Η νίκη Μακρόν, τα μηνύματα του γαλλικού λαού ... και οι ελληνικές ψευδαισθήσεις

Το αποτέλεσμα των Γαλλικών εκλογών έστειλε μηνύματα ανακούφισης στους «εραστές» της Ενωμένης Ευρώπης, οι οποίοι έβλεπαν, όχι αδίκως ότι τυχόν εκλογή της Μαρίν Λεπέν θα σηματοδοτούσε το τέλος της Ε.Ε. αλλά και την διάλυση του ευρώ, όπως άλλωστε ανέφερε σε άρθρο του και ο πρώην αντικαγκελλάριος και υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γιόσκα Φίσερ. Τι όμως παραβλέπεται μέσα στην γενικότερη ευρωπαϊκή ευφορία για την νίκη του Μακρόν, ενός άγευστου και χωρίς κόμμα όψιμου πολιτικού και πρώην τραπεζίτη που θυμίζει τον μεταβατικό ημέτερο Λουκά Παπαδήμο;

Πρώτον ότι το πάνω από το 1/3 των Γάλλων που ψήφισαν την Λεπέν ψήφισαν όχι απλώς για τα εθνικοπατριωτικά χαρακτηριστικά του Εθνικού Μετώπου, αλλά, ουσιαστικώς, εναντίον της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη που έχει εκτοπίσει από την ηγεσία της Γηραιάς Ηπείρου την άλλοτε κραταιά Γαλλία. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η χώρα τους έχει την δεύτερη ισχυρότερη Οικονομία στην Ευρώπη και συνήθως πρωτοστατούσε στις προοδευτικές ιδέες και στην κοινωνική ευαισθησία.

Δεύτερον διότι όπως πολύ σωστά ανέγραψε ευρωπαϊκό site η νίκη του Μακρόν μπορεί να αποδειχτεί μικρής διάρκειας λόγω του ότι θα είναι δέσμιος, ελλείψει κόμματος των άλλων κοινοβουλευτικών δυνάμεων. Που σημαίνει ότι δεν θα μπορεί να εφαρμόζει ανενόχλητος ό, τι περιλαμάβει το πρόγραμμά του.

Υπενθυμίζεται ότι το «ysterografonews.gr» σχολιάζοντας τον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών είχε επισημάνει ότι «ενώ υποτίθεται ότι εσωθηκαν οι δημοκρατικοί θεσμοί από την απειλή ακραίων θέσεων, εν τούτοις αυτή καθ’΄εαυτήν η Γαλλική Δημοκρατία θεμελιώνεται από εδώ και στο εξής σε κινούμενη άμμο. Για τον απλούστατο λόγο ότι επέλεξε για Πρόεδρο ένα πρόσωπο χωρίς κόμμα, που είναι δηλαδή επικεφαλής ενός Κινήματος το οποίο συγκροτήθηκε περίπου άρον άρον, για τον λόγο ότι οι υπόλοιποι δεν μπορούσαν να προσελκύσουν την εμπιστοσύνη του γαλλικού λαού....».

Και συνέχιζε το σχόλιο του “ysterografonews.gr”: «...Μέχρι τις βουλευτικές εκλογές του προσεχούς Ιουνίου ο Μακρόν δεν προλαβαίνει να συγκροτήσει κόμμα, οπότε και αυτό αν γίνει θα γίνει εκ των ενόντων. Μάλλον όμως θα επιχειρήσει να στηριχθεί στην όποια συγκρότηση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης μετά τις βουλευτικές εκλογές. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο νέος Γάλλος Πρόεδρος θα είναι έρμαιο των άλλων κομμάτων που επίσης σημαίνει ότι στην πράξη θα είναι δυνατόν να του περιορίζονται οι αρμοδιότητες την στιγμή που αν διαφωνιούν τα κόμματα που τον στηρίζουν με το δικό του πρόγραμμα, θα το απορρίπτουν!!

Κι αυτό διότι υπάρχουν ασφαλώς διοαφορές στα προγράμματα των υποψηφίων για την Προεδρία....»

Τρίτον δεν αρκεί η φιλευρωπαϊκή προσήλωση του Μακρόν. Θα πρέπει μέσα στην Ε.Ε να διεκδικήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Γαλλίας. Μία Ε.Ε χωρίς κάποια σοβαρή πίεση στην Γερμανία θα είναι απλώς ένα γερμανικό μοντέλο χαλαρής Ένωσης, των πολλών ταχυτήτων, με κράτη εκμεταλλευτές και με κράτη παρίες.

Διαφορετικά το ποσοστό των Γάλλων που ψήφισε «αντιγερμανικά» όπως προαναφέρθηκε θα αυξηθεί. Επίπλέον κάτι σημαίνει το γεγονός ότι σημειώθηκε τόσο μεγάλη αποχή των Γάλλων. Ο Ολάντ όχι μόνο απέτυχε σε ένα τέτοιο ρόλο αλλά αποδείχτηκε και κομπάρσος του Βερολίνου. Γι’ αυτό και το κόμμα του εξαφανίστηκε. Το ότι οι οπαδοί του Σοσιαλιστικού κόμματος προτίμησαν τον Μακρόν από την Λεπέν για συγκεκριμένους και γνωστούς λόγους δεν σημαίνει ότι δεν διαπνεόνται από αντιγερμανικά αισθήματα για τον κυρίαρχο ρόλο στην Ευρώπη που διεκδικεί το Βερολίνο.

Με άλλα λόγια, το ποια Ευρωπαϊκή Ένωση θα προκύψει το επόμενο διάστημα, εξαρτάται από το πολιτικό βάρος του νέου Γάλλου προέδρου, Αν διαθέτει τέτοιο...

Όσον αφορά στις ελπίδες που τρέφουμε για γαλλική υποστήριξη στο δικό μας πρόβλημα χρεοκοπίας και στα όσα μας επιβάλλουν απ’ έξω, ασφαλώς πρόκειται για μία ψευδαίσθηση, όπως αυτές που έχουμε συνηθίσει ως έθνος για τον απο μηχανής Θεό εξ αλλοδαπής. Ούτε η δήλωση του ίδιου του Μακρόν -που έκανε στην δημοσιογραφική «ανάκριση» που υπέστη εν όψει του β΄ γύρου των προεδρικών εκλογών- περί γαλλικής συμβολής στην αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους και παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ, ούτε η δήλωση Μοσκοβισί ότι η εκλογή Μακρόν θα βοηθήσει την Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από διπλωματικές παρόλες. Όπως προαναφέρθηκε η Γαλλία είναι από τις χώρες που ήδη έχει συμφωνήσει σε μία Ε.Ε. τριών ή περισσοτέρων ταχυτήτων για την πορεία των μελών της. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η Γαλλία απέκτησε τη στιβαρή ηγεσία που θα ανέτρεπε τα όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα στην Ευρώπη με οδηγό την Γερμανία και που αποδείχτηκε ότι είναι σε βάρος των ευρωπαίκών λαών, κυρίως δε του Νότου...