Σχέδιο έκτακτης ανάγκης εξετάζουν στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ώστε να μπορούν ανά πάσα στιγμή να βρουν πρόσθετους πόρους και να μην χρειαστεί να γίνει χρήση του δημοσιονομικού "κόφτη", ενδεχόμενο το οποίο θα οδηγήσει σε οδυνηρά αποτελέσματα.
Ουσιαστικά το σχέδιο που μελετά το υπ. Οικονομικών αναφέρεται σε ένα νέο φόρο που θα έχει να κάνει με όλες τις ηλεκτρονικές συναλλαγές που το τελευταιο διάστημα παρουσιάζουν σημαντκή αύξηση.
Ειδικότερα, οι καταναλωτές πρόκειται να επιβαρυνθούν με ένα τέλος στις τραπεζικές συναλλαγές, που θα φέρει σημαντικά έσοδα για τα ταμεία του κράτους και δεν δημιουργήσει πολύ μεγάλες αντιδράσεις καθώς θα είναι ουσιαστικά ανεπαισθητη επιβάρυνση.
Φόρος στις τραπεζικές συναλλαγές
Σε κάθε περίπτωση, στελέχη της κυβέρνησης συνδέουν το νέο φόρο με την θέσπιση του αφορολόγητου για τη χρήση καρτών για πληρωμές. Εκτιμούν δηλαδή ότι αφού ο φορολογούμενος θα κερδίζει ένα σημαντικό ποσό έκπτωσης φόρου σε περίπτωση που πραγματοποιεί πληρωμές με «πλαστικό» χρήμα, δεν θα είναι τόσο μεγάλη η επιβάρυνση αν επιβληθεί ένα μικρό τέλος σε κάθε συναλλαγή.
Αναλυτικά, το σχέδιο που φαίνεται να αποτελεί την τελευταία επιλογή της κυβέρνησης προβλέπει τα εξής:
1. Επαναφορά της πρότασης για φόρο στις τραπεζικές συναλλαγές με εξαιρέσεις βεβαίως που μένει να προσδιοριστούν. Δεν έχει «κλειδώσει» επίσης ούτε το ύψος του φόρου, ούτε και από ποιο ποσό και πάνω θα επιβληθεί.
Η παλαιότερη πρόταση έκανε λόγο για φόρο ένα τοις χιλίοις στις συναλλαγές μέσω τράπεζας. Π.χ. για μια πληρωμή αξίας 1.000 ευρώ ο πολίτης θα επιβαρύνεται με ένα ευρώ.
Αν επιβεβαιωθεί το σενάριο για φόρο 0,01% τότε τα έσοδα μπορούν να φτάσουν τα 300 εκατ. ευρώ ενώ υπάρχει και η σκέψη για φόρο 2 τοις χιλίοις κάτι που θα απέφερε έσοδα έως 600 εκατ. ευρώ ετησίως αφού, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, οι ετήσιες τραπεζικές συναλλαγές ξεπερνούν τα 350 δισ. ευρώ.
Οι εξαιρέσεις, ωστόσο, θα πρέπει να είναι αρκετές ώστε να μην αποθαρρυνθούν οι πολίτες από πληρωμές μέσω e-banking. Το πρώτο που πρέπει να προσδιοριστεί είναι το ποσό πάνω από το οποίο θα επιβληθεί ο φόρος. Θα μπορούσε να είναι 500 ευρώ, αν και θεωρείται μικρό ποσό και θα μπορούσε να φτάσει τα 1.000 ευρώ.
Επίσης, θα πρέπει να απαντηθούν ερωτήματα όπως π.χ. αν θα επιβληθεί ο φόρος και στους χαμηλοσυνταξιούχους που σπεύδουν να πάρουν αμέσως τη σύνταξή τους. Ακόμη τι θα γίνει με τη μισθοδοσία των υπαλλήλων που περνά μέσα από τις τράπεζες όπως επίσης κι αν ο φόρος θα επιβληθεί και στις συναλλαγές μέσω ΑΤΜ και e-banking ή και στα γκισέ.
Από την επιβολή ενός τέτοιου φόρου επίσης δεν θα μπορούσαν παρά να εξαιρεθούν και οι συναλλαγές που αφορούν σε πληρωμές φόρων και εισφορών. Διότι θα ήταν αδιανόητο κάποιος να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ ή τον φόρο εισοδήματος ή ακόμη τις εισφορές του στον ΟΑΕΕ και να χρεωθεί και επιπλέον με ένα ή δύο ευρώ.
2. Το δεύτερο μέρος της πρότασης αφορά σε μια «προμήθεια» που θα μπορεί να λαμβάνει αυτόματα το κράτος για κάθε πληρωμή μέσω POS. Δηλαδή, με τα εκατομμύρια των ηλεκτρονικών συναλλαγών που πραγματοποιούνται μετά την επιβολή των capital controls θα μπορούσε να θεσπιστεί ένα μικρό ποσό το οποίο θα ήταν ανεπαίσθητο για τον καταναλωτή αλλά θα αύξαινε σημαντικά τα κρατικά έσοδα. Άλλωστε, παρά τη μεγάλη καθυστέρηση εκτιμάται ότι από τη νέα χρονιά θα καθίσταται υποχρεωτική η κατοχή POS από χιλιάδες επιχειρήσεις με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολη για τους πολίτες η πληρωμή με κάρτα.
Σύμφωνα με στοιχεία της Visa Hellas, η αύξηση της χρήσης χρεωστικών καρτών το 2015 άγγιξε το 83%, σε σχέση με το 2014, από πλευράς τζίρου, φτάνοντας τα 2,2 δισ. ευρώ, ενώ όσον αφορά τον αριθμό των συναλλαγών μέσω χρεωστικών καρτών, η αύξηση το 2015, σε σχέση με το 2014, ξεπερνά το 85% και φτάνει τις 37 εκατομμύρια συναλλαγές.
Παράλληλα, αυξητικές τάσεις καταγράφονται και στις αποκαλούμενες «ανέπαφες συναλλαγές» καθώς το 2015 οι κάρτες ανέπαφων πληρωμών Visa ξεπέρασαν τις 1,5 εκατομμύρια σε αριθμό και γίνονται αποδεκτές σε περισσότερα από 90.000 σημεία (τερματικά POS).
