Δεδομένου ότι βασική αιτία του ασφαλιστικού είναι το δημογραφικό –ιδίως στην Ελλάδα, όπου δεν γεννάμε αλλά ούτε πεθαίνουμε- μία λύση είναι, το κράτος να μας παρακινήσει με συγκεκριμένα κίνητρα να ακολουθήσουμε την γνωστή και μοναδική διαδικασία που αποφέρει την πληθυσμιακή αύξηση.
Άλλωστε προ αρκετού χρόνου, όταν δηλαδή γεννούσαμε περισσότερο αλλά και πεθαίναμε γρηγορότερα, το είχε συστήσει ο μακαρίτης πλέον, πλην ευφυέστατος Τζίμης Πανούσης. Δηλαδή τι να κάνουμε, γιατί, κατά τα άλλα χανόμαστε. Σε ελεύτερη μετάφραση θα μπορούσαμε να πούμε ότι η σύσταση Πανούση ήταν, χρησιμοποιείτε περισσότερο το κρεβάτι και όχι μόνο για ύπνο και πετάξτε τις τηλεοράσεις που σας αποχαυνώνουν.
Τώρα το ζήτημα έχει φτάσει στο απροχώρητο –και δεν εννοώ την χρήση της νυφικής παστάδας- αλλά ότι πληθυσμιακά συρρικνωνόμαστε. Αν και δεν ξέρω αν και αυτό το μέτρο Πανούση είναι αποτελεσματικό δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια κάποιες κυβερνήσεις εφήρμοσαν το μέτρο επί της ελληνικής κοινωνίας, χωρίς εν τούτοις να σημειωθεί αύξηση του πληθυσμού της χώρας.
Υπάρχει βεβαίως και η λύση, προερχομένη εξ Εσπερίας καθ’ όσον εκεί ήταν συνηθισμένοι επί αιώνες στους δουλοπαροίκους. Κάποια αρχαία εποχή κι εμείς, για να λέμε και του στραβού το δίκιο. Ποία η λύση; Οι μετανάστες! Βεβαίως στο θέμα υπάρχει ένα πρόβλημα που αναδεικνύει μία αντίφαση. Να τους ξεζουμίσουμε μεν αλλά θα πρέπει να τους έχουμε και να τους ταίζουμε. Αλλά από την άλλη δεν θέλουμε να μας κατακλύσουν με τις μαντήλες τα Κοράνια και τα Αλλάχ Ουακμπαρ.
Η οικονομική ευστροφία κάποιων τουλάχιστον Ευρωπαίων είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι μεταναστευτικές ροές μπορούν να συμβάλουν, εφ’ όσον θα χρησιμοποιούνται σε δουλειές, οι εισερχόμενοι, στην αύξηση των εισφορών και στην στήριξη, έτσι του ασφαλιστικού συστήματος. Για να είμαστε ειλικρινείς δεν ξέρω αν η λύση αυτή θα ήταν ιδανική για την Ελλάδα, καθώς είναι λογικό ως έντονα μεσογειακός λαός να προτιμούμε την λύση Πανούση, για να μη χαθούμε. Άλλωστε είναι βέβαιο ότι όσοι θα προσλάμβαναν μετανάστες θα τους πλήρωναν με «μαύρα» για να μη πληρώνουν εργοδοτικές εισφορές, οπότε δεν θα πλήρωναν και εισφορές οι συνήθως σκουρόχρωμοι.
Κατά τα άλλα, ούτως ή άλλως τους χρησιμοποιούμε, ούτως ή άλλως τους θέλουμε για να δουλεύουν εκείνοι και να καθόμαστε εμείς. Δεν θα μπορούσε όμως να καθιερωθεί δια νόμου, αυτοί μεν να καταβάλουν τις εισφορές, αλλά εμείς να παίρνουμε τις συντάξεις;
