σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κόμματα, έχει μεγάλη κοινωνική αποδοχή. Όλες σχεδόν οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχομε διπλασιάσει το εκλογικό ποσοστό μας, και εμφανίζουν το πρόσωπό μου ως έχον την μεγαλύτερη δημοφιλία. Βέβαια αυτό δεν το θεωρώ αρκετό, πρέπει η δημοφιλία αυτή να μετατραπεί σε πολλαπλάσιο εκλογικό ποσοστό για την Ε.Κ. Αυτή την προσπάθεια κάνουμε καθημερινά εγώ και από του βήματος της Βουλής μέσω του οποίου απευθύνομαι κυρίως στο Λαό (από το κανάλι της Βουλής) αλλά και οι βουλευτές και τα στελέχη μας γυρίζοντας καθημερινά σε όλη την χώρα.
Τα λόγια μας έχουν απήχηση στο Λαό ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι ενδιαφερόμαστε ειλικρινά για τους άνεργους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανασφάλιστους, τους μη προνομιούχους Έλληνες, και κυρίως για τους νέους μας που αναγκάζονται να καταφύγουν στην ξενιτειά.
Είμαστε οι μόνοι που προτείνουμε, για λόγους δικαιοσύνης και ύψιστου συμβολισμού, τη μείωση κατά 50% των αποδοχών όλων των αιρετών αρχόντων μας, την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας σιτίζονται στα σισίτια κλπ.
Η κυβέρνηση αποπειράται μέσω του εκλογικού συστήματος και συγκεκριμένα της λεγόμενης άδολης απλής αναλογικής να εγκλωβίσει τα μικρότερα κόμματα, στην εξασφάλιση πλειοψηφίας τέτοιας ώστε να ισχύσει το νέο σύστημα από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Εσείς
(α) τι σκοπεύετε να κάνετε, και δεδομένου ότι είστε υπέρ της απλής αναλογικής υπό ποιές προϋποθέσεις θα την ψηφίζατε. (β) είναι ώριμο το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία για μία πολιτική προοπτική που είναι αβέβαιο αν εξασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα που έχει ανάγκη ο τόπος;
(γ) πως εξασφαλίζεται ότι μαζί με την άδολη αναλογική θα υπάρχει και άδολη συνεννόηση των κομμάτων για τον σχηματισμό κυβέρνησης και δεν θα επικρατήσουν οι γνωστές πολιτικές συναλλαγές που έχουν αηδιάσει τον κόσμο;
(α) Η Ε.Κ. έχει πάγιο αίτημά της από της ιδρύσεώς της το 1992, την απλή και άδολη αναλογική. Το όριο 3% για την είσοδο κόμματος στη Βουλή δεν μας ενοχλεί. Πιστεύουμε ότι η απλή αναλογική αποτελεί την γνησιότερη και τιμιότερη αποτύπωση του εκλογικού σώματος, με όλες τις δεσπόζουσες πολιτικές τάσεις Δεξιάς, Κέντρου και Αριστεράς.
Από το 1974 και μετά δημιουργήθηκαν τα λεγόμενα πολυσυλλεκτικά κόμματα στην Δεξιά με την Ν.Δ. και στην Αριστερά με το ΠΑΣΟΚ. Και τα δύο αυτά κόμματα καπηλεύτηκαν και εκμεταλλεύτηκαν τους ψηφοφόρους του ΚΕΝΤΡΟΥ, χωρίς να έχουν οι τελευταίοι φωνή ούτε μέσα στα πολυσυλλεκτικά αυτά κόμματα ούτε μέσα στη Βουλή και στην εκάστοτε Κυβέρνηση.
Οι ακραίες ισχυρές κομματικές φωνές που επικρατούσαν και δυστυχώς επικρατούν ακόμα και στις δύο αυτές παρατάξεις ρυμούλκησαν τα πολυσυλλεκτικά κόμματα στους ρουσφετολογικούς δρόμους της διαπλοκής, προκειμένου να διατηρήσουν την καρέκλα και την νομή της εξουσίας, και τα μετέτρεψαν σε προσωποπαγή καθεστωτικά κόμματα – πόλους - του δικομματικού πελατειακού πολιτικού συστήματος, το οποίο ευθύνεται απόλυτα για την οικονομική κατάρρευση της χώρας.
Το σύστημα αυτό κυβέρνησε μεν με σταθερότητα και έκανε με πολλαπλάσιο κόστος κάποια έργα, αλλά όλα τα πραγματοποίησε κλέβοντας το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονών μας. Τα μόνα ίσως καλά που πρόσφερε στο τόπο είναι η είσοδός μας στην Ε.Ε. και στην ΟΝΕ. Αλλά και αυτά τα έχει δυναμιτίσει με την κάκιστη κυβερνητική διαχείριση που εφήρμοσε, που εξυπηρέτησε με την ακατάσχετη παροχολογία τους καθεστωτικούς σκοπούς και των δύο μεγάλων κομμάτων για την πάση θυσία παραμονή στην εξουσία.
Με την απλή αναλογική θα μπεί οριστικό τέρμα στην εκμετάλλευση των κεντρώων ψηφοφόρων που είναι η σπονδυλική στήλη της χώρας.
Επομένως είμαστε υπέρ της απλής και άδολης αναλογικής, και ταυτόχρονα κατά της διάσπασης των μεγάλων περιφερειών που ευνοεί αποκλειστικά μόνο τα μεγάλα κόμματα.
(β) Το πολιτικό σύστημα, που κυριαρχείται σήμερα από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ (κληρονόμο του ΠΑΣΟΚ) και ΝΔ, προφανώς δεν θέλει την απλή αναλογική, και θα προσπαθήσει να αναβιώσει τον δικομματισμό. Ο Λαός όμως είναι σοφός και τα έχει περιορίσει σε χαμηλά ποσοστά που ταιριάζουν γάντι στην απλή αναλογική. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στην βέβαιη εκλογική του κατάρρευση, προτείνει τώρα την απλή αναλογική για να προλάβει να είναι έστω δεύτερος στο παιχνίδι της εξουσίας, μήπως και ο Κυριάκος καταφέρει να αναβιώσει τον παλαιό και φθαρμένο δικομματισμό και αποκτήσει πολιτικό μέλλον ο ΣΥΡΙΖΑ ως μελλοντικός 2ος πόλος.
Η Ε.Κ. θεωρεί ότι ο Λαός είναι ώριμος και δεν εμπιστεύεται κανένα από τους δύο δήθεν «μονομάχους» και θα ενισχύσει στην προσεχή βουλή την Ε.Κ το κόμμα του μέτρου, της δημοκρατίας, της δημιουργίας και της κοινής λογικής, συστατικά που έχουν χαθεί από το πολιτικό σκηνικό.
(γ) Η απλή αναλογική εφαρμόζεται με απόλυτη επιτυχία στα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη εδώ και 30 και πλέον χρόνια, και έδωσε πολύ σταθερές συμμαχικές κυβερνήσεις, και πολύ καλύτερα αποτελέσματα απ’ ότι έδιναν στο παρελθόν οι ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις.
Διότι στις συμμαχικές κυβερνήσεις οι σχεδιαζόμενες κυβερνητικές αποφάσεις ελέγχονται πρωτίστως στο εσωτερικό των κυβερνήσεων από τα συμμετέχοντα κόμματα, κατά τρόπο που να αποκλείεται (τις περισσότερες φορές) η λήψη αποφάσεων που ευνοούν κομματικά - φωτογραφικά κάποιο κόμμα ή πρόσωπο, όπως αντίθετα συμβαίνει στις αποφάσεις των ανεξέλεγκτων μονοκομματικών κυβερνήσεων. Διότι ο έλεγχος στη Βουλή από την εκάστοτε αντιπολίτευση δεν επαρκεί, η κυβερνητική πλειοψηφία όσο ισχνή και να είναι, πάντα περνάει το «δικό της». Στις συμμαχικές κυβερνήσεις, τουλάχιστον όπως λειτουργούν στην Ευρώπη, δεν μπορούν εύκολα να εμφιλοχωρήσουν οι «γνωστές πολιτικές συναλλαγές», διότι η κομματική συμφωνία για την δημιουργία Κυβέρνησης, θα τίθεται στην δημοσιότητα στο Λαό σε όλες τις λεπτομέρειές της και θα κατατίθεται στη Βουλή υπό μορφή συμφωνίας - πρωτοκόλλου - για έγκριση και λήψη ψήφου εμπιστοσύνης.
Αυτό γίνεται σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη σήμερα και δεν δίνουν απλώς τα χέρια σε μια ημίωρη συνάντηση των αρχηγών, όπως έγινε με την περίεργη και ετερόκλητη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που ο Λαός και η Βουλή αγνοούν το περιεχόμενο της συμφωνίας αυτής, η οποία θεωρώ ότι είναι απλή διανομή υπουργικών θέσεων.
Κάτι τελευταίο που αφορά στην αναθεώρηση του Συντάγματος. Η χώρα θέλει μία Προεδρική Δημοκρατία ώστε να υπάρχει αντίβαρο
σε κυβερνητικές αυθαιρεσίες τις οποίες έχουμε βιώσει με το πρωθυπουργοκεντρικό Σύνταγμα του Ανδρέα Παπανδρέου;
Είσθε της άποψης ότι πρέπει να εκλέγεται απ’ ευθείας από τον Λαό ο Πρόεδρος ή αρκεί η θεσμοθέτηση ενισχυμένων αρμοδιοτήτων του. Και ποιες άλλες συνταγματικές τροποποιήσεις θεωρείτε ότι είναι αναγκαίο να γίνουν;
Θεωρούμε ότι το ισχύον σύνταγμα είναι σοφό. Η εκλογή προέδρου απ’ ευθείας με εκλογή από τον Λαό θα δημιουργήσει πολιτειακά προβλήματα του τύπου του 1965, ποιός πολιτειακός πόλος κυβερνά. Έχομε κακή πείρα τέτοιων θεμάτων και κάποιοι τα έχουν λησμονήσει. Η χώρα μας έφθασε στην δικτατορία, χάσαμε την Κύπρο εξ αιτίας πολιτειακών προβλημάτων βασιλέα – πρωθυπουργού. Η εκλογή προέδρου πρέπει να γίνεται με συναινετικές διαδικασίες από την βουλή, αλλά να δίδεται περισσότερος χρόνος και περισσότερες προσπάθειες διαβουλεύσεων και ψηφοφορίες για την εκλογή, που πρέπει να είναι συναινετική από την Βουλή όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, διαφορετικά θα δημιουργούνται πολιτειακά ζητήματα. Η καθιέρωση άλλωστε και της απλής αναλογικής θα λειτουργήσει στην κατεύθυνση των συναινέσεων, πράγμα που αποτελεί καθαρή δημοκρατική πρόοδο. Οι προοδευτικές δημοκρατικές κοινωνίες βαδίζουν τον 21ο αιώνα μπροστά με συναινέσεις και όχι με διαιρέσεις.
Χρειαζόμαστε ενδεχομένως Συνταγματική κατοχύρωση των εξής :
• Καθιέρωση πάγιου εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής.
• Καθιέρωση των 200 εδρών στην βουλή.
• Καθιέρωση δύο (2) τετραετιών στον εκάστοτε πρωθυπουργό και μετά σπίτι του,
• Τρείς (3) τετραετίες στους βουλευτές και μετά σπίτι τους, για να ανανεώνεται η πολιτική ζωή και να εξαφανιστεί ο επαγγελματισμός στην πολιτική.
• Ασυμβίβαστο υπουργού – βουλευτή.
• Κατάργηση του σχετικού νόμου περί ευθύνης υπουργών.
• Κατάργηση της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων και να επιτραπεί με διαφανή τρόπο η χρηματοδότηση τους από φυσικά και νομικά πρόσωπα μέχρι ενός ορίου. Να δίδεται αδαπάνως στα κόμματα ίσος χρόνος προβολής τους από τα ΜΜΕ και να παρέχεται υλικοτεχνική υποδομή και γραφεία σε όλους τους νομούς της χώρας.
• Να καταργηθεί η δυνατότητα να προτείνεται διάλυση της βουλής αν η πρόταση αυτή δεν καλύπτεται από τα 2/3 των εδρών της βουλής.
