Προς μία νέα κυβερνητική συνεργασία των δύο ισχυρότερων πολιτικών δυνάμεων οδεύουν τα πράγματα στη Γερμανία, σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές.
Εκτιμούν ότι είναι θέμα χρόνου ο σχηματισμός ενός νέου μεγάλου συνασπισμού. Ομως, η επανάληψη αυτού του σχήματος δεν θα ήταν καλή πολιτική επιλογή σύμφωνα με τον Στέφαν Γκρούνεβαλντ, ψυχολόγο, συγγραφέα και διευθυντή του Ινστιτούτου Κοινωνικών Αναλύσεων και Έρευνας Αγοράς Rheingold.
Αν και πολλοί ψηφοφόροι εκτιμούν την Ανγκελα Μέρκελ ως αποτελεσματικό παράγοντα σταθερότητας απέναντι σε «αυταρχικούς ηγέτες» όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ταγίπ Ερντογάν, ταυτόχρονα πολλοί έχουν την αίσθηση ότι η δεν υπάρχει επαρκής μέριμνα στη χώρα τους, εξηγεί μιλώντας στην Deutsche Welle. «Είναι δύσκολη η εύρεση κατοικίας, τα σχολεία είναι παραμελημένα και υπάρχει έλλειμμα κοινωνικής δικαιοσύνης», συμπληρώνει.
Κυρίως όμως, σύμφωνα με τον ίδιο, η επανάληψη ενός μεγάλου συνασπισμού θα ενίσχυε το αίσθημα ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές και ότι στον κεντρώο πολιτικό χώρο δεν υπάρχουν εμφανείς διαφορές θέσεων.
«Αυτός ο αποπροσανατολισμός, το αίσθημα αδυναμίας και η οργή που προκύπτει εξαιτίας αυτών θα ενισχύονταν σημαντικά με έναν νέο μεγάλο συνασπισμό. Αυτό οδηγεί κάποιους ανθρώπους σε χειρισμούς προς την κατεύθυνση της ριζοσπαστικοποίησης. Αυτό σημαίνει ότι τα άκρα θα ενισχύονταν Θεωρώ ότι ο μεγάλος συνασπισμός εγγυάται ηρεμία βραχυπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα όμως ενισχύει τη διάβρωση των μεγάλων κομμάτων. Εάν συνεχιστεί αυτή η διακυβέρνηση χωρίς εναλλακτικές επιλογές, θα ενισχυθεί η δυσπιστία απέναντι στη δημοκρατία», τονίζει.
Ο Γκρούνεβαλντ εκτιμά ότι μία κυβέρνηση μειοψηφίας θα ήταν η ευκαιρία να αναζωπυρωθεί η προθυμία των πολιτών να συμμετέχουν ενεργά στο πολιτικό γίγνεσθαι, καθώς στα 12 χρόνια διακυβέρνησης της Μέρκελ εξαπλώθηκε στη γερμανική κοινωνία ένα αίσθημα νωθρότητας, ένα είδος «βολέματος»
«Σε αυτή την περίπτωση η Μέρκελ θα έπρεπε να αλλάξει εντελώς το στυλ της πολιτικής της. Θα καλείτο να πείθει και να δίνει εξηγήσεις για τα εγχειρήματά της. Θα έπρεπε να κερδίσει τη στήριξη του κοινοβουλίου και των πολιτών. Αυτό θα ήταν ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο από αυτό που βιώσαμε τα τελευταία 12 χρόνια», καταλήγει.
