του Νίκου Σίμου
Η μετωπική επίθεση που έχει εξαπολύσει το εκσυγχρονιστικό μπλοκ του παλαιού ΠΑΣΟΚ στον Κώστα Καραμανλή και στην τότε διακυβέρνησή του, με αιχμή του δόρατος συγκεκριμένο εκδοτικό συγκρότημα που είναι εδώ και χρόνια στο πλευρό του Κώστα Σημίτη, είναι πλέον σαφές ότι αποβλέπει, μεταξύ άλλων και στη δημιουργία ρήγματος στην Νέα Δημοκρατία! Πράγμα που στη φάση αυτή ενδεχομένως να επιτυγχάνει. Κι αυτό διότι, με αφορμή την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και την αλλοίωση στοιχείων για την διόγκωση του ελλείμματος επί κυβέρνησης Καραμανλή και την παραπομπή του τότε επικεφαλής της Υπηρεσίας, οι συνεχείς επιθέσεις σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού τον έχουν ενοχλήσει σφρόδρα κυρίως διότι δεν έχουν, αντίστοιχη προς την σφοδρότητα της επίθεσης που έχει δεχθεί, πειστική ανταπάντηση από την επίσημη Νέα Δημοκρατία!
Από το περιβάλλον των πολύ στενών συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού, διοχετεύεται ότι ο Κώστας Καραμανλής θεωρεί ότι η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει προασπίσει τα πεπραγμένα της πενταετούς διακυβέρνσής τους, από τις συκοφαντικές ή υπερβολικές κατηγορίες που έχει δεχθεί. Όταν μάλιστα σε καμμία μέχρι τώρα δημοσκόπηση δεν έχει αποφανθεί αρνητικά η κοινή γνώμη για τον πρώην πρωθυπιουργό. Αντιθέτως –και αυτό είναι χαρακτηριστικό και έχει τη δική του σημασία- σε έρευνα που διενεργήθηκε πρόσφατα και είδε το φως της δημοσιότητας, το 46% (!) των ψηφοφόρων της ΝΔ αποδίδει στα πεπραγμένα της κυβέρνησης Σαμαρά την επιφυλακτικότητα ακόμη προς την ΝΔ και την έλλειψη –προς ώρας τουλάχιστον- κοινωνικού ρεύματος προς αυτήν!
Οι εκτιμήσεις από πλευράς του πρώην πρωθυπουργού, όπως τις έχει εκμυστηρευθεί στους στενούς συνεργάτες του είναι ότι ο Σεπτέμβριος είναι ένας ιδιαιτέρως κρίσιμος μήνας διότι οι επιθέσεις στο πρόσωπό του θα κορυφωθούν για τους εξής συγκεκριμένους λόγους:
Πρώτον, διότι η διαδικασία για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς με τα «εκσυγχρονιστικά περιτρίματα» έχει κάθε λόγο να θέλει την Νέα Δημοκρατία, ως το άλλο μεγάλο κόμμα, διασπασμένη ή διχασμένη και, πάντως αδύναμη ως προς την δυνατότητα να προωθήσει την ανασυγκρότηση της κεντροδεξιάς.
Δεύτερον, διότι η ανάδειξη της ευθύνης δήθεν της κυβέρνησης Καραμανλή για το ότι έφτασε η χώρα στο σημερινό σημεί από οικονομικής πλευράς, ακυρώνει, υποτίθεται, στην λαϊκή μνήμη, τα πολλά «πολιτικά αμαρτήματα» της κυβέρνησης Σημίτη. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία να γίνει στη φάση αυτή που η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς επιδιώκεται να γίνει με «πολιτικά υλικά» εκείνων των κυβερνήσεων.
Τρίτον, διότι οι μετέχοντες στην ανασυγκρότηση της νέας εκσυγχρονιστικής κεντροαριστεράς, υπό την καθοδήγηση του κ. Σημίτη θεωρούν ότι υπάρχει συμπαιγνία μεταξύ της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και των καραμανλικών ώστε να διερευνηθούν είτε δικαστικώς είτε από εξεταστικές επιτροπές τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ για το πως φτάσαμε μέχρις εδώ αλλά όχι και της διακυβέρνησης Καραμανλή.
Αντίδραση από Καραμανλή
Από πλευράς των καραμανλικών, οι οποίοι υιοθετούν την άποψη του φυσικού τους ηγέτη ότι «τον Σεπτέμβριο εξαντλούνται τα όρια», υποστηρίζεται ότι το εκσυγχρονιστικό πολιτικό κατεστημένο –τα περισσότερα μέλη του οποίου είναι εκτός πολιτικής- «στήνει παγίδα», ουσιαστικώς, στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κι έτσι, πέραν όλων των άλλων, χάνει και την ευκαιρία, με μία αντίδρασή του που θα οριοθετεί σαφώς και την γραμμή διαχωρισμού από το ΠΑΣΟΚ, να κερδίσει ψηφοφόρους και από τα δεξιά και από τα αριστερά.
Οι καραμανλικοί θεωρούν επίσης ότι στην περίπτωση που συνεχιστεί να είναι αναπάντητες οι επιθέσεις τότε το φθινόπωρο
(α) θα υπάρξει αντίδραση του ίδιου του Κώστα Καραμανλή
(β) θα τεθεί στην ΝΔ –δια σχετικών διαρροών, αλλά εγκύρων- το δίλημμα «ή πάμε όλοι μαζί ή καθένας θα τραβήξει τον δικό του δρόμο.
Το πως θα εκδηλώσει την αντίδρασή του αυτή ο Κώστας Καραμανλής δεν την αποκαλύπτει, στη ΄φαση αυτή ούτε στους συνεργάτες του, που έχουν γίνει πάντως κοινωνοί της πρόθεσής του αυτής. Υπενθυμίζεται πάντως ότι πρόσφατα και με αφορμή τη υπόθεση του αλλοιωμένου ελλείμματος και την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ υπήρξε διαρροή προς κυριακάτικη εφημερίδα (RealNews) με σαφή προέλευση, που υπογράμμιζε την ικανοποίηση Καραμανλή για την δικαίωσή του από την δικαστική εξέλιξη που έπαιρνε η υπόθεση. Η σχετική διαρροή ήταν ότι ο Καραμανλής δεν προχώρησε μεν σε δημόσια τοποθέτηση, πλην όμως είπε σε συνομιλητή του ότι «ανοίγει επι τέλους ο δρόμος για την διελεύκανση της υπόθεσης. «Στο φώς... Στο τέλος όλα βγαίνουν στο φώς...», φέρεται να έχει πει ο πρώην πρωθυπουργός. Η διαρροή δε αυτή, ως γνωστόν είχε προκαλέσει την δημόσια αντίδραση του Γιώργου Παπανδρέου.
Η Σημιτική παγίδα
Δεν είναι τυχαίο προφανώς ότι στο πλαίσιο του παιγνιδιού που στήνει το εκσυγχρονιστικό μπλοκ του κ. Κώστα Σημίτη –και που οι καραμανλικοί το θεωρούν «παγίδα στον Κυριάκο- εντάσσεται και η επαινετική αρθρογραφία για το πρόσωπο του σημερινού αρχηγού της ΝΔ, του επικοινωνιακού συμβούλου του Κώστα Σημίτη, όταν αυτός ήταν πρωθυπουργός, Γιώργου Πανταγιά. Σε πολύ πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο «Έθνος» -όπου τακτικά αρθρογραφεί- και με τίτλο «Ανόθευτη στρατηγική» αναφέρει μεταξύ άλλων, εισάγοντας συγχρόνως «καινά δαιμόνια» στην νεοδημοκρατική παράταξη:
Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη έδωσε ώθηση σε μια παράταξη που είναι υποχρεωμένη να προβεί σε αναθεωρήσεις και ανατοποθετήσεις. Άλλωστε, η ανάγκη προσαρμογής της στο νέο περιβάλλον τις καθιστά απαραίτητες. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν είναι εύκολο. Προσκρούει στις παλιές αντιλήψεις που διαπερνούν τον κομματικό μηχανισμό, καθώς και στις αμφιβολίες και τις αντιρρήσεις που εκφράζουν στελέχη και κορυφαίοι της παράγοντες για την ασκούμενη πολιτική.
Το εγχείρημα του νέου προέδρου να κάνει βαθιές αλλαγές στον λόγο, στην ταυτότητα και στη φυσιογνωμία της ΝΔ δεν βρίσκει την απαιτούμενη ανταπόκριση. Ο ίδιος μάλιστα αντιμετωπίζεται με επιφυλάξεις....
...Τα προβλήματα που καλείται να διαχειριστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολλά. Αρκετά είναι και τα βαρίδια. Η ανακίνηση του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 ανέδειξε τις εύθραυστες σχέσεις στην οροφή του κόμματος. Το ζήτημα γίνεται οξύτερο με δεδομένες τις υπόγειες διαδρομές του καραμανλικού κατεστημένου με τον Αλέξη Τσίπρα.
Η δυναμική που απέκτησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναμφίβολα του επιτρέπει να επιμείνει στη στρατηγική των καθαρών προτάσεων και λύσεων. Η δημοσκοπική υπεροχή, το εμφανές προβάδισμά του σε μια σειρά ποιοτικών χαρακτηριστικών τού προσδίδουν εμβέλεια και απήχηση. Το συγκριτικό του πλεονέκτημα έγκειται στο ότι σε σύντομο χρόνο δημιούργησε δικό του πολιτικό κεφάλαιο και τόνωσε την ηγετικότητά του....
...Η πολιτική υποδομή, η τεχνοκρατική του γνώση, ο ευρωπαϊσμός και ο πραγματισμός που τον χαρακτηρίζουν, ο σύγχρονος μεταρρυθμιστικός λόγος, η διαχειριστική ικανότητα, εγγράφονται στα προτερήματά του
Είναι πλέον ή σαφές ότι το άρθρο του στενού συνεργάτη του κ. Κώστα Σημίτη επιβεβαιώνει απολύτως τις παραπάνω εκτιμήσεις για τις επιθέσεις που κάνει το εκσυγχρονιστικό μπλοκ του ΠΑΣΟΚ. Πρώτον εκτιμά ότι «η παλαιά τάξη» -δηλαδή οι καραμανλικοί που διαθέτουν και την πλειοψηφία στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος-αποτελούν ...βαρίδια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεύτερον ότι υπάρχει υπόγεια διασύνδεση «του καραμανλικού κατεστημένου» με τον Αλέξη Τσίπρα. Η άποψη αυτή επιβεβαιώνει τη προαναφερθείσα εκτίμηση ότι οι επιθέσεις στον Καραμανλή γίνονται διότι οι έρευνες αφορούν τα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ και όχι της διακυβέρνησης Καραμανλή.
Νεοφιλελεύθεροι κατά Καραμανλή
Από τους στενους συνεργάτες του Κώστα Καραμανλή εκτιμάται, όσον αφορά στις επιθέσεις στο πρόσωπό του, ότι πρόκειται περί ενός συντονισμένου σχεδίου της παλαιάς διαπλοκής του ΠΑΣΟΚ –με την έννοια που την είχε προσδιορίσει ο Κώστας Μητσοτάκης- σε συνεργασία με τους εκπροσώπους του ακραίου νεοφιλελευθερισμού στην χώρα μας. Γι’ αυτό άλλωστε κατά της παραπομπής του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ –και πρώην υπαλλήλου του ΔΝΤ- για αλλοίωση στοιχείων ξεσπάθωσαν τόσο η κ. Μιράντα Ξαφά –και αυτή στέλεχος του ΔΝΤ, του Εκτελεστικού Συμβουλίου του οποίου διετέλεσε μέλος- όσο και ο γνωστός για τις απόψεις του Στέφανος Μάνος, ο οποίος είχε βρει κομματική στέγη στο «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο μιας αποτυχημένης διεύρυνσης την οποία είχε επιχειρήσει ο κ. Σημίτης.
Για την ιστορία σημειώνεται ότι το 2011 η κ. Ξαφά σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Ισοτιμία» είχε υποστηρίξει ότι είναι αναγκαία η απόλυση 200.000 δημοσίων υπαλλήλων, ενώ στην Athens Voice είχε αρθρογραφήσει υπέρ του κουρέματος των καταθέσεων. Έχει επιπλέον υπερασπιστεί το ΔΝΤ όταν το Ταμείο είχε ομολογήσει το λάθος του στους πολλαπλασιαστές που είχε χρησιμοποιήσει για να προσδιορίσει τις συνέπειες της εφαρμογής του Μνημονίου στην χώρα μας.
Κώστα Καραμανλή αλλά και για την ευθύνη του για την αύξηση του χρέους, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:
α) η περίφημη υπόθεση της Απογραφής που η κυβέρνησή του επιχείρησε, ως μέγιστο πολιτικό σφάλμα. Όμως η απογραφή εκείνη έγινε με βάση Νόμο του ίδιου του ΠΑΣΟΚ, όπως έχει αποκαλύψει σε εκτεταμένη ανάλυσή του ο δημοσιογράφος Δημήτρης Στεργίου, ο οποίος μάλιστα επί σειρά ετών ήταν διευθυντικό στέλεχος στο δημοσιογραφικό συγκρότημα που έχι υιοθετήσει τις επιθέσεις κατά Καραμανλή! Όπως ανέφερε στην ανάλυσή του «...Υπό την πίεση της Eurostat, το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να θεσπίσει διάταξη το 2003 με την οποία ετίθετο τέλος στη «δημιουργική λογιστική» και επιβαλλόταν συμμόρφωση προς τον Κανονισμό 3605/1993 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αφορά την εγγραφή δαπανών στο έλλειμμα και στο δημόσιο χρέος, αλλά δεν εφάρμοζε! ....Σπεύδουμε να σημειώσουμε ότι «Απογραφή» δεν έγινε από την Eurostat μόνο επί της Νέας Διακυβέρνησης, αλλά, έστω και με το ζόρι, και επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, πολλά χρόνια πριν, τα βασικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας είχαν μπει στο καλειδοσκόπιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εξαιτίας της «δημιουργικής λογιστικής» που εφάρμοζαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα του κ. Κώστα Σημίτη»!!!
β) Η απόπειρα δικαιολόγησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων της κυβέρνησης Σημίτη, τα οποία αναγκάστηκε όμως η κυβέρνηση Καραμανλή να δανειστεί για να αποπληρώνει τις σχετικές υποχρεώσεις, διότι βεβαίως το κράτος έχει συνέχεια. Τις εξοπλιστικές δαπάνες η κυβέρνηση Σημίτη «πέρασε», στον υπολογισμό κατά την παραλαβή, αντί κατά την παραγγελία των αμυντικών όπλων,επειδή ήδη είχε αναλάβει το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων και θα ξέφευγε το χρέος. Όμως πρώτον ας μη διεκδικούσε τους Αγώνες γνωρίζοντας ήδη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τον ήδη υψηλό δανεισμό του κράτους. Ενώ, από την άλλη πλευρά, το εξοπλιστικό πρόγραμμα προφανέστατα εξυπηρετούσε και τις πιεστικές απαιτήσεις ξένων ηγετών για παραγγελίες προς την αμυντική βιομηχανία της χώρας τους. Χώρια που για την υπόθεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων υπό δικαστική διερεύνηση βρέθηκαν στελέχη της κυβέρνησης Σημίτη, με ένα μάλιστα εξ αυτών να είναι στη φυλακή.
γ) Ο δανεισμός δεν έγινε επί Καραμανλή για την αποπληρωμή τόκων μόνον δικών του δανείων αλλά και σειράς δανείων που είχε συνάψει η κυβέρνηση Σημίτη. Ενώ από την άλλη αποσιωπάται επιμελώς ότι η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν υποχρεωμένη να πληρώσει και τις καταπεσούσες εγγυήσεις που παρείχε αφειδώς το Δημόσιο στις δανειζόμενες και «υδροκεφαλιζόμενες» ΔΕΚΟ, προκειμένου αυτές να δανείζονται, εξ ίσου αφειδώς.
Το τελικό ερώτημα είναι πως θα συνιστά επιτυχία για την ελληνική Οικονομία, να φτάσει το δημόσιο χρέος εκεί που το άφησε η κυβέρνηση Καραμανλή; Διότι η απόσταση από το ποσοστό του εκείνης της εποχής στο σημερινό του ύψος είναι μεγάλη και πολλά μεσολάβησαν που επίσης επιμελώς αποσιωπώνται.
