Πολύ... επιλεκτική και διαχρονικά μεταβαλλόμενη ακοή φαίνεται πως έχει ο πρωθυπουργός, ο οποίος δήλωσε στην Ουάσινγκτον ότι τα όσα τού είπε η διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ ακούστηκαν ως «μουσική στ’ αυτιά του»!
Γιατί η κυρία Λαγκάρντ λέει επί της ουσίας συνεχώς το ίδιο «τραγούδι», αλλά τα αυτιά του κ. Τσίπρα το προσλαμβάνουν κάθε φορά διαφορετικά, κάτι σαν «παραλλαγή στο ίδιο θέμα», ανάλογα με τις επικοινωνιακές και εσωκομματικές ανάγκες του πρωθυπουργού.
Αα
Αν αφαιρέσει κανείς τις επικοινωνιακές και διπλωματικές φιοριτούρες, η διευθύντρια του ΔΝΤ είπε στον πρωθυπουργό ότι θα πρέπει να εφαρμόσει απολύτως το πρόγραμμα, να προχωρήσει στις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις και φυσικά να γίνει η απαραίτητη για το Ταμείο (και ενοχλητική για τους Ευρωπαίους δανειστές...) ελάφρυνση του χρέους, την οποία θεωρεί εκ των ων ουκ άνευ για να έχει ελπίδες ανάπτυξης η Ελλάδα. Αλλά, αυτές είναι οι πάγιες θέσεις του ΔΝΤ, τις οποίες η κυβέρνηση εισπράττει και ερμηνεύει... αλά καρτ και κατά την επικοινωνιακή συγκυρία! Το ΔΝΤ είναι...«καλό» όταν επιμένει (και απειλεί με αποχώρηση από το πρόγραμμα, αν δεν συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι δανειστές) για άμεση ρύθμιση του χρέους και «το θέλουμε», και είναι «κακό» όταν θυμίζει πως τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται, οι μεταρρυθμίσεις να γίνονται και θέλουμε να πάει... «στα τσακίδια»
Αυτή η... σχιζοφρενική στάση της κυβέρνησης έναντι του ΔΝΤ, διευκόλυνε φυσικά και την στάση και τα διαπραγματευτικά επιχειρήματα των άλλων πλευρών των «θεσμών», που την χρησιμοποιούσαν για να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στην Ελλάδα, την μια λέγοντας ότι «χωρίς το ΔΝΤ, πρόγραμμα δεν υπάρχει...» και την άλλη «ελάφρυνση χρέους αν και εφ’ όσον...» μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος!
