Η ελληνική γκάφα και οι γερμανικές απατεωνιές

Η στάση Σόϊμπλε απέναντι στο ζήτημα της ελληνικής αξιολόγησης και η άρνηση του Βερολίνου να συζητηθεί η υπόθεση του ελληνικού χρέους –για το οποίο το ΔΝΤ ζητεί ελάφρυνση έστω και ως πρόφαση για να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα- προέκυψε από την δυνατότητα εκμετάλλευσης που η ελληνική κυβέρνηση έδωσε στον Γερμανό υπουργό των Οικονομικών. Ήταν από μηνών γνωστό ότι η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να παρατείνει τις διαπραγματεύσεις για την υιοθέτηση μέτρων τα οποία ούτως ή άλλως έχει αποδεχθεί, καθώς μία τέτοια συζήτηση στην προεκλογική περίοδο των γερμανικών εκλογών δεν θα μπορούσε να ήταν ωφέλιμη για την ελληνική πλευρά. Με απλά λόγια κανένα γερμανικό κόμμα –όποιο ικι αν βρισκόταν στην εξουσία- δεν επρόκειτο, παραμονές εκλογών να υποβάλει στη Βουλή προς ψήφιση προτάσεις που θα αφορούσαν μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, που θα σήμαιναν, κατά την γερμανική ερμηνεία που έχει εδώ και χρόνια περάσει στον γερμανικό λαό, ότι τα μέτρα αυτά θα αντιπροσώπευαν επιβάρυνση του Γερμανού φορολογούμενου. Έτσι προέκυψε και η σκληρή στάση του Σόίμπλε. Υπό την έννοια αυτή η ελληνική πλευρά διέπραξε μία ασυγχώρητη γκάφα.

Όμως ασυγχώρητο γενικώς είναι να έχουμε ως χώρα εξαιτίας δικών μας ευθυνών παραδοθεί στην εξουσία μίας χώρας που είνια διεθνώς δακτυλοδεικτούμενη για απάτες. Δεν σταματούν οι αποκαλύψεις για τα γερμανικά λαδώματα και διάφορες άλλες απατεωνιές, για τις οποίες έχουν ταράξει τους Γερμανούς σε χρηματικές ποινές οι Αμερικανοί. Σχετικά πρόσφατα η γερμανική εφημερίδα «Φραγκφούρτερ Αλγκεμάϊνε Τσάϊτουγκ» αποκάλυψε νέες γερμανικές μίζες για ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα. Η εταιρία, λέει η εφημερίδα, που έδινε από δω κι από κεί, εδώ βεβαίως, το κάτι τις ήταν η Rheinmetall Defense Electronics, για το σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας Asrad. Γιαβόλ, γιαβόλ...

Σχετικές κατηγορίες απήγγειλε η Εισαγγελία της Βρέμης σε συνεργάτες της εταιρίας, εκ των οποίων ένας είναι Έλληνας. Οι μίζες είχαν αρχίσει να καταβάλλονται –δεν είναι δύσκολο να μαντεύσει κανείς- το ...1998!

Επιπλέον φαίνεται ότι με ένα σμπάρο κτυπήθηκαν δύο τριγόνια, ή δύο στην τιμή του ενός. Διότι η συγκεκριμένη δωροδοκία κάλυψε και την προώθηση συστημάτων ελέγχου πυρός των αρμάτων μάχης Leopard της εταιρίας Krauss-Maffei- Wegman.

Ας θυμηθούμε όμως και έαν αποκαλυπτικό περιστατικό. Την άνοιξη του 2012 η ανταποκρίτρια του Guardian στην Αθήνα Έλενα Σμιθ περιγράφει μία ιδιωτική συνάντηση του Γιάννη Παναγόπουλου, γενικού γραμματέα της ΓΣΕΕ, με την Άνγκελα Μέρκελ όταν η Γερμανίδα Καγκελλάριος είχε καλέσει στο Βερολίνο τους επικεφαλής των ευρωπαϊκών συνδικάτων.

Όταν ήταν η σειρά του Έλληνα συνδικαλιστή να απευθυνθεί στην Γερμανίδα Καγκελλάριο τις εξέθεσε όλους τους λόγους για τους οποίους η λιτότητα ήταν εμφανές ότι δεν είχε αποτέλεσμα στην Ελλάδα, και ανέφερε το θέμα των αμυντικών δαπανών. «Είναι ορθό, τη ρώτησε ο Παναγόπουλος, οι κυβερνήσεις μας να κάνουν τόσες πολλές αγορές εξοπλισμού από την Γερμανία όταν είναι προφανές ότι δεν θα μπορούσε η χώρα να αντέξει αυτές τις εμπορικές συμφωνίες που έχουν ως αποτέλεσμα να πετσοκόβονται μισθοί και συντάξεις;

Η Μέρκελ αντέδρασε αμέσως λέγοντας: «Μα ποτέ δεν σας ζητήσαμε να δαπανάτε τόσο μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ σας για την άμυνα». Επειδή ο Παναγόπουλος επανήλθε στο θέμα η Μέρκελ ανέφερε το ζήτημα των καθυστερημένων πληρωμων για τα υποβρύχια οι οποίες τις οφείλονταν για πάνω από μία δεκαετία.

Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Διότι αν είναι μία χώρα που επωφελήθηκε από τα τεράστια ποσά που έχει διαθέσει για την άμυνά της, αυτή είναι η Γερμανία. Μάλιστα ο Δημήτρης Παπαδημούλης είχε παρουσιάσει ένα διάγραμμα στο Ευρωκοινοβούλιο το οποίο έδειχνε ότι στη Γερμανία πράγματι αντιστοιχούσε το 25% των αμυντικών αγορών που πραγματοποιούσε η Ελλάδα. Κατ’ άλλους υπολογισμούς το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 40% του συνόλου των αμυντικών εξοπλισμών. Εξ ου και έχουν γίνει έξαλλοι οι Αμερικανοί επειδή οι Γερμανοί έχουν «μπει στα χωράφια τους», αυτά δηλαδή της αμυντικής βιομηχανίας τους!!